I'm sorry. [One Shot] - KathNiel

DISCLAIMER: This is a fictional story, do no take it seriously. Reproduction of this work without the permission of the author is forbidden. Please do not post this story in any other sites. Any resemblance to the reader's life is a pure coincedence and have no relation to anyone bearing the same name(s). All the incidents/events are pure invention.

==============================================================

Ang buhay artista ay napakahirap. Lalo na kung sobrang dame ng projects. Nakakahaggard. Hinde lang sa ulo masakit. Pati sa buong katawan. Tao lang din naman kame. Napapagod.

Kahit pa sabihing, iniidolo, pinapantasya, at sinusubaybayan ng madlang people. Nakakapagod padin.

Pero syempre, kahit papano, nakakabawas ng pagod ang mga fans.

Yung mga taong laging andyan kasi mahal nila ako. Yung mga taong susuportahan ako sa lahat ng bagay. Yung kahit saang mall shows andyan, nakikita kong may hawak na tarpulin o kahit na anong may pangalan kong nakalagay just to show their support for me.

And yes, I love them. I totally appreciate them.

Pero hinihiling ko na sana lahat ng fans maiintindihan pati personal na buhay ko. Kaso, ang hirap sumugal.

Simpleng galaw ko lang, pansin na. Simpleng salita ko lang, madaming makakapuna. Ang pagiging artista hindi lang puro saya. Pati kasi mga bagay na dati libre kong gawin, ngayon bawal na. Yung mga kalokohan ko at kung ano-anong trip ko, di ko na pedeng ulitin.

Kung minsan, sinasabe ko nalang sa sarili ko na matatanggap din nila lahat ng imperfections ko. Pero hinde eh, kelangan sa harap ng masa, almost perfect ako. Bawal may mali.

Minsan din gusto kong gumawa ng sarili kong trip. Iniisip ko matatanggap ako ng mga manunuod.  Pero ang mga handlers ko mismo, pinipigilan ako.

Ayoko naman mawalan ng trabaho. Syempre nakakatulong na ko sa pamilya ko eh. Kaya kung may oppurtunity, i-gragrab ko talaga. Ba't ba naman ako mag-iinarte di ba? 

Ako nga pala si Kathryn Bernardo. Girlfriend ni DJ. Tama nababasa niyo.

Girlfriend po ako ni Daniel Padilla..

Hinde ako assuming ha, nagsasabe lang ng totoo. 

Pag sa interviews, ang hirap. Bawal nameng aminin na may relasyon kame. Bawal ipagsabe. Bawal may makaalam. Kaya eto kame, dinedeny namen. Kahit gano kasakit, kinakaya ko.

Ang hirap lang marinig sa taong mahal mo ang mga salitang "Wala po akong Girlfriend" kahit pa alam kong kasinungalingan yun. Masakit lang talaga. Kahit ako, tuwing sasabihin kong wala akong karelasyon, nasasaktan ako at alam kong ganun din si Daniel. Kaya pareho kameng nagtitiis. Ayokong masira kacarreer namen pero ang sakit na talaga.  

Pareho naman kameng nagsasakripisyo.

Pareho kameng nahihirapan.

Pareho kameng napapagod

at ....

pareho kameng nasasaktan.

Ang hirap magtago. 

 Sobrang hirap.

Alam niyo ba ung feeling nang dahil sa career namen kelangan naman itago tong relasyong meron kame? Kelangan namen ilihim ang lahat lahat ng kung anong meron samen.

Tas nung pinag-pair naman kame, kelangan maging sweet sa isa't isa. Lahat scripted. Pero may iba dun na totoo na kasi nga kame talaga. Natural na samen na malambing sa isa't isa. Syempre, kilig kilig ako pag ganon. Pero dahil don napaka-dameng hate messages ang natatanggap ko.