"Prolog"

86 3 6
                                    

"Dışarıda yağmur yağıyordu. Açık olan camımın önünde monteli olan basamağın üzerinde uzanıyordum, sonunda yumuşak bir minderle kaplamayı başarabilmiştim. Aşağıdan gelen teyzemin sesi okuduğum romana odaklanmamı zorlaştırıyordu. Teyzemin yükselen sesinden merdivenleri çıktığını anlayabiliyordum. Sinirlenmeye başlamıştım , aptal kadın hayatta yapmaktan zevk aldığım tek şeyi de engelliyordu. Evet kitap okumak bundan başka bir şeye ihtiyacım yok , kitaplar inanılmaz şeyler seni yaşamadığın bir hayatın ortasına sokuyor ve o an tamamiyle farklı bir dünyaya geçiyor , farklı duygular yaşamanı sağlıyor. Hiç yaşamadığım duygular."

-Bella ! Şu aptal kitabı okumayı bırak ve hem yanıma gel.

"Tanrım ! Bu gerçekten de son noktaydı , hem kitabıma hakaret etti , izin günümde beni rahatsız etti hem de bana...BELLA demişti. Sinirden titreyen ellerimdeki kitabı yanıma bıraktım ve sert adımlarla aşağı Teyzemin(!) yanına indim. O daha ağzını açamadan bağırmaya başlamıştım, telefonda konuşuyordu ama kimin umrunda !"

-Yeter! Sana yüzlerce kez söyledim benim adım ISABELLA. Bana bir daha o orospu çocuğunun söylediği isimle seslenme midemi bulandırıyorsun.

"Cümlemi bitirmemle suratıma bir tokat inmişti , şaşırmadım. En azından cümlemi bitirmeme izin vermişti , sanırım. Telefondan gelen sesle dikkatimi acıyan yanağımdan teyzemin adama söylediklerine çevirmiştim. Ne demişti o öyle?!"

-Emin olun bay Brown , BELLA 'da sizinle yaşamayı çok istiyor. Hatta müsaitseniz Bella bu gün bile sizin yanınıza taşınabilir.

-Ah , bu harika bir haber , hemen hazırlanmasını sağlayacağım bay Brown. Size de iyi günler efendim.

"Duyduklarım neden bu kadar gerçek oysaki bir kabus olduğuna eminim , emindim değil mi ? Gözlerim buğulanmaya başlamıştı, bu kadın o kadar kötü olamazdı değil mi ? Beni tanımadığım bir erkeğin  (!) kollarına bırakmazdı. Yapmazdı."

-Ah tatlım , ağlamanın sana bir faydası yok hiçbir şeyi değiştiremezsin artık. Ayrıca emin olabilirsin bay Brown'un yanında bu yaşlardan çok dökeceksin o yüzden şimdi harcama daha sonra çok ihtiyacın olacak. Hemen yukarı çık ve bavulunu topla akşam sekizde seni alacaklar.

"Bunun bir kabus olmadığın farkında olduğum ve bu kadının yüzünü daha fazla görmeye tahammülüm olmadığı için adımlarımı çatı katındaki odama çevirmiştim. Odama ne ara gelmiştim veya neden yerde oturuyordum bilmiyorum ama o sürtüğün ne ima ettiğini gayet iyi anlamıştım. "

----

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Apr 20, 2019 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Aquamarine//h.sHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin