Saatler geçiyordu ,günler geçiyordu ..
Ben kendimden geçiyordum ..
İnsanlar doğuyordu ,insanlar ölüyordu...Biri bir yerde haykırıyordu ,biri gülüyordu ...
Onu görmüyordum ..Konuşmamıştık hiç.
Özlemek ilk defa bu denli acı geliyordu ,özlemek yakıyordu .
Olduğum otel odasından Londra'yı izlerken aklımda o, kalbimde o vardı .Daha fazla aynı yerde durmak istemeyince üzerime kot ceketimi geçirip odadan dışarı çıktım . Hani bazı zamanlar olur ya ,yürümeye başlarsınız .Nereye gideceğinizi hiç düşünmeden yürürsünüz,yolun sonu neresi olacak bilmeden ...Bende o zamandaydım şimdi.
Hızlı hızlı çıktım otelden ,orası beni gerçekten boğuyordu .Yürümeye başladım ,rüzgar saçlarımı geriye uçurdukça yürümenin zevkini her uzvumda hissediyordum .Zor oluyordu bazen ,o önümde yürüyormuş gibi hissetmek ...
Bayağı yürüdükten sonra koca Londra sakinleşmeye başlamıştı .Ellerim cebimde ,saçlarım rüzgardan birbirine karışmış bir şekilde insanların bakışlarını aldırmamaya çalışarak yürüyordum .
Çünkü insanlar bakardı ,o kadar kötü bakarlardı ki ,o kadar kindar bakarlardı ki ..Ölmek isterdiniz .
İnsanlar nefret ederdi,gerçekten seven az bulunurdu .
İnsanlar çalardı ,insanlar birbirlerinin ruhlarını ,masumluklarını ,hayatlarını çalardı .
İnsanlar etrafındakilere bakmak yerine kendine baksaydı şükrederdi belki ...
Barlarla dolu bir sokaktan geçerken önüme bakarak yürüyordum .Bir insan neden içerdi ? Yaşadığı şeyleri birkaç saatliğine unutmak zevk mi verirdi ona ?
O sokağı geçtikten sonra bir kaldırıma oturdum nefes nefese ,hiçbir zaman yavaş yavaş yürüyen bir insan olmamıştım ...
Oturduğum kaldırımın başındaki sokak lambası yanıp sönünce aklıma o geldi ..
Onun peşinden yürüdüğüm gece geldi ..
Bazen aklıma öyle bir geliyordu ki ,onu ilk defa düşünmenin hazzını yaşaya yaşaya düşünüyordum onu.
'' Asu?'' Hayır , sesini duyacak kadar çıldırmamıştım öyle değil mi?
Kafamı yerden kaldırmadım isyan edercesine.Omzuma bir parmak dokundu işte o an kafamı kaldırdım .
Buradaydı! O ,buradaydı .Yanımdaydı .
''Aras!'' O an sevinçten gözlerimin parıldadığına emindim .
''Ne yapıyorsun burada ?O günden sonra hiç mesaj atmadın .''
''Ben atmasam hiç atmayacak mısın yani?''
Bir şey çatırdadı ,kalbimdi o ...
''Bilmiyorum ..''Dedi ensesine elini götürerek. ''Yazarsın diye düşündüm .''
'' Bende yazamadım .''
''Anladım .'' Onunla bir gün böyle yüz yüze konuşacağımı hiç düşünmemiştim .
''Asu?'' Yere eğdiğim başımı tekrar kaldırdım .
''Efendim Et Cetera ?''
''Beni gerçekten seviyor musun ?''
Ona' sen ciddi misin?' bakışı attım.
''Yok ya içeride birini tanıyor muyum diye kalbine girdim de sonra baktım kimseyi tanımıyormuşum ,sevmiyorum seni .''deyip oradan uzaklaştım .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ET CETERA |Texting|
Short Story05** *** ****: O ne güzel gülüştür öyle ! (23.59) 05** *** ****: Et cetera et cetera et cetera ! (00.00) Aras : Kimsiniz ? (00.01) *** Et cetera : Ve benzeri , vesaire demek ilk yayınlanma tarihi : 04/ 06/2018