POV Ned
Ik schrik badend in het zweet wakker door de wekker. Beduusd kijk er naar ; 6.30, ik zucht, tijd om uit bed te gaan. Terwijl ik me klaarmaak zit ik nog steeds in mijn gedachten bij mijn droom, nee wacht, nachtmerrie. Ze worden de laatste tijd steeds erger.
Ik pak mijn boek op en probeer mijn droom op te zoeken. Het is zo'n boek waarin je je toekomst kan voorspellen door middel van je dromen. Ik kan het niet vinden. Ik kijk opnieuw naar me wekker, ik schrik me kapot; 7 UUR??!. Ik ren naar beneden, duw wat boterhammen in mijn tas en ren naar buiten. Mijn moeder roept me nog iets na maar ik versta haar al niet meer.
Op school ga ik op een bankje zitten en pak mijn ontbijt uit mijn tas, wat meteen weer uit mijn geslagen wordt door Brad. Achter hem staan zijn volgelingen te grinniken
"Wat is dit voor een smerige zooi?" Zei Brad lachend.
"Aah, is Ned zijn ontbijt nu gevallen? Wat zonde." Ik kijk hem verward en boos aan. Ach waar maak ik me druk over, het gebeurd toch elke dag.
Brad gaat verder: "Leer je plaats nerdje, niemand zit te wachten op zo'n bijgelovige kleuter zoals jij."
Hij heeft een punt.
Na school heb ik mijn huiswerk gemaakt en op internet paranormale dingen opgezocht.
"Ook al geloven de meeste mensen niet dat er paranormale dingen gebeuren en dat voor alles een verklaring is, ik weet dat het anders zit.
YOU ARE READING
No way back
Horror5 tieners, een verlaten kermis. Klinkt cliché nietwaar? Caden, Chad, Ned, Lizzy en Britney zijn "normale tieners", ook al zijn ze compleet verschillend van elkaar, toch waken ze allemaal op voor de zelfde , verlaten kermis. Rare dingen gebeuren, di...