ေဘဘီ...မိုးေတြတအားသည္းတယ္ေနာ္
မင္းအေႏြးထည္ထူထူ၀တ္မွ၀တ္ပါ့မလား....
ဒါမွမဟုတ္ အေဆာင္းမပါဘဲ
စိတ္ကူးတည့္ရာ ေလ်ွာက္သြားေနေလမလား
အေတြးေတြကို မင္းဆီမွာနယ္ခ်ဲ႕ရင္း
ေသာက္လက္စေကာ္ဖီခြက္ဟာ
ေအးစက္လို႔သြားတယ္.....
ဘယ္တုန္းကမွ မနီးစပ္ခဲ့ဖူးပါဘဲနဲ႔
သက္ဆိုင္တယ္လို႔ အတင္းလုပ္ယူထားတဲ့
ဟန္ေဆာင္လိမ္ညာမႈဟာ
ေကာ္ဖီေတြလိုပဲ ခါးသက္သက္ရယ္....
မင္းေၾကာင့္ ကိုယ္ဟာ
ေကာ္ဖီေတြလည္း ႀကိဳက္တတ္ေနပါၿပီ....
ကိုယ္ဟာ တိမ္ေတြလိုပဲ
ေပြ႔ဖက္မယ့္ လက္တစ္စံုမ႐ွိပါဘဲနဲ႔
လြင့္ခ်င္ရာလြင့္တတ္ေသးတယ္
ဒါကို မိုက္မဲျခင္းလို႔ ေခၚေလမလား....
မသိပါဘူးကြယ္....
ကိုယ္ကေတာ့ ဘယ္အရာကိုမွမသိခ်င္သလို
စိတ္လည္းမ၀င္စားေတာ႔ဘူး....ေဘဘီ
မင္းတစ္ေယာက္ကလြဲ၍ေပါ့.....
YOU ARE READING
လီယြန္
Poetryကမၻာႀကီးရဲ႕တစ္ေထာင့္တစ္ေနရာမွာ ကိုယ့္ကို မင္း႐ွာေတြခဲ့တဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္......လီယြန္