I'm Inlove With a Sweet Badboy ( IIWSB )

Bully

Pumasok ako ng maaga. And lately binubully na nila ako. Hindi ko na lang sila pinapansin hindi ko alam kung bakit naging mahina ako siguro dahil pamilya ko na ang pinag uusapan. Nahirapan na ko pero kinakaya ko kasi alam kong may kinakapitan ako pero ngayon na mismo pati ang kaibigan ko ay lumalayo na rin. Nandidiri saakin na akala mo ay may HIV ako. Masakit para sa parte ko pero sandalan ko na lang ang sarili ko kaya kailangan tatagan.

Bigla naman akong nawalan sa ulirat ng biglang mag salita ang proof namin

"Miss Del Moon? Are you okay lately napapansin ko na wala ka ng interest sa subject ko?"

Hindi ako sumagot. Feeling ko kasi nawalan ako ng dahilan para sagutin siya.

"Maam I think hindi lang sa subject mo siya ganiyan .. I MEAN lahat naman ng subject lagi siyang lutang at walang pake alam" sabat ng kaklase ko. Tumingin siya sakin sabay tinarayan niya ko.

"Miss Del Moon? If you have a problem please don't deal it just please go in the flow because you know I'm tired teaching here and then you don't listen to me. Your so sakit na sa ulo" pagpapakatotoo ng proof namin.

"I'm sorry maam" ayun lang ang nasabi ko at agad na tumayo upang umalis na dahil tingin ko hindi ko na kakayanin na mag stay doon dahil na rin sa hiya na nararamdaman ko.

Agad naman tumulo ang luha ko. Ewan ko ba nagiging mahina na ko at nawalan na rin ng gana na ipaglaban yung sarili ko. They always said that anak ako sa labas and wala daw Lugar ako sa school nila porket ba bago lang ako dito sa school? Hindi naman sila ang nag babayad ng tuition ko para ipamuka nila yun ah?

Sa sobrang pagiisip may nabangga ako, nabangga ko ba? O binangga talaga ako

"Ayan tatanga tanga kasi. Pati ba naman dito lutang ka? How dare you, actually you have no space here. You're so na kakairita na". She said to me kahit ako naman ang natapunan ng dala dala niyang hot coffee

Wala naman akong sinabi pa dahil ayokong lumaki pa ang gulo siguro nga ako talaga ang may problema tska nakakapagod makipag away lalo't hinang hina parin ko ngayon.

Tumambay ako sa may garden sobrang tahimik talaga dun actually wala atang taong may interest na pumunta dun kasi they are busy to go somewhere. Kasi simula ng nag aaral ako dito ay ito talaga nag tambayan ko kasi Ang relaxing tignan ng view and may mga puno na sa ilalim nito ay pwede mong upuan. I prepared na nga na mag aral dito kesa sa library kasi may mga couple ako na nakikita dun and sobra nilang clingy like they kiss each other. Sobra na nga yung ginagawa nila but the Liberian doesn't care. Ewan siguro babayaran siya para wag mag sumbong o mag suway. Wala bang paki alam ang principle nila? Di ba niya binabatayan ang school or mag ikot ikot sa mga room kung maganda ba ang takbo ng school namin? Like hello nag eexist kaya tung school. Pero actually maganda dito mag aral bukod sa kumpleto na yung mga facilities, maganda rin yung education system. Marami ka talagang maiintindhan and ma gegets mo rin sila kung seseryosuhin mo.

Hindi na ko pumasok sa next subject ko and alam kung wala nanaman kwenta ang pagpasok ko actually kakapasok ko palang pero heto ako di parin maka move on sa mga ng yare. Ganto na ako ng kumalat na kabit lang ang nanay ko, they have no rights to judge my mommy because they don't know the story. But why can I do kahit ako hinusgahan ko ang mommy ko. Nalaman kung siya naman kasi talaga ang tunay dahil siya ang unang pinakasalan ni papa pero patago lang iyon at ng mag pakasal siya doon sa babae dahil papatayin daw niya kami at ilalabas ang baho ni papa na may kabit ito. Walang nagawa si papa at pinakasalan niya ito wala silang anak pero ang babae ay may lalaki at accident na na buntis siya neto. Tinago nila ang KATOTOHANAN hanggang sa bawian na si papa. And ayun yung hindi ko makakalimutan, akala ko dati iniwan ako ni papa at humanap siya ng ibang babae dahil hindi niya kami mahal pero bumalik siya para samin kahit mahirap iyon at alam niyang marami rin madadamay. Siya ang first love ko at ang hero ko. Ginawa niya ang lahat and then ako itong sakit lang sa ulo. Bata pa lang ako kapag aalis siya lagi niyang sinasabi na nay trabaho siya at kailangan niya yung gawin para sa future ko. TAS nalaman ko na may babae SIYANG inuuwian and nung nalaman iyon ni mama nasaktan din siya at lagi ko SIYANG naririnig na umiyak may one time pa nga na umiiyak siya kausap si papa and sinasabi lang ni papa na hindi niya GINUSTO yun dahil kahit siya pinaniwala nung babae na yun na anak daw nilang dalawa yun

It's like a dream right? A bad dream. But then I don't get it anymore, I can't wake up.

I did anything to wake up but it's always end up crying. I don't know how to do. I'm literally tired being end like this.

So here i am gabi nanaman ako uuwi sa bahay and my mom talk me how's my school and mag sisinungaling nanaman ako. Ayokong dagdagan pa problema ni mama, pagod din siya tulad ko and I know na kahit siya ay nahihirapan. She's weak and she always say na it's okay kahit naman hindi. She always pretend na masaya siya kahit gabi gabi umiiyak siya. I know na kahit siya ay napapa lakas.

Gusto kung bumalik na ko sa dati yung hindi mahina. Yung matapang at kayang harapin ang problema ng mag isa. If kaya ko lang, pamilya ko na kasi yung dahilan kaya siguro hindi lang talaga ako prepared na mangyayare to. It's unexpected actually.

But i can be a strong woman again. I can.

Being with my mask is really hard becuase being strong woman is not me, it's my mask. Honestly deep inside I'm sad, I'm weak, and I'm a nobody who's anak lang ng kabit and walang special sakin. That why I'm bully in my old school they said na ang weird ko daw and pa innocent that may baho rin daw ako na malalabas. And it's truth the baho is lumabas na siguro nga they all true. And dun nag simula akong naging matapang lagi nila kong inaapi and then one day isang babae ang nag lakas loob para sabunutan ako at dun ako pinakick out sa school namin. Actually ang ganda ng image ko sa school na yun dahil lagi akong kasama sa honor and one of the best student dahil ako lagi ang pambato sa mga quiz bee and competition. That time dun na nainggit ang mga student sakin dahil ang perfect ko daw at all in one but then it's not really true becuase I'm just nobody na nag hahanap ng atensyon na hindi kayang ibigay ng mga parents ko. They always busy lalo na si mommy minsan lang kami mag bonding but that minsan umaabot na rin ng months.

Sad right? I don't get it anymore.. kung bakit ganto yung life ko, life ng family ko. I always like this. It's really hard and one of the painful part of my life and it's is my family. My family is my weakness.