chapter 1

7 1 0
                                    

Sophianne pov

Hayst sanay nanaman akong mag isa dito sa bahay sa U.S for almost 2 years pero di ko talaga maiwasan na di malungkot di pa kasi sumusunod sina mommy dito eh.

Mommy calling...

speaking of bat naman kaya tumatawag si mommy

Hello mom

(Hi baby how are you?kumain ka na ba ng dinner mo?i miss you)

Im fine mom how about you and daddy?kumusta naman kayo jan sa pilipinas?yas katatapos ko lang po kumain ng dinner and i miss you too mom pasabi na din kay dad

(Your so sweet my dear daughter)

Ikaw talaga mom siyempre naman nag iisa mo lang naman akong anak e

(Hahaha oo nga pala btw anak i call you kasi gusto ka na ulit namin makasama dito di naman kami makasunod diyan sa U.S sorry anak ha  kasi sobrang busy kami ng dad mo dito e kaya may ibang tao na lang kaming pinadala para may mag abyad ng business natin diyan sa U.S)

Talaga mom?gusto ko na din kasi umuwi e nakakainip na dito kasi dapat pala diyan na lang ako nag aral nakakapagsisi tuloy

(Hahaha bakit di ka ba nag enjoy mag stay diyan sa U.S ha?)

Nag enjoy naman ako mommy but mas gusto ko na talaga umuwi

(Napabook ka na namin ng dad mo tomorrow ang flight mo to go back here so don't worry anak , ingat anak ha just text me kapag may problema i need to hung up this phone kasi may meeting pa kami bye anak  see you tomorrow)

Bye mom

Excited na ko umuwi wahhhh i miss them so much. Mag hahanda na ko ng mga gamit ko na dadalhin ko pauwi

I am Sophianne Margarette Hill 17 year old Incoming grade 12 student wala pa kong boyfriend pero may nanliligaw naman sakin pero di ko naman sila pinapansin  hindi pa kasi akong handang pumasok sa mga ganung klaseng relasyon
Isa rin akong kilalang model dahil isa rin ako sa mga model ng mga kilalang brand ng damit

Kilala ang pamilya namin when it comes to business because my parents owned hotel, mall and restaurants  kilalang kilala ang mga ito dahil hindi lang sa pilipinas nakatayo ang aming mga negosyo kundi sa iba't-iba pang bansa.

Kahit minsan busy sila sa business hindi naman nila nakakalimutan na may anak pa sila kahit na nandito ako sa U.S lagi naman nila akong kinakamusta kung ok lang ba ako o kung kumain na pero minsan hindi ko pa rin maiwasan na hindi malungkot lalo na kapag mag isa ako pero siguro kahit sino naman kapag mag isa na dun mo mararamdaman na bigla ka na lang nalulungkot kahit minsan walang kadahilanan.

-------
Leave a vote and comment👇

Can't Stop Loving YouTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon