Back in Jersey

5.

Eenmaal onderweg naar het concert rijden we nog snel even door de Mac-drive. 'Wat willen jullie eten' vraagt Ethan, want hij rijd. 'Doe mij maar een Big mac' zeg ik. 'Doe maar maar 20 kipnuggets' zegt Emma, 'Grayson een wel wat van mij mee. Toch?' 'Jazeker' zeg ik heel overtuigend. Als we de hele bestelling hebben door gegeven rijden we langs alle raampjes. 'We hebben wel weer een grote bestelling dus waarschijnlijk worden we wel weer op de parkeerplaats gezet' zegt Cameron waardoor ze sip kijk. 'We komen echt wel op tijd hoor Cam!' zegt Emma geruststellend. 'Zeker, en anders heb ik zo wel mijn connecties waardoor het wel gaat lukken!' zeg ik arrogant. Iedereen kijkt me vervolgens aan en begint super hart te lachen.

Het raampje gaat open en de vrouw aan de andere kant van het raampje geeft ons eten. 'Bedankt' zegt Ethan en hij rijd weg. We rijden de Mac-drive uit, Cameron kijkt op haar mobiel hoe laat het is. 'Ooooh, het is nog maar half acht, we hebben nog een uur' 'We kunnen altijd nog naar de Starbucks?' hoor ik Emma zeggen en ze geeft me een tikje met haar elleboog. 'Jij toch weer met je koffie.' zeg ik lachend. We rijden naar het concert, dat is maar een kwartier rijden dus voor Emma gaan we nog even snel naar de Starbucks. 'Wie wil er allemaal?' Vraagt Emma en ze kijkt verbaasd omdat niemand iets zegt. 'Ik ga echt net alleen naar binnen hoor dus er moet sowieso wel iemand mee!' 'Ik ga wel mee' zeg ik omdat niemand wil meelopen, ik zucht nog een keer en strompel dan de auto uit.

'Mag ik een Latte Macchiato alstublieft?' 'Mag ik uw naam?' zegt het meisje achter de kassa die me heel bekend voor komt. 'Emma' zegt ze vrolijk. 'Hé Gray' zegt het meisje achter de toonbank. 'Hi...?' zeg ik verlegen want ik weet eigenlijk niet wie het is. 'Weet je nog wie ik ben?' 'Nee eigenlijk niet, sorry' zeg ik terwijl ik met m'n hand achterop m'n hoofd krab. 'We zaten eerder bij elkaar in de klas!' zegt ze bitchie. 'Lily trouwens, als je nog iets weet tenminste.' zegt ze arrogant. 'Dit klinkt niet heel vriendschappelijk als ik eerlijk mag zijn..' zegt Emma. 'Emma!?' hoor ik de man schreeuwen die haar koffie heeft klaar gemaakt. 'Kom Em we gaan hier snel vandoor' zeg is sissend en pissig. 'Aaah wat schattig heb je ALWEER een vriendinnetje?!' zegt Lily en ik wil haar bijna een klap geven maar Emma pakt nog net op tijd mijn arm vast. 'Gray volgens mij is het tijd om te gaan!' terwijl ze mijn arm nog vast heeft sleurt ze me mee naar buiten. 'Kun je mij misschien uitleggen waar dat voor nodig was?' zegt Emma boos en gestrest. 'DIE BITCH HEEFT MIJN LEVEN VERPEST!' ik pak Emma's arm vast, als ik los laat heb ik pas door hoe hart ik in haar arm kneep. 'AU!' zegt ze schreeuwend. 'Grayson zullen we maar gaan?' En ze kijkt me met traanogen aan. 'Em sorry dit was niet mijn bedoeling!' ik weet oprecht niet waarom ik haar arm vastpakte. Emma loopt naar de auto en stapt in. Ik loop achter haar aan en ga ook in de auto zitten. De hele weg heeft Emma geen woord tegen mij gezegd. 

We staan op de parkeerplaats naast de concert zaal. Als E en Cameron even een kaartje gaan halen voor het parkeren zit ik alleen samen met Emma in de auto. 'Wat bedoelde dat meisje eigenlijk met ''Heb je alweer een vriendinnetje''?' zegt Emma ineens uit het niets. 'Uuuuhm' en ik geef geen antwoord. 'Je hoeft het niet te zeggen hoor' zegt ze vertrouwd. Ze stapt de auto uit en ik stap ook snel de auto uit. Cam en E komen net weer terug lopen met het kaartje en E legt hem achter het raam. 'Kom straks komen we nog te laat!' zegt Cameron heel blij. 

