~I CAN'T REMEMBER TO FORGET YOU~

part 6+7

Κεφάλαιο 6 

Τη σιωπή που επικρατούσε την έσπαγα τα βήματα που πλησίαζαν όλο και πιο πολύ στο μικρό και σκοτεινό δωμάτιο. Ο Rolf βρέθηκε μέσα στο δωμάτιο που είχε αφήσει την Amy πριν δύο μέρες.

<<Αρκετό φαγητό για να κάνεις υπομονή μέχρι αύριο>>

Της έριξε τρία κομματάκια ψωμί και εξαφανίστηκε. Σε ένα μπολ της είχε βάλει ελάχιστο νερό για τέσσερις μέρες. Κάθε μια μέρα έμοιαζε με αιώνας για την Amy. Κοίταξε αδιάφορα το ψωμί και άπλωσε τα μακριά δάχτυλα της για να το πάρει. Σαν πεινασμένος λύκος καταβρόχθισε τα δυο κομμάτια και άφησε το ένα για το βράδυ. Μια άσπρη σελίδα από το αγαπημένο της μοβ τετράδιο πέρασε κάτω από τη πόρτα. Τη πήρε στα χέρια της και άρχισε να διαβάζει αυτά που έγραφε.

''ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ.ΕΙΔΑ ΤΟ ΠΑΤΕΡΑ ΜΑΣ ΠΟΥ ΣΟΥ ΕΦΕΡΕ ΦΑΓΗΤΟ.ΑΥΡΙΟ ΝΟΜΙΖΩ ΘΑ ΣΕ ΒΓΑΛΕΙ ΑΠΟ ΕΚΕΙ.ΥΠΟΜΟΝΗ!-BRIAN''

Η Amy σκεφτόταν τι θα έκανε αν δεν ήταν ο αδελφός της. Όλα αυτά τα χρόνια θα καταντούσε τρελή. Τα δάκρυα της καρδιάς της δεν τα είχε δει ποτέ κανείς. Τα χρόνια όμως πέρασαν βασανιστικά και τώρα θα έπαιρνε τον έλεγχο στα χέρια της! 

Ο Λούις καθόταν στο μικρό σαλόνι και περίμενε να μάθει τι έγινε με την Amy. Σκεφτόταν μήπως την έσωσε και τώρα τον ξέχασε..? Μήπως της έκανε κάτι ο πατέρας της? Πολλές και άσχημες σκέψεις περνούσαν από το μυαλό του. Η γαλήνη που είχε πάντα στη καρδιά του, είχε εξαφανιστεί από τη πρώτη και μοναδική μέρα που την γνώρισε. Θα την βοηθήσου όσο πιο πολύ, πριν έρθει η μέρα για να φύγει. Να φύγει για ΠΑΝΤΑ.

Κεφάλαιο 7 

<<Λούις?>>

<<Amy?Είσαι καλά?>>

<<Όχι.....Συγνώμη αλλά δεν μπορούσα να βγω από το σπίτι>>

<<Έλα μέσα να μιλήσουμε>>

Ο Λούις παραμέρισε το σώμα του για να περάσει η Amy. Έκλεισε τη πόρτα πίσω του και πήγε να καθίσει δίπλα από την Amy, στο μικρό καναπέ.

<<Έφτιαξα μπιφτέκια, θες?>>

<<Ναι σε παρακαλώ>>

<<Μείνε εδώ μέχρι να τα ετοιμάσω>> 

<<Θες βοήθεια?>>

<<Όχι ευχαριστώ. Σε λίγο θα σε φωνάξω>>

Ο Λούις πήγε στη κουζίνα. Πήρε δύο πιάτα και μαχαιροπίρουνα. Τα έβαλε στο τραπέζι, τοποθ0ετώντας τα δίπλα από τα ποτήρια. Πήρε από το ψυγείο ένα μπουκάλι φρέσκο χυμό πορτοκάλι και το τοποθέτησε στο τραπέζι μαζί με τα μπιφτέκια και τι κόλσλοου.

<<Amy είναι έτοιμα>>

Η Amy πήγε στη κουζίνα και κάθισε απέναντι του. Ξεκίνησαν να τρώνε αφού τη σέρβιρε ο Λούις. Της είχε λείψει πολύ ένα κανονικό γεύμα. Μόλις την άφησε ο πατέρας της, έτρεξε στο σπίτι του Λούις.

<<Θα μου πεις τι έγινε?>>

<<Ο Rolf...Ο πατέρας μου, με έκλεισε σε ένα δωμάτιο χωρίς φαγητό για λίγες μέρες. Μου έφερνε ψωμί και νερό όταν δεν είχε κάτι άλλο να κάνει>>

Τα μάτια της άρχισαν να πλημμυρίζουν από τα δάκρυα. Ήπιε λίγο από το χυμό της και κοίταξε το Λούις στα μάτια.

<<Τι έκανε??Σοβαρά μιλάς??Λυπάμαι που πρέπει να τα ζεις αυτά! Υπάρχει που μπορώ να κάνω?>>

<<Τίποτα...Κανείς δεν μπορεί να μας βοηθήσει>>

Ο Λούις σηκώθηκε και πήγε κοντά της. Τη πήρε αγκαλιά,χαϊδεύοντας τα μαλλιά της. Ότι δεν μπορούσε να βρει στο σπίτι της, το βρήκε εδώ...μαζί του!

(Thank you, για όλα ♥ ελπίζω να σας αρέσει:)) Σας παρακαλώ αν σας αρέσει και το διαβαζετε vote/comment :* ♥♥ )