Komt Het Ooit Goed?

1

Met oordopjes in mijn oren loop ik afgezonderd van de buiten wereld naar huis. Mijn ouders waren namelijk vanochtend nog thuis toen ik beneden kwam en hebben naar mijn super saaie school gestuurd. Ik pak mijn sleutels uit mijn zak als ik op de veranda sta. Ik steek de sleutel in het slot en draai de deur open. 'Ik ben thuis hoor' roep ik door het huis heen. Ik hoor niets maar ook al zouden ze iets terug roepen zou ik het nog niet horen omdat mijn muziek zo hard staat. Ik trap mijn schoenen uit en loop naar mijn kamer. Volgens mij zijn ze echt niet thuis anders kwam er wel iemand achter mij aan stormen. Lekker rustig.

Ik loop mijn kamer binnen en gooi mijn deur dicht en gooi de spullen op mijn bed. Ik zet mijn raam wagenweid open. ik haal mijn oortjes uit mijn telefoon en verbind mijn telefoon met de speaker zo dat de muziek mijn hele kamer vervuld. Ik loop naar mijn bureau en rommel in een laatje tot de sigaretten te voorschijn zijn. Het liefst wil ik mijn joint maar daar wacht ik liever nog even mee. Ik haal een sigaret uit mijn pakje en zet het aan mijn lippen en steek het op. Ik ga in het raamkozijn zitten en geniet uitbundig van een het eerste trekje. De bel gaat en ik sta geïriteerd op.

Ik doe de deur met een zwaai open en zeg geïriteerd 'Wat!' Ik neem nog een trekje van mijn sigaret. 'We moeten je wat vertellen, misschien moet u even rustig gaan zitten.' Zegt een politieagent. Nu pas zie ik dat er twee mannelijke agenten aan de deur staan.

'Kom binnen.' Zucht ik en loop naar de woonkamer. Ik pak gelijk de asbak die mijn ouders voor me hadden gekocht en ik tik daar mijn sigaret op af. 'Wat wil je vertellen.' Zeg ik weer een beetje geïriteerd. 'U bent toch Haley Smith.' 'Jaha. Je staat aan de goede deur hoor. Kennen jullie me niet meer ik heb vaak genoeg een nacht bij jullie op het politieburea geslapen.' Ze negeren wat ik zeg. 'Haley we hebben ernistig neuws. Wilt u echt niet even zitten.' 'Nee zeg nou maar gewoon.' Roep ik hard door de kamer heen.

Ik begin boos te worden, maar het is geen goede actie om nu een agent te slaan. 'Haley uw ouders zijn vanmiddag omgekomen bij een auto ongeluk. Het was een kettingbotsing en ze zaten er tussen in.' Ik zeg niets en schrik er even van. Ik heb ze altijd dood gewenst maar het hoefde niet echt.

Ik steek trillent een nieuwe sigaret op en ga zitten. 'We snappen dat dit een grote schrok is.' 'Waar moet ik heen. Ik ben nog geen achtien pas over twee maanden en moet ik in mijn eentje de begrafenis regelen?' Een van de agenten gaat naast me zitten en de andere schuin voor me. De gene die nog niet veel heeft gezegt zegt nu 'Officeel mag u nog niet alleen wonen maar je familie woont erg verweg en kunnen je ook niet in nemen. En voor twee maanden een pleeggezin werkt ook niet. Je ouders hun geld en het huis gaat allemaal naar u. En voor de begrafenis daar krijgt u hulp voor.' Ik knik. 'We laten u dit even bezinken. Dit is ons nummer als u meer vragen heeft.' De politieagenten geven hun kaartje en gaan weg.

Hier zit ik dan. Alleen. Kom op Haley verman je. Je woont nu alleen je mag en kan nu alles wat je wilt.

Ik pak een weekend tas en gooi er wat spullen in wat ik denk dat ik nodig heb. Ik doe hem om als rugzag en loop naar buiten naar mijn moter. Ik zet mijn helm op en stap op mijn motor. Ik rij richting een grote loods. Ik rij er rustig naar binnen.

Binnen staat een schiet baan, een vecht mat, box zak en paal, grote tafels waar dealen worden besproken, dozen en kratten met wapens en druks, een kantoor en een kleed kamer.

Dit. Dit is mijn tweede huis. Normaal alleen snachts maar nu word dat vaker.

Heey
Leuk dat je het boek bent begonnen met lezen. Ik ga proberen elke week een nieuw hoofdstuk online te zetten. Ik hoop dat je het leuk vind

Xxx lea