အိမ္ေ႐ွ႕တြင္ ကြၽန္ေတာ္ မသိသည့္ အမ်ိဳးသမီး သူစိမ္းဧည့္သည္ေၾကာင့္ ထူးဆန္းသြားရသည္။
"ဘာမ်ား ကူညီေပးရမလဲ မသိဘူး"
"သားက oh sehun လား"
"ဟုတ္ကဲ့"
"အန္တီက park chanyeol အေမပါ...သူ ဒီအိမ္မွာ ေနတာ မဟုတ္လား"
အား....chanyeol ကို ျပန္လာေခၚတာေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္ ဘာေျပာရမွန္းမသိ ေၾကာင္ေနသည္။
"Chanyeollie"
အိမ္ထဲမွ chanyeol ထြက္လာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ ေဘးဖယ္ေပးလိုက္သည္။ သက္ျပင္းတစ္ခ်က္႐ိႈက္လိုက္ရင္း...ဘယ္တတ္ႏိုင္ပါ့မလဲ...
"အေမ..ဒီကို ဘယ္လိုလုပ္ ေရာက္လာတာလဲ"
"သားကို လိုက္ေခၚရတာေပါ့...ဘာလို႔ ဆိုးရတာလဲ...အေမ့ကို စိတ္ပူေအာင္"
"အဲဒါဆိုလည္း ျပန္ရေအာင္"
ကြၽန္ေတာ္ မ်က္ႏွာလႊဲထားလိုက္သည္။
"ေနဦး...ဒီက သားကိုလည္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ကြယ္....အန္တီ့သားကို ေစာင့္ေ႐ွာက္ေပးထားတဲ့အတြက္"
ကြၽန္ေတာ္ ျပံဳးသာျပလိုက္ရသည္။
"sehun"
"ဟင္...အစ္ကို"
ကြၽန္ေတာ့္ကို ျပံဳးျပေနေသာ အစ္ကိုက ကား ကြယ္ေန၍ chanyeol အေမကို ျမင္ပံုမရ။ သို႔ေသာ္ သူမကေတာ့ ျမင္ေလသည္။
"Kim jongin...မင္းက ဘယ္လိုလုပ္ ဒီေရာက္ေနျပန္တာလဲ"
အစ္ကို႔ကို အလိုမက်သံႏွင့္ ေျပာေသာ အမ်ိဳးသမီးကို ကြၽန္ေတာ္ ျပဴးၾကည့္မိသည္။ အစ္ကို႔က ကြၽန္ေတာ့္ဧည့္သည္ေလ။ ကြၽန္ေတာ့္အိမ္ထဲမွာ ကြၽန္ေတာ့္အစ္ကိုကို.....
သူမက ဇြတ္တရြတ္ဆန္စြာ အစ္ကို႔ကို ေက်ာ္၍ ေလ်ွာက္သြားသည္။ ျခံအျပင္ဘက္က အစ္ကို႔ဆိုင္ကယ္ေဘးတြင္ ရပ္ေနေသာ jongdae hyung ဆီ....
"အေမ...ကြၽန္ေတာ္တို႔ ျပန္ၾကမယ္"
chanyeol စကားသံကို သူမက ဂ႐ုမစိုက္စြာ......အစ္ကိုက သူမေနာက္ လိုက္သြား၍ ကြၽန္ေတာ္လည္း လိုက္လာခဲ့သည္။
ESTÁS LEYENDO
Your Smile
Fanficအစ္ကို႔ အျပံဳးေတြက ကြၽန္ေတာ္ကိုးကြယ္တဲ့ က်ိန္စာေတြ ~ ~ ကြၽန္ေတာ္ေထြးေပြ႔တဲ့ အၾကင္နာေတြ ~ ~ #sekai #kaihun #my isolated world
