I'm Inlove With a Sweet Badboy ( IIWSB )

Friendzoned

Ivan POV
"van mahal kita, alam mo yan. Hindi kita kayang iwan. Pasensya na at over over na acting ko pero dahil lang naman sayo yun van eh. Ayoko na maagaw ka sakin ng sino man dahil mahal na mahal kita ibubuwis ko buhay ko para sayo, ganon kita ka mahal van, sana maintindihan mo ko😪" mahinhin nyang sambit ngunit nangingibabaw parin ang lungkot na nararamdaman nya.

"Lea, kailangan ko pa bang ulitin na hindi kita mahal ah? ayoko na masaktan ka kasi naawa ako sayo. Kaibigan ang turing ko sayo, sana wag kang umasa sakin dahil alam mo kong ano lang tayo at kung ano meron tayo lea." hanggang kaibigan lang tayo lea. Yun lang ang kaya kong ibigay dahil kahit pilitin ko ang puso kong mahalin ka ay hindi ko parin kayang ibigay.

"Van mahal mo ko diba kahit kaibigan lang, okay lang. Atlis may pagmamahal ka parin na maibibigay sakin. Van wag mo kong iwan, maawa ka sakin. Kahit kaibigan lang ang turing mo sakin ay okay lang sapat na ko roon, pero van wag kang magiisip na iwan ako dahil hindi ko kaya yun, hindi ko kakayanin" malungkot na aniya nya habang umiiyak sa harapan ko at nagmamakaawa.

"Lea itigil mo na to, nasasaktan kana! lea please lang wag mong pahirapan ang sarili mo." pilit na sinasabi sa kanya habang patulo na ang luha ko dahil hindi ko talaga sya kayang makita na ganto dahil kaibigan ko sya, matalik na kaibigan. Di ko aasahan na lahat ng pagmamahal ko sa kanya biglang kaibigan ay bibigyan nya ng malisya. Na kakalungkot man isipin pero unting unti na sya na huhulog saakin ng hindi ko na mamalayan.

"Van hindi ko to ginusto. Na hulog ako sayo OO pero van sana maintindihan mo na kailangan ko rin ng pagmamahal galing sayo kaya sana naman van kahit kaunti mag tira ka para sakin kahit bilang kaibigan lang. Van please kahit kaunti lang." aniya pa habang umiiyak sa harapan ko at nagkalat na rin ang make up sa mukha nya.

Kumuha ako ng tisssue upang alisin ang make up na nagkalat sa mukha nya habang umiiyak parin sya at nakaluhod saakin kaya naman kinakailangan ko na magluhod din upang mag pantay kami.

"Shhh lea, tumigil kana. Di na ko aalis at di na rin iiwan ka kaya please tumahan kana." pagtatahan ko kay lea na humupa rin ang pag iyak dahil sa sinabi ko.

"Salamat van." ngiting tugon nya saakin.

Dinala ko muna sya sa room nya upang doon muna sya magpahinga dahil maaga pa naman para sa huling klase nila.

Bigla kong nakita si Anna na tahimik at nag babasa ng libro sa library dahil malapit lang iyon sa kwarto nila lea at makikita mo talaga sya mula dito sa labas dahil glass window lang ang pang harang neto.

Pinagmasdan ko lang sya, at na pangiti na lang ako na maalala ang unang pagkikita namin. Kapansin pansin talaga ang aura nya dahil simple lang sya at hindi mo masasabing panget dahil may taglay rin itong kagandahan.

Bigla akong na gulat ng mag salubong ang aming mga mata. kaya naman agad kong inalis ang paningin ko sa kanya at nag patuloy na lang sa paglalakad.

Nang marating kona ang room ko ay agad na kong umupo upang hintayin ang aming prof. Bigla akong na tuwa ng dumating si Anna, hindi ko alam kong bakit pero napapangiti talaga ako tuwing na kakasama ko sya lalo't na ay mag ka seatmate lang kami kaya hindi ko rin ikakaila na ang sarap nyang pag masdan kahit na mataray sya.
Nakita kong umupo na sya at mukhang ang daming iniisip.

"Uhmm may problema ba?" basag ko sa katahimikan na gumigitna saamin. Na gulat sya saaking sinabi pero agad syang umayos ng pag kaupo, upang saguting ako.

"Pake alam mo? tsaka di ko alam na interesado ka na pala saakin." aniya pa ngunit pinagmasdan ko lang ang mga mata nya na napaka tamlay na ani mo ay may sakit.

"Sabi ko nga sayo pag mamay ari ko tong school kahit yang inuupuan mo ay akin kaya may pake alam ako sa mga studyante na nag aaral dito sa school ko." masungit na sabi ko sa kanya upang matinag sya sa mga pinagsasabi nya.

At nagulat ako ng bigla syang tumumba mula sa kinauupuan nya kanina kaya sa sobrang kapit nya sa upuan ay napasama ito sa pagkatumba nya na mas lalong.

Hinawakan ko sya at bigla akong nawindang dahil ang ang init nya na ani mo ay apoy.
dinala ko sya agad sa clinic na malapit sa kwarto namin na bitbit na parang bagong kasal kaya naman marami ang naka pansin dito habang dumadaan kami sa hallway.

"What happened to the patient ser?" tanong saakin ng nurse ng ilapag ko si anna sa isang ihagaan na available doon

"I don't know but i know that she have a flu, because of her temperature." aniya ko sa nure na na may halong pag aalala.

"Okay ser, i take her. You may now go for you're class ser." utos nya saakin pero nangingibabaw parin ang respeto nya.

"Just take care for me please." aniya ko pa sa nurse na naroon. Aalis na sana ako kaso iniisip ko la rin si Anna. Pano kung ano mang yari sa kanya? baka malubha iyon at kailangan anduon ako? walang sa sarili na tanong ko sa isip ko. Ngunit mas pinili ko na maghintay sa labas ng clinic upang hintayin ang pag labas ng nurse o ni Anna.

bigla akong na windang na may lumabas..

"Uhmm ser, she is not okay but she take her rest para po makabawi ." aniya neto ng may ngiti sa mga labi.

"Uhmm. Thank you. Kung mag tanong sya, kong sino ang nagdala sa kanya dito ay pakisabi na lang na si Mr. Ferrer ang nagdala sa kanya please." pakiusap ko sa nurse upang pagtakpan ang aking ginawa. Di ko alam kong bakit pumasok sa isip ko si Ferrer, eh kasi naman sya lang ang malapit sa ngayon kay Anna eh kahit na nag aasaran sila tuwing may topak pareho. At sya yung pumasok sa isip ko eh.. tapos!

Pumunta na ko sa room para hindi ma late dahil mashadong maingay kapag may sumisigaw na prof sa harap mo  at nakaka bingi pa. Pestee binabayaran ko sila hindi para sigawan ako.