Na een kwartier in de rij zijn we eindelijk binnen. 'Ik ga ff plassen' zegt E. 'Ik moet ook!' zeg ik en ik ren achter Ethan aan. Als we onze handen staan te wassen wilde ik Ethan vertellen wat er was gebeurd. 'E....' 'Gray? Wat is er want deze ''E'' klinkt niet goed.' zegt hij bezorgd. 'Ik heb iets heel doms gedaan..' zeg ik en ik vertel hem het hele verhaal.                                                                                      5 min later                                                                                                                                                                            'Grayson soms ben je best wel dom!' zegt Ethan. 'Dat weet ik.' en ik loop de WC uit. Ik zie Cameron met Em staan te praten. 'Kom! We gaan de zaal in' zeg ik en ik sla mijn arm om Cam heen en loop de zaal in.

Als het concert is afgelopen lopen we gelijk naar de auto. 'Ik ben kapot' zegt Em. We ploffen met ze allen in de auto neer. 'Het was zeker een geslaagde avond!' zegt Cameron. 'ZEKER!' zeggen we met z'n allen in koor. Als we weg rijden van de parkeerplaats naar de snelweg zie ik dat Cameron al inslaap gevallen is. Als we alweer 10 minuten onderweg zijn ze ik dat we steeds langzamer gaan rijden. 'fileee' zeg ik zuchtend. Ethan sluit z'n mobiel aan voor muziek en zet zachtjes het geluid aan. Ik hoor dat hij ''Sweater weather'' heeft opgezet. Ik zit een beetje mee te neuriën. Ik voel ineens iets op m'n schouder, ik kijk op zij en zie dat Emma in slaap is gevallen. Ik draai me met mijn rug naar de autodeur waardoor haar hoofd tegen mijn borst leunt. De hele weg slapen Em en Cam. Ik kan niet praten met Ethan dus we fluisteren maar een beetje door de muziek heen. Soms kijk ik even op m'n mobiel en kijk een beetje rond op twitter.

Al we bijna thuis zijn word Emma wakker. 'Uuuh, SORRY' en ze gaat snel rechtop zitten. 'Maakt niet uit hoor' zeg ik lachend en ik zie dat Emma nog even door haar ogen wrijft. 'Gelukkig. Ik kan nooit zitten slapen want dan val ik altijd om.' ik kijk haar aan waardoor ze terug kijkt. We kijken elkaar best wel lang aan maar ik word er niet verlegen van en zei denk ik ook niet want anders had ze wel weggekeken. Als we thuis aankomen praten we nog even met onze ouders na hoe onze avond was. Daarna gaan we naar boven en ik neem een sprint naar de badkamer. Als ik in de badkamer aankom zie ik Emma voor de spiegel staan. 'Ook hallo' zegt ze geschrokken. 'Ik had de badkamer al geclaimd?!' zeg ik arrogant en ik leun gay tegen de deuropening aan. 'Sorry nog van vanavond.' ik kijk Emma aan en ze zegt, 'Maakt niet uit, kan gebeuren.' ze loopt strompelend de badkamer uit en ik kijk haar na hoe ze naar de logeerkamer loopt. Ik neem snel een douch en plof daarna ik m'n bed neer.

Ik word wakker en kijk op m'n mobiel. '2:35?' ik kijk naar buiten en zie dat het onweert. Daar werd ik blijkbaar dus wakker van. Ik zie ineens mijn kamerdeur open gaan. 'Ik schrik me de...' zeg ik met een hartslag van 200. Emma staat in de deuropening. 'Kan je niet slapen?' vraag ik. 'Eigenlijk niet' zegt ze bang. 'Denk je dat ik ga zeggen dat je bij mij in bed mag slapen?' zeg ik met een hese stem. 'Uuuuhm' ze kijkt een beetje door mijn kamer heen en zegt, 'Waar moe ik anders slapen, niet in de logeerkamer in ieder geval want die is creepie as fuck.' zegt ze vast besloten. 'En bij Cam?' zeg ik lachend terug. 'Die zegt dat ik een klein kind ben en dat in ook niet bij haar mag...' 'Ja Cameron heeft ook gelijk want je bent ook een klein kind.' zeg ik lachend terug. 'Oké ik ga wel de hele nacht huilend wakker liggen!' ze wil bijna de deur dicht doen maar ik hou hem tegen en pak haar arm. 'Kom maar anders vind ik het zo zielig.' zeg ik en ze loopt mee naar m'n bed. Ze komt naast me liggen en kruipt tegen mij aan. 'Hoe kan je het koud hebben?' vraag ik aan haar. Ze draait zich om met haar gezicht naar de mijne, 'Omdat het kan.' Ik kan niks zeggen want ze druk vervolgens een lange kus op m'n lippen.