(Kuroko no Basket fan fiction) The girl that made them regret

Chapter 3 - See you again... maybee

Kira's POV

After dinner hinatak ko agad ang GOMA palabas ng rooftop."Hoy mga buwiset bakit kayo nandito?"

"Mira sorry talaga kung hindi namin nasabi sayo." -Timothy

"We thought that it would be nice to surprise you." -Kill

"Well salamat kung sinurprise niyo ako pero mga dude and dudets nakita na nila kayo at vise versa." -Me

"Sinong sila?" -Al (Alex)

"the GOMJ. Vise versa." -Me

"So sila yung mga yun?" -Steve

"Steve don't just say absured things like that. Fine aaminin ko mahihina sila at mas mahina pa sa inyo but leave it to me and your match will be worth it. Besides may preliminaries pa. Pass the prelim and wait for them at the championship game. You will have the beating of a life time."

"Mira sorry but we'll quit and not join the clash." sabi ni steve sabay walk out kasama ng iba pa excep kina Kill, Al, ar Ru (Haru, is sa mga girlfriends ko kasama ni Al).

"Steve shut the f**k up! Hindi ka parin ba titinu? Well pwes lumayas kayong mga u**ng kayo at magkita nalang tayo sa finals ng CLASH OF THE GOMS. Mga packs*hi*te kayo layas!" nakakabuwiset talaga itong lalaking ito over-self-confidence toh mashyado eh. Galit na naman ako tuloy ako kaya ngayon gusto kong manuntok ng lalaki.

After ng conversation na yun hindi ako nagpakita sa mga boys at nanuntok nalang ng pader. Mga tatlong oras na ako nawawala at nanununtok ng pader. Duguan na nga kamay ko eh. After pa ng isang oras nahanap na nila ako. Nakakainis talaga ang mga t*ng*'t g*g* na yun. "BUWISET KAYONG MGA G*GO KAYO!" yan ang sinisigaw ko nung nakita nila ako.

"Mira anoginagawa mo diyan!?" -Al

"Mira tumigil ka na diyan. Basag na ang pader oh maawa ka naman sa pader Mira." niyakap ako ni Kiro at pinigilang manuntok ulit ng kahit sino at ano.

"Kiracchi ano nangyari kanina?" sarkastic na tanong ni Kira sakin.

Huminto ako sa pagwawala. "Eh parehas lang din naman kayo ng mga buwiset na yon eh. Alam kong nandoon kayo at sinundan niyo kami. Narinig niyong lahat di ba tapos acting concern pa kayo. Shut up you're all naive and thats the thing. Kaya kayo puro pride and winning is everything motto eh!"

"Kira ano pinagsasabi mo diyan?" tanong ni Ru.

"You guys followed me and the GOMA out of the gym and you heard everything. Igive up on teaching you. Tutal naman hindi na rin mautuloy ang CLASH babalik na lang rin ako sa Amerika."

"Kira-san kailangan mo kaming turuan para matalo sila." -Kuroko

"Kuroko, saka ko nalang kayo tuturuan kapag alam niyo na ang word na sisi. You guys have a long way ti go." tumalikod na ako at naglakad. "By the way Put this in your mind all of you. Ones friendship can never be changed, even if you guys break it yourselves, okay." I lookekd at them with a face that has given up then continued walking. I guese WINNING IS EVERYTHING motto will be out of my motto book.

_Next Day_

Pumunta ako sa air port para bumili ng ticket for today papuntang Amerika. Buti na lang meron pa dahil ayaw kong gamitin ang private air plane ng family namin. Mas trip kong sa public kesa sa private.

Pag-punta ko sa parking lot ... nakita ko sila. Ang GOMJ ay nandoon malapit sa motor ko. Kira wag mo silang pansinin. Tuloy tuloy lang akong nag-lakad at hindi ko sila pinansin at sumakay  na ako sa motor ko. One pair of eyes glanced at me, kay kuroko iyon. Tiningnan ko siya sa corner ng mata ko at parang hindi nila alam na nakatingin sakin si Kuroko.