Κάτω Απ'το Λυκόφως!

θα τους πουμε την αληθεια!

Λιο

Ξεκινησαμε απο το σπιτι για να παμε την βολτα μας ...και στον δρομο σκεφτομουν συνέχεια πως θα τους το πουμε και γενικα τι πρεπει να τους πουμε με ολα αυτα με επιασε ενα μεγαλο αγχος και δεν ηξερα πως να αντιδρασω εβλεπα την αδερφη μου το ιδιο βλέμμα ειχε σκεφτοταν και εκεινη...μαλλον σκεφτοταν τι θα γινει μετα αφου τους το πουμε ..σε καμια περιπτωση δεν θελω να παμε σε αλλη Πόλη  ..θα ειναι καπως ασχημο γιαι τοσα χρονια ζουσαμε αρχικα..σαν άνθρωποι μεσα σε χιλιαδες ανθρωπους και μονο ανθρωπους ξερουμε τωρα δεν εχω ιδεα αν μετακομισουμε πως θα ειναι να ζεις αναμεσα σε τοσους που ειναι λυκανθρωποι και αλλα ειδη οχι μονο αυτο....σκεφτομαι οτι δεν θελω να φυγω απο εδω αλλα δεν μπορουμε να τους το κρυβουμε για πολυ..τελος παντων βγενω για λιγο απο της σκεψεις μου και βλεπω οτι φτάνουμε στο σπιτι του νικ και της ματιλντας πηγαινουμε ..χτυπαμε την πορτα και τους βλεπουμε ετοιμους να σφαχτουν για άλλη μια φορά ..τοτε μας κοιτανε και τους λεμε να φυγουμε σιγα σιγα γιατι σε δυο ωρες εχουμε προπονηση συμφωνουν αλλα στην διαδρομη ειναι ο ενας απο την μια μερια και ο αλλος απο την αλλη και ψιλο φοβαμαι να τους ρωτησω τι εχουν λες να τους ρωτησω ?.. ναι σιγα θα ρωτησω...

Λιο- ρε παιδια τι εγινε παλι και ειστε ετσι αδερφια ειστε το εχετε να χωρισετε ?
Ματιλντα-να χωρισουμε κατι δεν εχουμε αλλα το οτι εδω και τρεις μηνες μας λεει ψέματα και σε καθε πανσέληνο περνει δρονο το βραδυ απο το σπιτι κριφα πως το κοβεις?
Μελινα- σοβαρα τωρα? Για αυτο τσακωθηκατε ετσι ?
Νικ-θα σου πω καποια στιγμη ρε συ δεν θελω να σου πω τωρα ελεος δηλαδη τι δεν καταλαβαίνεις?
Λιο- ρε σεις σταματηστε γαμοτο για βολτα βγηκαμε οχι για να σφαζεστε.
Μελινα- εγω θα συμφωνησω μαζι με τον αδερφο μου.
Ματιλντα- μα δεν εχω αδικο ...δικιο εχω εγω το ξερω!
Νικ- τωρα σωθηκες αν εχει δικιο η ματιλντα.
Ματιλντα-ελεος αν μας ελεγες η ελεγες εστο σε εμενα δεν θα αναγκαζομουν να τους ελεγα την αλήθεια αν με αναγκαζαν οπως τωρα δηλαδη που δεν ηξερα πως να σε Καλυψώ και αναγκαστικα τους ειπα την αληθεια..
Νικ- σκασε ρε μικρή θα σου πω μετα στο σπιτι μπορουμε να παμε απλα την βολτα μας και να περασουμε καλα?
Ματιλντα- ετσι και δεν μιυ πεις στο σπιτι ομως θα σου το βγαλω ξινο κυριολεκτικα Όμως!
Νικ- καλα σταματα ομως γιατι τους εχουμε ζαλισει υπερβολικα!
Λιο,Μελινα-παλι καλα που το καταλαβατε δηλαδη επιτελους!

Πραγματικα δεν ξερω τι τους ειχε πιάσει σημερα αλλα κατι υποψιαζομουν γιατι ο Νικ μυριζε καπως διαφορετικα σαν να ηταν ενας απο εμας σαν λυκανθρωπος και εκτος απο αυτο ειπε η αδερδη του οτι  εφευγε καθε φορα που ειχε πανσεληνο οποτε μονο αν μεταμορφώνοταν θα γινόταν αυτο  οποτε κολλάει αλλα μεχρι να σιγουρευτω δεν θα πω κατι βλεπω παντως την μελινα να  με κοιτάει ωκαι ξαφνηκα ακουω την σκεψη της και της δινω απαντηση για να το καταλαβει και την βλεπω γουρλωνει τα ματια της έτοιμη να γελασει..να αλλο ενα χαρισμα που εχουμε τελικα και δεν το ξεραμε στην διαδρομη αυτο με την σκέψη το καναμς συνέχεια απαντουσαμε ο ενας στον αλλον και ειχε πολυ πλακα μπορω να πω μου αρεσε πολυ τελικα που ειρθα ετσι τα πράγματα  οι αλλοι δυο παμτως ειχαν ηρεμισει αλλα μας κοιτουσαν με απορια γιατι καναμε διαφορες γκριματσες η διαδρομη ηταν ωραια και με πολυ ενδιαφερον και γελιο ειδικα με τη; αντιδρασεις των παιδιων Τέλος παντων φτανουμε στην καφετερια αποφασισαμε να παμε στα μικελ μετα απο καιρο καθησαμε σε ενα τραπεζι και αμεσως ερχεται μια σερβιτορα αρκετα προθυμη να παρει της παραγγελιες μας και ευτυχως γιατι φαγαμε την μια ωρα σχεδον στην διαδρομη οποτε δεν ειχα ορεξη να καθυστερησω στην προπόνηση..