Revenge

POETRY #2

Ama, ikaw ang ilaw ng ating tahanan,
Ang gumagabay sa ating buhay,
Tumutus-tos sa ating pangangailangan,
At magpapalaki sa amin ng tunay;

Ama, s'ya ang tagapag tanggol ko,
S'ya ang nagtuturo ng mga bagay na s'ya lang ang nakakaalam nito,
S'ya yung didisiplina sa'yo sa paraang maiintindihan mo,
S'ya yung knight in shining armor ko;

Ngunit bakit ganito?
Bakit ang ama ko ang s'ya pang bumaboy sa aking pagkatao?
Bakit s'ya pa ang nagparamdam na kakaiba ako,
Bakit s'ya pa ang gumawa ng kademonyohang ito?

Bawat hipo sa aking hita,
Bawat lamas sa aking pwetang mataba,
Mga bulong na s'yang nakakapagpatigil sa aking magsalita,
Mga banta na aking kinakatakutang malaman ng iba;

Ako'y siyam na taong gulang ng ako'y iyong gapangan,
Magpupumiglas man ako'y ay wala pa ring laban,
Pag hikbi aking pinipigilan,
Takot ay gumapang sa katawang iyong dinumihan;

Labing dalawang taong gulang na ako ngayon,
Katawan ay mahahalintulad sa isang porn star na iyong iniidolo,
Labing dalawang taong gulang na ako ngayon,
Pero kahit kailan ay hindi ka tumigil babuyin ako;

Mga taong nais kong tumulong,
Ang si'ya ring bababoy sa aking maruming katauhan,
Tito, pangako mo'y napako; Ako ay iyong ginamit pamparaos sa katawang naglilibog,
Pinsan, nangako ka na ako'y makakalaya ngunit pangako mo'y nawala at napalitan ng paghahangad na iyong nagawa ng ako'y iyong napasukan;
Kaibigan, nangako ka na ako'y lalaya, ngunit pangako'y nawala ng hinahangad ay matamasa ng buong-buo;

Mga taong aking kailangan noon,
Ang s'yang bumababoy sa akin ngayon,
Mga taong kailangan kong umintindi sa akin,
Ang isa sa mga taong lalong nagdudumi sa akin;

Isang araw ay pagod ay nadama,
Mga takot ay napalitan ng ligaya,
Sa aking mumunting naiisip ngayon,
Simpleng imahinasyon ang alam kong papawi ng takot ko magpamula noon;

Gabi,
Inimbitahan ko silang apat na uminom ng  sorbesa,
Bawat alak na nilalagok ay katumabas ng pampatulog na aking hinalo,
Alas dose y medya ng madaling araw ng plano ay umepekto;

Dahan-dahan kong hinubad ang damit n'yo,
Dahan-dahan kong hinaplos ang makasalanan n'yong pagkatao,
Dahan-dahan kong tinitikman ang katawang bumaboy sa akin noon,
Na hanggang ngayon ay ginagawa n'yo pa rin ito;

Bawat hakbang patungo sa kusina,
Ay mga ngiti na kumukurba sa aking bunganga,
Paghawak sa kutsilyong aking inihanda,
Ay ligaya ang katumbas nito aking sinta;

Ama, ikaw ang unang nagparamdam sa akin na marumi ako kung kaya't ang ari mo ang una kong pinutol,
Tito, ikaw ang pangalawa na nagparamdam na kakaiba ako kung kaya't ang dila mong mabulaklak ang una kong pinutol,
Pinsan, ikaw ang ikatlo na nagparamdam na ibang tao ako kung kaya't mata mo ang una kong dinukot,
Kaibigan, ikaw ang pang apat at huling taong nagparamdam sa akin na wala akong kwenta kung kaya't tenga mo ang una kong pinutol.

Sigaw, mga sigaw n'yo ang musika sa aking tenga,
Mga iyak n'yo ang aking bitamina,
Pagmamaka awa n'yo ang dahilan kung bakit ako lumiligaya,
Na mas nag uudyok sa akin na gawin ko ito aking sinta,

Ama, alam ko na nakukulangan ka pa kung kaya't ang kutsilyong aking hawak ay malakas kong itinusok sa iyong bunganga katulad ng iyong hilig ipagawa sa akin mag mula noon pa,
Tito, alam ko na nakukulangan ka pa kung kaya't malakas kong itinurok sa puso mong tumutunog-tunog pa hanggang ang laman ang magkalat na,
Pinsan, alam ko na nakukulangan ka pa kung kaya't paghihirap mo ay akin ng tinapos. Leeg mo ay aking pinutol upang paghihirap ay matapos,
Kaibigan, ikaw ang pinaka paborito ko sa lahat kung kaya't ang paghihirap mo'y akin munang ipagpapaliban hanggang sa magbukang liwayway;

Ama, ang ari na alam ko na iyong pinag mamalaki ay si'ya ng aking hapunan ngayon,
Tito, ang dila mo na dahilan kung bakit ang mga babae ay nahuhumaling sa'yo noon ay si'ya ng panghimagas ko ngayon,
Pinsan, ulo mo'y mapapakinabangan kung kaya't ang iyong utak ay akin ng pampatanggal umay,
Kaibigan, nakikita mo ito? Masarap ang hapunan natin ngayon. Kung kaya't magdiwang tayo hanggang sa tiyan ay mapuno.

Ang ari ay aking pinrito,
Ang dila ay aking binabad sa mantikilyang aking paborito,
Ang ulo ay aking inadobo at ibinukod para sa mga taong nangangailangan nito,
At kaibigan? Atin itong pagpipiyestahang dalawa hanggang sa tayo'y lumigaya ng sobra-sobra.

Kinain ko,
Ninamnam ko,
Paulit-ulit na animoy mamahaling pagkain ito,

Tapos na; Masaya kong saad ngunit ako'y nadismaya ng makita ka aking kaibigan na namatay na. Sayang at tayo'y dalawa sana'y magsasama pa.

Ama at Tito,
Kayo'y pumanaw na rin?
Ako naiwan na nag iisa ulit,
Pero okay lang,
Okay lang dahil ito naman ang aking ninanais;

Pinutol ko,
Hiniwa ko,
Hinimay-himay ko,
Hanggang ang tamang laki ang makuha ko;

Karne, mga karne n'yo'y mapapakinabangan pa kung kaya't ito'y aking binenta,
Ang iba ay aking niluto at ipinamigay sa kapus-palad na bata at matatanda,
At sa'yo aking mahal. Katawan mo'y aking ninamnam hanggang sa ito'y naubos na,
Mahal kong kaibigan; ako, kami ng anak mo'y susunod na sa'yo;
At ang baril na itinatago ng aking ama ang s'yang ginamit ko upang mawala na sa mundong ito na may ngiti sa aking bunganga.

"Mahal ko, tayo'y magkakasama na"

- Ellise

Note: Happy Fathers Day to all fathers :>