[7] Epilogue

231 7 0
                                    

EPILOGUE

POV ni Cindy

napagdesisyunan kong wag ng pumunta dun at lumayo na for good...

pero siguro babalik din ako kapag kaya ko na...

kaya ko na na tanggapin na hindi kami ni Nathan ang para sa isat isa...

kaya eto ako ngayon naguumpisa ng sanayin ang sariling wala siya...

mahirap…

ay mali NAPAKAHIRAP...

pano ba ako mabubuhay ng wala ang taong minahal ko sa loob ng 10 taon...

OO 10 taon...

-flashback-

10 yrs. old pa lang ako noon ng mamatay ang mga magulang ko...

walang gustong kumuha sa akin dahil wala na kaming mga kamaganak...

nagiisa kasing anak si papa at mama at namatay sila dahil sa isang aksidente...

buti na lamang at nagkaroon sila ng isang matalik na kaibigan...

sila tita Nerissa at tito Nike...

matagal na silang magkakasama lagi nga lang daw silang asa ibang bansa kaya mi isang beses ehh hind ko pa sila nakikita…

sila ang nagalaga sa akin...

binilin daw ako nila mama at papa sa kanila…

nagulat nga ako nun ehh kasi kung binilin nila ako parang alam nila na iiwan nila ako…

sabe naman nila tita ay sila nga daw ang unang nagbilin ng anak niya kila mama dahil ng mga panahong iyon ay laging wala dito sa bansa sila tita at tito…

wala akong kaibigan noon dahil hinde ako makapagsalita dahil sa troma ko sa aksidente hanggang sa dumating si Nathan...

anak siya nila tito at tita...

yung batang binilin dapat kila mama at papa…

oo nga pala simula ng mawala sila mama at papa ay hinde na umalis sila tita dahil ayaw nila akong maiwan kaya pinauwi na lang nila si nathan dito mula sa korea…

lagi niya akong pinagtatanggol sa mga nangaasar sa akin at siya din ang unang nakapagpatawa sa akin...

"hayy umiiyak ka na naman ..."

"........"

"alam mo kapag hinde ka nagsalita mababaliw ako...gusto mo ba yun ha???ang gwapo gwapo ko pa naman tapos mababaliw lang ako...madaming iiyak na babae!!!"

"pfft...HAHAHAHAHA"grabe ang tawa ko nun panu ba naman ang kapal kapal ng mukha niya ehh ang pangit pangit niya pa nun...payat na napakatangkad mukha tuloy siyang tingting

"uii napatawa din kita!!!!"^_^

napatigil ako sa pagtawa noon ng marealise kong tumatawa pala ako at dahil sa sobrang tuwa ko dahil nawala na kahit papano ang troma ko ay nayakap ko siya

"hoyy chansing na yan!!!"

"ANG KAPAL NG MUKHA MO!!!!!!!!!"siguro ang pangit pangit ko na kasi naman namumula ako tapos hiyang hiya pa kasi…nayakap ko nga siya!!!

"HAHAHA...anong itsura yan???HAHAHA"

"ewan ko sayo"

"tss sorry na nga...dapat nga may utang ka sa akin dahil napatawa kita tapos ngayon ikaw pa galit ang galing mo ha!!!!"

"hehe sige na nga bati na tayo"^_^

-end of flashback-

at simula nga noon ay naging magkaibigan kami  doon ako tumira sa kanila hanggang mag15 ako ayaw pa nga nila akong paalisin ehh kaso sabi ko kailangan ko ding masanaay dahil hinde ko naman sila makakasama habang buhay

the proposalTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon