Namjin || Rap monster x Jin

8.bölüm

                        1 saat önce
          Hoseok kaçırıldıktan sonra...

      Hosokun dilinden:

  Gözlerimi açtığımda karanlık bir odadaydım. O kadar korkunçtu ki... Ben karanlıktan çok korkardım, bunun sebebi küçükken gece ormanda kaybolmuştum ve tüm gece yağmurda orada kalmıştım... Hemen başımı çevirip etrafımı gözden geçirdim. Birden açılan ışıkla gözlerim kamaştı,  birkaç kez kırptıktan sonra yeniden açtım. Karşımda siyah giyimli biri duruyordu. Yüzden çok yakışıklıydı. Ancak bana korkunç bir şekilde bakıyordu sanki beni öldürmek üzereydi. Bana yaklaştı, önümde çömelerek bana sırıtmaya başladı.

?: Yoonginin tarzı değişmiş...

Hoseok: Kimsin?! Lütfen bırak gideyim!

?: Neden sen?! Ben senden daha yakışıklıyım! Neyini beğendi senin?!

Hoseok: Ne söylüyorsun?! Kimsin?!

?: Ben kimmiyim...? BEN KİMMİYİM?! Ben Park Jimin... Sevgilisini çaldığın adam!

Hoseok: Ne sevgilisi? Ne söylüyorsun? Kimsenin sevgilisini çalmadım ben!

Jimin: Nasıl yani çalmadım? Yoongimi benden alan sen değil misin?!

         3-cü kişinin dilinden:

       Jimin bunu söyleyerek Hoseoka yaklaştı, yüzüne yumruk attı. Hoseok ani darbeyle sandalyeden yere düştü. Elleri ve ayakları bağlıydı. Jimin yinede sakinleşmedi Hoseoka kötü şekilde zarar verdi. Hoseok kan içerisindeydi. Öyle bir haldeydi ki hatta konuşamıyordu bile.İşte tam o anda Jiminin telefonu çaldı. Jimin Hoseokdan uzaklaştı, arayan Yoongiydi...

(Konuşma önceki bölümde yazılmıştır)

  Jimin konuştuktan sonra telefonu kapattı Hoseoka taraf döndü. Yaptığı haraketin ve yarattığı durumun şimdi farkındaydı. Bunca yıldır neden böyle yapıyordu?... Sevgi gözünü kör etmişti, ancak sevdiği kişi onu hiç sevmemişti. Şimdi bunun yüzünden önünde hiç suçu olmayan bir çocuk yara bere içerisinde yerde yatıyordu... Peki ona yazık değil miydi?... Jimin ağlayarak Hoseoka yaklaştı ellerini ve ayaklarını çabuk şekilde açtı. Hoseokun önünde diz çöküp yalvardı.

Jimin: Hoseok... Lütfen yalvarırım beni affet. Gerçekten kendim bile ne yaptığımı bilmiyorum... Artık kendimi tanıyamıyorum... Tüm bu yaptıklarım Yoonginin beni sevmesi içindi. Şimdiyse ne kadar aptallık yaptığımın farkındayım... Sen beni affetmesen bile ben bu vicdan azabıyla tüm hayatım boyu yaşayacağım...

Hoseok: ...... Ji...min.... Önemli....de...ğil.... Se....öhö öhö....ni....anlı.....yorum. Asıl...sen beni affet öhö öhö....

Jimin: Ho-Hoseok... İyi misin? Seni hastaneye götüreceğim!

      Jimin tam da Hoseoku kaldırıp hastaneye götürecekken Hoseok onu itti.

Hoseok: Hayır... Ji...min.... Yoongi....buraya..öhö öhö geliyor.... Kaç... buradan.....Seni... affediyorum.... Lüt...fen.... suçlu hissetme öhö ken...dini... Şimdi....git...

Jimin: Hoseok..... Sen bu dünyaya düşmüş bir meleksin.... Sen Yoongini benden daha fazla hak ediyorsun. Yoongi sana emanet... Lütfen ona iyi bak...

      Jimin gözyaşları yanaklarından süzlerek ve yüzünde bir gülümsemeyle bu sözleri söyledi. Hoseoka da ona zayıf bir şekilde gülümseyerek cevap verdi.