* Hoofdstuk 1

214 21 13
                                    

Vanessa's POV.

'Michelle, kom je nog?', riep ik hard door het lege huis. Ik hoorde gerommel in de gang en even later stak Michelle haar hoofd om de hoek van de deur. Michelle was een lang meisje met zacht blond haar en sprekende blauwe ogen. Ik kende haar al mijn hele leven en we waren al zo lang als ik me kon herinneren beste vriendinnen. Niets brak ons. 'Heb je nog vijf minuutjes?', smeekte ze me en ik rolde gemaakt met mijn ogen. 'Niet langer', zei ik streng en ik stak mijn wijsvinger uit. Ze begon te lachen, knipoogde en vertrok toen snel weer naar boven. Vandaag was de eerste dag op onze nieuwe school. We waren samen verhuisd naar Australië, gewoon omdat het kon. Jarenlang hadden we hiervoor gespaard en eindelijk waren we er. Ik schudde even glimlachend mijn hoofd. Die meid was gek, maar ik kon me geen betere vriendin wensen. Ze was als een zus voor me, en soms zelfs als een moeder. Ik luisterde naar het getik van de klok en ik hoorde boven een radio aangaan. Don't Stop van 5 Seconds of Summer klonk ineens oorverdovend door het huis. Ik sprong snel van de bank af en rende de trap op. Ik opende zachtjes de deur naar Michelle's kamer en kon mezelf niet meer beheersen. Michelle stond als een gek door de kamer te dansen en gebruikte een haarborstel als microfoon. Ik barstte in lachen uit en verschrikt draaide ze zich om. Al snel lachtte ze mee. 'Sorry', giechelde ze en ik trok haar aan haar arm mee naar beneden. 'Als we nu niet weg gaan komen we echt te laat, en dat wil ik niet op onze eerste dag', zei ik onderweg en Michelle begon te lachen. 'Dat kunnen we natuurlijk niet hebben', giechelde ze weer en ik rolde opnieuw met mijn ogen. Soms waren we samen zo gek als een deur, maar als het erop aankwam waren we ook zo serieus als maar kon. De school doemde op in de verte en ik was verbaasd over de grootte van het gebouw. We kwamen immers uit Nederland en daar waren de scholen minstens twee keer zo klein. We zetten de fietsen in de fietsenstalling en liepen nerveus de trap op richting de ingang. Onderweg pakte ik even Michelle's hand en kneep er zacht in. Ze keek me aan en ik knikte bemoedigend. Ik kreeg een glimlach terug. We liepen in een rechte lijn naar de informatiebalie en gaven daar onze namen aan. 'Aah, Michelle White en Vanessa Woodstock, jullie zitten in klas A3. De eerste les bevindt zich op de eerste verdieping', legde de vrouw achter de balie ons formeel uit en ondertussen duwde ze ons een plattegrond en een boekenlijst in de handen. 'De boeken kunnen jullie in de pauze ophalen in de bibliotheek. De les begint over vijf minuten, jullie kunnen je maar beter haastten', vervolgde ze daarna met een knipoog. We knikten en renden de trap op, plattegrond in handen. Nog net op tijd liepen we het lokaal binnen. Iedereen staarde ons aan. Ik voelde mezelf rood worden en keek naast me. Michelle keek rond met ogen als schoteltjes. Dit ging nog wat worden, dacht ik bij mezelf.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Hi!

Dit is het eerste hoofdstuk van ons verhaal samen! Ik hoop dat jullie het een beetje leuk vinden. Vote, comment?

Xxx - S

Heartbreak GirlWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu