*Author's Note
Come what may! I'll write what I want to write :) Hahaha. Nga pala, lahat po ng names na ginamit ko ay GAWA-GAWA lamang. If ever kapangalan niyo man yun, it's entirely and purely COINCIDENTAL :) So ayun. Chap 2, here goooooeees!
____________________
TRIXY'S POV
First day of school ngayon. Yun yung pinakaayaw kong day ng taon. Kasi yung SUMME-, oo, BITIN DIBA?! Buti nalang at sinipag akong pumasok. Nakakatamad kaya gumising ng 5 in the morning. Try mo -___-"
PERO ON THE POSITIVE SIDE, makikita ko si crush kaya GO! Wala nang second thoughts. Pagkabangon, ligo agad! Wala nang rekla-reklamo! Syempre, gagawin ko yata lahat para makita si Jeremy? De joke, di naman lahat. Magmumukha akong desperada nun. HIHI.
Lumabas na ko sa bahay. Since malapit lang naman yung school ko samin, maglalakad nalang ako, just like what I've been doing for the past 3 years.
Siguro nagtataka kayo kung bakit ako naglalakad eh pwede naman sumakay ng kotse or tricycle or jeep? Hmm, eh kasi natrauma na ko sa mga ganyan. Naaksidente ako ilang beses na especially sa jeep. One time, nung bata ako, nabangga ako ng jeep kasi lasing pala yung driver. Second, nung grade 4 ako, muntikan na mahulog sa bangin yung jeep na sinasakyan ko. Maulan kasi nun, at gabi na, so yun nalang muna. Long story. Ayoko na muna ikwento yung iba, natatakot ako pag naalala ko yung mga times na yun. Kaya madalas, kasama ko si Oliver papunta at pauwi.
Pero ngayon, since may Madeline na siya, ako nalang mag-isang naglalakad. Sasanayin ko na sarili ko. Dapat maging independent na 'ko since Senior na din naman ako :)
Lakad... lakad... lakad.. after 15 minutes.
Pagdating sa school...
"Uy, Trix! Pumayat ka ah. Asenso talaga." Ganda talaga ng bati ni Manong Guard sakin. GOOD VIBES! Pumayat daw ako oh. Wait lang manong, pag ako sumikat at naging artista, babatiin kita sa TV. Chos!
"Manong Claud! Morning po. Syempre, aba. Epektib yata diet ko!" Totoo naman. De joke lang. Nagta-taekwondo kasi ako. Pero tumigil ako kasi tinamad na ko. Ang galing ko -__-"
"Oh sige na, pasok na ka. Baka ma-late ka pa. Good luck!"
"Thanks po. Bye!"
Pumasok na 'ko sa gate. Syempre may ID ako eh. NO ID NO ENTRY, dre. Dumaan muna ako dun sa school garden. Katabi nun yung Sacred Chapel. May mga shrubs ng santan along the way, at ang vibrant nilang tingnan. Ang ganda din talaga nung mga sunflowers na tinanim ng mga Seniors last year at the back of the chapel. Kakapinta lang din nila nung grotto ni Mama Mary. Last year beige, ngayon white nalang. Sa lahat ng places dito sa school, dito ako usually tumatambay, kasi here, I find peace. Nakakapag-isip ako ng maayos.
Dumaan din ako ng school canteen. Bumili lang ng tubig. The weather's so hot you know, Pilipinas na Pilipinas talaga. I'm sorry, di ko ineexpect na ganun ako ka-hot :( FEELER ALERT!
Nang dumiretso na ko sa Building A, chineck ko muna yung lockers sa Third Floor. Locker 147 yung akin. YES! Katabi lang nung room namin. Sa 3rd floor nakasituate mga Seniors. Oha, amin yung buong floor na to >:) There are 4 sections lang: St. Joseph, St. Jude, St. Peter, and St. Lorenzo Ruiz. At ako'y nasa St. Jude.
Tiningnan ko yung listahan ng mga kaklase ko and I found my name right there:
Student #17: Rios, Trixy Jela.
Yep, officially a St. Judester! (LOL JUDE SINAHON de joke lang) HAHAHA.
WAIT LANG. OH MY SHOMAY...........
kaklase ko si Jeremy Zeke #@$*#^%#$ *hyperventilates* Am I dreaming?! Well, kaklase ko naman talaga siya nung 1st and 3rd year, pero kahit na. MASAYA AKO OKAY.
"TRIXXYYYYYY!! Oh my God! Best friend!!!!" Ayan na, tinawag na ko ni Larzy!
"LARZY! Bes! Oh shux, tumangkad ka na naman! I hate you :( Ikaw na!" 5'5 na height niya ngayon. Nakaka-insecure. Ako 5'2 lang. THIZ IS NOT GOOD :(
"Ganyan talag Trix. Kailangan kasi talaga ng regular diet, enough sleep, at syempre... CHERRIFER! Bwahahaha!"
"Madaya ka. Hmmpph. Iniiwan mo na height ko sa ere. THE WAY NA MAS MATANGKAD ANG BESTFRIEND KO SAKIN, MASAKIT!"
"Ang drama mo beh, pwahaha! Sige saglit lang, puntahan ko muna si Jerry (kapatid niyang Grade 3), baka maligaw pa ng building yun. Geh, see you nalang sa room later. By the way, we're classmates AGAIN! :"> yay! Osige na, later beh!"
"Sige beh, see you!"
Forever alone mode again. Huhuhu.
Sige, tambay nalang muna ako sa room. Umupo ako dun sa 2nd to the last row malapit sa wall. Since may bintana naman, nakikita ko kung sino sino yung mga nasa labas. Same schoolmates as last year. 6 palang kaming nasa room: Jason, Rianna, Brent, Suzy, Patrick, and me. Mga ka-close ko naman sila, but they're still asleep. Di ko rin sila makausap. HAHAHA. What a nice way to start the first day? Antok pa kaming lahat eh, bakit ba.
Pagtingin ko sa bintana.. a certain someone caught my eye..
"WHO IS THAT GUY APPROACHING ST. JUDE?!"
I can't be mistaken. Well, it's none other than JEREMY!!!!!!!!! AHHHHHHHHHHHH!!
Ang pogi pogi niya T________T
Pati yung porma niya. Omg. > See at side.
Si JEREMY ZEKE VILLARUEL! <3
______________________
*Author's Note:
Nabitin po ba kayo? Don't worry! May next chapter pa naman. HAHAHA. Comment and Vote! :* Love you all :"> Sabihin niyo lang kung may defects tong story ko, a. I'll accept positive criticism. :"> Nobody's perfect ika nga. HAHA.
- Patricia Joy ;)
BINABASA MO ANG
A Moment Found in Forever
RomansSi Trixy ay isang simpleng babaeng walang ibang hinangad kung di mapansin ng crush niya - si Jeremy Zeke: ang campus crush. Paano kung one day, eh mapansin nga siya at magkaron ng sudden twist of fate sa buhay nilang dalawa? Will a simple crush turn...
