1.Bölüm

562 19 16
                                    

Bu sabah beni uyandıran şey telefonumun zili değil evdeki gürültüydü evde büyük bir kargaşa vardı ne olduğunu merak edip hemen yataktan kalkıp salona doğru yürümeye başladım annem yerde oturmuş hıçkırıklar içinde ağlıyor babam ise başını duvara yaslamış ve diğer eli ile peş peşe duvara yumruk atıyordu  karşımdaki manzarayla şaşırmıştım hemen annemin yanına gidip

B- "anne ne oldu neden ağlıyorsun "

Annem ise hiç birşey demeden ağlamaya devam etti

B- "anne sana soruyorum ne oldu anlatsana "

A- "ze..ze..zeynep ablan"

B-"bir şey mi oldu Zeynep ablama söyle "

Annem ağlamaya devam ederek

A-"Zeynep ablan civanla  kaçmış "

B-" nasıl yani bizim civan abiyle"

Civan abi bizim kuzenimiz kendisi Mardin'de yaşıyor biz ise İstanbul'da onları belkide 6,7 yıldır hiç görmemişken ablam civan abiyle nasıl kaçmış olabilirdi bu mümkün mü ki

B-"baba bir şey de ne olucak şimdi Zeynep ablama zarar vermezler değil mi?"

b-" bundan sonra senin Zeynep diye bir ablan Yok anladın mı beni"

B-" baba senin dediğini kulağın duyuyor mu o senin kızın bunu nasıl dersin "

b-" O benim kızım ha benim kızım benim yüzümü öyle bir yere eğdi ki bir daha bu baş asla kalkmaz "

İlk kez babamı bu halde gördüğüm için canım acımıştı BABAM benim herşeyimdi ama yinede ablama bir şey olmasına izin veremezdim

B-" ee peki baba ne olucak yani ablama napıcaklar"

b-"ablanımı.  TÖRELERİ biliyorsun ikisininde sonu ölüm "

B-" iyide ablam kötü birşey yapmadı ki hem babaannem onu affeder ben onu biliyorum o çok iyi biridir "

Babaannem Mardin'de yaşıyor Konak'ta ne olursa olsun herşey babaannemin emri altındadır bu Konak Mardin'de şanı duyulmuş bir konaktır yani benim için öyle olmasada aslen öyle
Babanem her yıl bizi görmek için İstanbul'a gelir aslında bizim babaannemi ziyarete gitmemiz gereksede Şahin konaktaki  herkes tarafından babam reddedildiği için o konağa gidemiyoruz

b-" evet babaannen belki ablanı affeder ama ya diğerleri onlar sence affeder mi ablanı asla affetmezler. artık onlardan gelecek haberi beklemekten başka çaremiz Yok "

Babam lafını bitirir bitirmez hemen odasına çekilmişti bense annemin ağlayan gözlerine bakıp onu teselli etmeye çalışıyordum biliyordum nafile çünkü kendi kızının ölümünü bekliyordu ne onun için nede bizim için kolaydı bu

Tek yapa bildiğimiz şey sadece beklemekti.

Üç gün sonra 💫
....................................................
Annemle beraber kanepeye oturmuş filim izliyorduk aslında izliyoruzda denemezdi çünkü aklımız ablamdan gelecek o kara haberdeydi ben ise tek umut belki kaçıp kurtulmuştur desemde nafile Şahin ailesinin elinden bu zamana kadar kaçan kimse kurtulamamıştır. Aniden babam içeriye girdi bize şaşkın bir ifade ile bakıyordu annemden önce davranıp ayağa kalktım ve babama

B-"ablamdan haber mi aldın yoksa "

b-"evet "

A-"eeee ne olmuş meraktan çatlatma insanı yakalamışlar mı yoksa kızımı "

b-"hayır "

Annem derin bir nefes alıp

A-"ohhh Allahım sana şükürler olsun"

Babam ise asık ve sinirli bir şekilde

b-" o kadar mutlu olma "

A-"ne nasıl mutlu olmayayım kızım zalimlerin elinden kurtulmuş ben nasıl mutlu olmam "

Babam sinirli ve yüksek bir sesle

b-"peki Zeynep zalimlerin elinden kurtuldu kurtulmasında Buket nasıl kurtulacak"

B-"ne ben ne alaka baba"

b- " töreleri biliyorsunuz  şimdide. BERDEL olacak

B-"berdel mi o  ne demek baba"

b-" berdel mi ne demek kızım ailede olan bütün kızlar toplanıp geride kalan kişilerle evlenmesi en azından Şahin ailesine göre berdel bu demek "

B-"nasıl yani şakamı bu "

b-" hayır kızım ablan gittiğine göre onlarda namuslarının temizlenmesi için geride kalan iki erkeği evlendirip konuyu kapatmaya çalışacaklar bunun içinde  bütün aileyi Mardin'e çağırıyorlar  uzun lafın kısası hazırlanın Mardin'e gidiyoruz....

YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN 🌹

LANET BİR TÖRE Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin