4

1 0 0
                                    

Ik word te vroeg wakker en heb barstende hoofdpijn. Ik hoor een iritand geluidje van mijn mobiel vandaan konen. Ik kijk naar mijn mobiel en zie dat ik gebeld word. 'Ja.' zeg ik geïriteerd terwijl ik opneem. 'Goedemorgen Haley  mijn naam is Mark een van de politie agenten die gister ook bij je thuis waren.' Hoor ik van de andere kant van de lijn 'Ja.' 'We hebben een afspraak voor je gemaakt met de begrafenis ondernemer over vanmiddag om drie uur bij jou thuis. En we hebben een vraag.' 'Stel de vraag.' 'Zouden we hier een autopsie van je ouders mogen doen.' 'Je doet je best maar. Nog meer?' 'Drie uur goed dan geef ik het door.' 'Ja drie uur goed.' 'Dat was get voor nu. Heel veel sterkte.' 'Bedankt mark. Dag mark.' Ik drukt op ophangen. En laat me mobiel geïriteerd op de grond vallen. Ik ben gister maar op de bank in mijn kantoor gaan slapen omdat ik niet naar huis wou. Ik ga goed o0 de bank liggen en val weer in slaap.

Een paar uur later word ik wakker. Het is even over een uur. Ik heb minder hoofdpijn dan dat ik de eerste keer wakker werd. Ik ga voorzichtig normaal zitten en merk dat al mijn spieren vast zitten. Ik probeer aan vanacht te denken maar weet niet alles meer.  Ik sta op en zet eerst een bak koffie en ga achter de computer zitten. Ik ga door alle documenten heen die op de computer staan. Ik bekijk wat wie wat vanavond allemaal moet doen en welke opdrachten ik ga aannemen. Ik zie dat sommige under cover moeten en sommige moeten mensen gaan bespioneren. En de rest doe moeten gewoon paketjes rond brengen. Ik start mijn mail op en kijk of dat er nog meer opdrachten zijn. Als ik de mail heb door gespit print ik alle opdrachten die we hebben uit. Terwijl alle opdrachten aan het printen zijn loop ik naar beneden om te gaan douche. Ik pak schone kleding uit mijn locker en stap in de douche kabine. Ik haal de verbandjes van me af en bekijk de wonden. Ik kleed me uit en ga onder de warme straal staan. Ik doe mijn ogen dicht en probeer te ontspannen. Er flitsen beelden door mn hoofd heen wat denk ik dat gister is gebeurt. Mijn adem begint steeds onrustiger te worden. De beelden steeds heftiger en helderder. De stompen in mijn gezicht of buik. De keren dat ik word aangeraakt bij het gevecht. Ook zie ook zie ik vaag beelden van... ik zak naar de grond toe en probeer er bij te blijven wat niet lukt. De paniek aanval veranderd met dat ik  bewusteloos flauwgevallen op de grond lig.

Wat later word ik wakker. De douche is wat kouder geworden. Mijn hoofd doet zeer van alles. Het duurt een paar seconden voor dat ik weet wat er net en ook het meest van gister. Ik sta voorzichtig op en zet de douche uit ik droog me af en trek wat schoon ondergoed aan. Ik stap uit de kabine en leg de ehbo doos en pak pleisters wat tegen water kunnen en plak die nog op een paar wonden zoals op 1 op mijn buik, been en op mijn handen. Derest zijn maar schammetjes en blauweplekken. Ik loop terug naar de douche kabine en kleed me daar aan. Een gewone spijkerbroek met een wit blousje. Eigenlijk zijn al mijn broeken niet gewoon want er zit overal beveiliging in voor als ik moter ga reiden.

Als ik omgekleed ben kijk ik op mijn mobiel en schrik van de tijd ik moet snel opschieten om optijd te komen voor het gesprek met de begrafenis ondernemer. Ik kijk in de spiegel of dat ik mijzelf zo kan vertonen en ga met de motor terug naar huis.

Maar waarom, waarom word alles alleen maar erger.

Komt Het Ooit Goed?Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu