I'm not the Heroine

Chapter 1 - The Unexpected [Revised version]

"Tulong!! Tulong!!" sigaw ng isang batang duguan ang noo habang ipinipilit niyang basagin ang bintana

Hindi ako makagalaw...Ang tigas ng katawan ko..

Nanlalabo ang aking paningin... Nag-uusok ang paligid..

Gusto ko nang matulog... Kaso..Teka..

.

 .

Bakit nasa taas ang upuan..? at.. nakahiga rin si Manong Jun sa harap... at bakit may dugo ang labi.. niya..?

Nakakaantok.. Matutulog na nga ako..

"RITA!" tawag ng bata. Huh..? "WAG KA MUNANG MAMATAY!!" habang binabasag niya ang bintana.

"Ug--!" hindi ko mailabas ang gusto kong sabihin.

Sumakit ang aking katawan..!

"Papakasalan kita!! Kaya't wag ka munang mamamatay!!"

.

.

.

Nagising ako't pawis na pawis.. Paulit ulit na pangyayaring hindi ko maintindihan kung bakit yun at yun ang nangyayari. Sino ba ulet yung batang nagsabi sa akin nun?? Hindi ko na siya maalala.

Bumangon ako at naligo para makahain na sa baba. Wow ang ulam ay cornbeef. Charap!

Lalamon na ako nang biglang sinabi ni Mama na "Oh Rita, buksan mo nga yung TV at ilipat mo muna sa channel **. Baka mamiss ko yung mga pangyayari eh."

"Oo nga!!" sigaw ni

Nako ito na naman! Drama na naman! UMAGANG UMAGA! "Fine Ma."

.

.

.

"I know that stuff happened lately.. Babe please..."

"NO! JUST STAY AWAY!" yun oh! Magandang reaksyon!

Tumakbo palabas ng bahay yung babae at nahablot siya ng lalake

then kissed her. .

"I Love you.."

WAT OKAY NA NGA EH IWAN MO NA KASE

------------------------------------------------------------------------------------------

Love…

.

.

.

..Nakakain ba yun?

Pag tuwing nakakakita ako ng drama o teleserye na tungkol sa pag-ibig, nakokornihan ako sobra. Lalong lalo na yung mga kilig moments nila? Jusko kasuka. Yung alam na nga nila na nasasaktan sila pero hindi parin nila kayang bitawan? What's with people these days? Is love really a worth feeling to fight for? Oo na bitter ko na. Panira talaga yung drama kaninang umaga eh

As I step my foot across my classroom, I know I am not a part of it. People talking about their lovelives, fashion, trends and shit. I won't care as long as kuntento ako sa buhay ko. I'm Rita a 15 year old bitter sa love for life. Isa lang ako sa mga taong what you call 'so normal people' . Yung kumbaga, sila yung mga minor characters or yung mga nasa background lang sa mga palabas. At least hindi ako halaman diba?

"Uy Rita, nakasimangot ka na naman" batid ni Casey. Eh pano kase, yung teleserye panira ng  umaga ko

"Haynako. Isa yan sa mga dahilan kung bakit wala pa rin siyang boyfriend" dagdag ni Louise