Καθόταν στο γραφείο και είχε χωθεί με μανία στα χαρτιά του. Ο χρόνος τον έπνιγε και δεν είχε βρει ακόμα κύρια δασκάλα για την Ακαδημία. Η διορία ήταν μέχρι αύριο για να ενημερώσει το υπουργείο και η ώρα ήταν είδη δύο το πρωί. Κανένας δεν φαινόταν καλώς για την σχολή. Η δεν είχε καλό παρουσιαστικό που άρμοζε στο προφίλ της Ακαδημίας. Έβγαλε τα γυαλιά του και έτριψε τα μάτια του από την κούραση. Δεν άντεχε στην σκέψη ότι θα ερχόταν κανένα Τρόλ* για να επιτήρηση τα πράγματα. Όσα χρόνια και αν περάσουν δεν θα αλλάξουν αυτά τα πλάσματα. Φέρνουν σε μεγάλο κίνδυνο όποιον έχουν δίπλα τους. Και επίσης η σχολή έχει γίνει ποια το σπίτι του. Δεν θα άφηνε κάποιον άλλον να έρθει σε αυτό. Κούνησε το κεφάλι του για να διώξει την σκέψη και έβαλε ακόμα ένα βιογραφικό στης στοίβα με τα άτομα που είχαν απορριφθεί.
Όταν τον βρήκε η Μέι είχε αποκοιμηθεί. Δυστυχώς όμως το ποτήρι με το αλκοόλ δεν έλειπε από το τραπέζι. Η ίδια συνήθεια όλα αυτά τα χρόνια. Προσπάθησε να τον σκουντήξει μήπως και ξυπνούσε. Αλλά μάταια. Δεν θα μπορούσε να τον σήκωση και να τον μεταφέρει. Για καλή της τύχη είχε έρθει ο Li.
Δεν μπορούσε να πάρει τα μάτια του από πάνω του. Όσο και να ήθελε να το κρύψει δεν μπορούσε. Είχε βαθιά αισθήματα για εκείνον. Όμως ήξερε καλά ότι δεν θα την έβλεπε διαφορετικά. Όσο το σκεφτόταν την έκανε να τρελαθεί. Αφαίρεσε αυτές της σκέψεις από το μυαλό της. Και προσπάθησε να μην κοιτάζει τα όμορφα χαρακτηριστικά του.
-Ήρθες πάνω στην ώρα.
-Πάλι αποκοιμήθηκε εδώ μέσα;
-Δυστυχώς ναι.
Προσπάθησε να τον ξυπνήσει όμως μάταια. Φώναζε το όνομα του συνεχώς.
-Αdam. Adam.
Ήταν ναρκωμένος. Δεν συνέχισε με την προσπάθεια του να τον ξυπνήσει. Την βοήθησε να τον πάει στο δωμάτιο του,δεν της είπε κάτι άλλο. Της γύρισε την πλάτη και έφυγε. Έβλεπε να απομακρύνετε. Τον κοιτούσε και έλπιζε να γυρίσει και να της έστω μια λέξη. Να της δώσει ένα νεύμα. Όμως όσο περνούσαν τα δευτερόλεπτα συνέχιζε να βλέπει μόνο το έμβλημα των tutela sidus* πάνω στα ρούχα του. Απέτρεψε να τρέξουν τα δάκρυα της και κατευθύνθηκε προς το γραφείο.
Έπρεπε να τον βγάλει από το μυαλό της. Κοίταξε όλα αυτά τα χαρτιά και απελπίστηκε.Τόση δουλεία. Τόσο άνχος και πολύ λίγος χρόνος. Κάποιος έπρεπε να επιλέξει. Και ο Adam δεν ήταν σε θέση.
~~~~~~~~
Την επόμενη μέρα όταν σηκώθηκε υπήρχε ως γνωστός καθημερινός του φίλος ο πονοκέφαλος. Πάλι τα έκανε χάλια. Έπρεπε να σταματήσει να πίνει. Κοιτώντας το ρολόι που χτυπούσε δώδεκα σαν τρελό έβρισε κάτι από μέσα του. Με κουρασμένα και αβέβαια βήματα προχώρησε προς το μπάνιο.
Έπλυνε το πρόσωπο του. Κοίταξε τον εαυτό του στον καθρέφτη και παρατήρησε τα κουρασμένα χαρακτηριστικά του. Τότε αμέσως σοβάρεψε.Γιατί τότε συνειδητοποίησε πως έπρεπε να είχε παραδώσει τα ονόματα τον δασκάλων μια ώρα πριν. Τρέχοντας έφτασε στο γραφείο του και είδε την Μέι. Είχε τακτοποίηση όλο το γραφείο. Μόλις κατάλαβε ότι ήταν στον χώρο τον κοίταξε με το γλυκό της χαμόγελο.-Καλήμερα.
-Καλημέρα.
Ξεφύσηξε με αγανάκτηση.
-Έπρεπε να είχα στείλει πριν μια ώρα τα ονόματα των Δασκάλων. Και ακόμα δεν έχω κάνει τίποτα.Θα έχουμε πραγματικά πρόβλημα τώρα.
-Το έστειλα είδη εγώ κύριε. Συγνώμη που το έκανα αυτό αλλά ήξερα ότι δεν θα μπορούσατε να το κάνετε εσείς έγκαιρα-
Προσπαθούσε να δικαιολογηθεί αν και η αλήθεια είναι ότι απέτρεψε μια καταστροφή.
-Σε ευχαριστώ Mei αλλά την άλλη φορά σε παρακαλώ να παίρνεις τη άδεια μου.
Αν συνεχίσει έτσι ξέρει πολύ καλά ότι θα χάσει ότι πολυτιμότερο αγαπάει για δεύτερη φορά.
*Tρολ:Πλάσματα που συμφιλιώθηκαν με τους Ανώτερους Μάγους. Έχουν εξέχουσες θέσεις στο Υπουργείο μαγείας.
* προστασία του αστέρα. Επίλεκτοι μάγοι για την προστασία της Ακαδημίας και όσον υπάρχουν μέσα σε αυτήν.
VOUS LISEZ
Estella Votum
FantasyΉθελε να μήνη μακριά από όλους. Όταν έγινε το ατύχημα πριν πέντε χρόνια έχασε την μνήμη από την ποιο γλυκιά ηλικία της. Από τα δέκα εφτά της μέχρι τα είκοσι δύο της δεν θυμάται τίποτα. Ζώντας με τους καθημερινούς ανθρώπους πίστευε ότι θα μπορούσ...