Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Klasa tajemnicza Typ ognia zielone płomienie Sposób tresury nieznany Barwa czarna bądź szara, żółte elementy Główne cechy brak skrzydeł, płaski ogon, spłaszczone ciało Długość ciała 18 metrów
Statystyki
Atak 14 Szybkość 18 Obrona 16 Moc ognia 20 Liczba splunięć 16 Trucizna 0 Zacisk szczęk 8 Spryt 16
Jaskiniowy Rabuś (ang. Cavern Crasher) - gatunek smoka, przedstawiciel tajemniczej klasy. Jako jeden z nielicznych gatunków nie potrafi latać. Słynie z umiejętności strzelania kleistą substancją ze swojego grzbietu.
Wygląd Smok posiada haczykowaty pysk w kształcie trójkąta. Grzbiet oraz ogon pokrywają gruczoły wytwarzające łatwopalny śluz. Oczy są niewielkie, umieszczone z przodu głowy. Smok największe zęby ma z tyłu żuchwy, z przodu są mniejsze (dotyczy tylko żuchwy), zęby na górnej szczęce mają, normalny dla smoków, stożkowaty kształt, zaś w samej paszczy znajduje się rozwidlony język.
Charakterystyczną cechą Jaskiniowego Rabusia jest spłaszczone, przypominające salamandrę ogon i ciało, na którego grzbiecie znajdują się specjalne wypustki odpowiedzialne za wydzielanie łatwopalnego śluzu. Zwierzę ma, rozstawione po bokach ciała, cztery masywne łapy służące do poruszania się po ścianach. Smok, podobnie jak Szybki Szpic, nie posiada skrzydeł.
Barwa gada została poznana tylko jedna - czarna, względnie ciemna z żółtymi elementami, zaś w Rise of Berk, Rabuś może mieć pomarańczowo-żółte, czarno-czerwone bądź, jako tytan, brązowa z fioletowo-błękitnymi plamami.
Umiejętności
Śluz Smok, dzięki gruczołom na skórze, wytwarza łatwopalny śluz, który wykorzystuje do obrony, polowania, a także który ułatwia mu przemieszczane się w ciasnych tunelach i korytarzach. Smok potrafi nim też ciskać dzięki ogonowi, co w przypadku smoków, kiedy spróbują odpowiedzieć ogniem wywoła samozapłon, a w przypadku zwykłych drapieżników skutecznie zniechęci do dalszych działań.
Zwinność Jako smok żyjący pod ziemią, potrafi przeciskać się w ciasnych korytarzach, prawdopodobnie przez to że jego szkielet połączony jest z mięśniami, bardzo elastycznymi ścięgnami, przez co jest w stanie układać się w nienaturalnych pozycjach, ułatwiających mu przemieszczanie się. Dzięki silnym łapom, pazurom i nisko położonemu środkowi ciężkości gad potrafi przemieszczać się po stropie i ścianach korytarzy, co w tym ciasnym świecie znacznie rekompensuje brak umiejętności latania. Potrafi też kopać w ziemi, co umożliwiają mu silne przednie kończyny i skóra pokryta śluzem.
