Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Klasa tajemnicza Typ ognia prawa głowa: azotan amonu połączony z bezwodną hydrazyną; lewa głowa: iskry Tresura tak Sposób tresury zdobycie szacunku dwóch głów naraz Barwa rozmaita Główne cechy dwie głowy, dwa ogony, prostokątne kolce Rozpiętość skrzydeł 11,5 metra Długość ciała 20 metrów Waga 2,740 tony
Statystyki
Atak 12 Szybkość 10 Obrona 10 Mocognia 14 Liczba splunięć 6 Trucizna 0 Zacisk szczęk 6 (3 na każdą głowę) Spryt 22 (11 na każdą głowę)
"Albo taki Zębiróg Zamkogłowy, co dwie głowy, to nie jedna - podwójny szpan..." -Czkawka, Jak wytresować smoka
Zębiróg Zamkogłowy (ang. Hideous Zippleback) - duży, dwugłowy smok, przedstawiciel tajemniczej klasy (dawniej klasy strachu).
Wygląd Zębiróg Zamkogłowy jest dość dużych rozmiarów smokiem, aczkolwiek skrzydła posiada stosunkowo niewielkie. Jego ciało przypomina dwa złączone ze sobą bokami smoki - ma dwie pary łap ze szponami i jedną parę skrzydeł, zaś dwa ogony oraz dwie głowy, wyposażone w rogi połączone z nosem. Posiada również szpikulce na szyi, grzbiecie i ogonie - mogą one zachodzić między siebie, tworząc wzór podobny do zamka błyskawicznego, stąd przydomek "zamkogłowy" choć wiadome jest, iż w czasach wikingów nie było tego typu zamków. Lewa głowa Zębiroga ma dłuższe kły w całej dolnej szczęce, zaś prawa tylko w okolicach tylnej.
Barwa skóry Zębiroga może być jak najbardziej dowolna, aczkolwiek najpopularniejsze są gatunki w odcieniach zieleni, brązu czy żółci.
Zachowanie Zębiróg Zamkogłowy ma dwie głowy, zaś każda z nich posiada swój własny mózg. To powoduje, że obie głowy mają zupełnie różne toki myślenia, dwie różne osobowości i umysły. Bardzo często zdarza się, że kłócą się ze sobą, co okazuje się fatalne zwłaszcza podczas lotu. Niekiedy smok zachowuje się tak, jakby jedna głowa nie była świadoma obecności sąsiedniej - każda z nich chce udać się własną drogą i bardzo trudno jest im dojść do porozumienia. Podczas nierzadkich kłótni obie głowy wzajemnie atakują się - jedna gazem, druga iskrą - przez co obie padają ofiarą eksplozji ich ognia.
Jednak współpraca obu umysłów jest niezwykle cenna, bowiem pozwala na użycie niezwykle groźnej broni smoka, jaką jest zionięcie eksplodującym ogniem. Dodatkowo, dwie głowy stanowią doskonały mechanizm podczas polowania - jedna z głów patroluje otoczenie, zaś druga zakrada się na ofiarę. Podobnie dzieje się podczas obrony - jedna z głów również obserwuje otoczenie, a druga zajmuje się swoimi sprawami, po czym się wymieniają.
