Unlasting Love

Chapter 5: The New

Chapter 5: The new

Marie's POV

Sabi nga nila, 'pag nagmahal ka, masasaktan ka. 'Pag umasa ka sa taong may iba na, bigti na. Joke.

Naguguluhan na ako.
Me and Grey? We're sweet, daig pa namin ang magsyota. Halos hindi ko na naiisip na may boyfriend ako.

Ngayon ko lang naranasan ang saya na ganito. Sobrang sarap sa feeling. Ang saya.

Magkasama kami ngayon ni Grey. Kasama rin namin ngayon 'yung mga kabarkada ko. Impeyrnes, close sila. Edi wow. Hahaha.

Hawak niya yung cellphone ko. Psh. Ano kayang ginagawa nun? Letse naman. Hindi ko tuloy siya makausap. Busy siya sa pagkalikot ng cellphone ko.

Hindi ko naman namalayan na lumapit pala siya sakin kasi nakikipagkulitan ako sa mga kaibigan ko.

"Oh", sabi niya in cold voice.
Inaabot niya sakin yung cellphone ko.

"Problema mo?", tanong ko.

"Tss", yun lang ang sabi niya tapos umalis na.

Agad ko namang tinignan yung cellphone ko agad na nanginig yung kamay ko.

May text ni Paolo.

-------
Paolo:

Babe, kita tayo mamaya. I love you always.

--------
Shit. Anong gagawin ko? Arghhhh! Tanga ka Marie! Tanga!
Agad kong sinundan kung saan pupunta si Grey.

Nang maabutan ko siya, agad kong hinawakan ang kamay niya.

"Grey, teka lang", sabi ko.

Humarap naman siya sa 'kin.

"Bakit?", cold voice pa rin ang gamit niya.

"I'm s-sorry", sabi ko nang nauutal.

Hindi ko alam ang sasabihin ko, alam kong nasaktan ko siya.

"For what? For making me fall again and again tapos sya pa din pala?", tanong niya.

He's angry. Hays.

"No, mali ka. Mahal kita", I said.

"Mahal mo 'ko? Pero may boyfriend ka! Marie! Wag mokong paglaruan!", sabi niya at ibinibitaw yung kamay ko sa kamay niya.

Niyakap ko siya.

"I'm sorry *sob* mahal kita", sabi ko na umiiyak na.

Ngayon, kailangan ko nang pumili, alam ko na darating ang oras na 'to pero hindi ko alam na ganito pala kahirap.

"Pano mo nasasabing mahal mo ako ha? Sinong niloko mo Marie! Malandi! May boyfriend ka pa pala! Akala ko, wala na kaya tayo ganito! Shit Marie! Shit lang!", tinatanggal niya yung pagkakayap ko sa kanya.

Nasaktan ako sa mga sinabi niya. Ang sakit sakit!

"Grey"

Umalis ako sa pagkakayakap ko sa kanya at hinalikan siya sa pisngi.

"I love you", dagdag ko pa.

Pagkatapos kong sabihin iyon ay umalis na ako.

Tinext ko si Paolo na makikipagkita ako sa kanya. At sa park ko sinabi na magkita kami. Sa park...kung saan kami nagsimula.

Pagkarating ko doon, agad ko siyang nakita.

"Paolo", pagtawag ko sa kanya.

"Babe", sabi niya at niyakap ako. "Namiss kita", dagdag pa niya.

"Uhmm", umalis ako sa pagkakayakap sa kanya at sinabi na agad ang gusto kong sabihin. "Break na tayo", sabi ko habang nakatingin sa kanya.

Agad ko naman nakita ang sakit sa mga mata niya. Bigla siyang tumawa.

"Joke ba yon? Wag naman ganyan oh, hindi magandang biro. Hahaha", sabi niya pero halatang peke yung tawa niya.

Agad na tumulo ang luha ko.

"Paolo, hindi na kita mahal", sabi ko habang umiiyak.

"Dahil ba kay Grey? Siya yung lagi mong kinekwento diba? Siya ba?", sabi niya.

Galit na rin siya.

"I'm sorry Paolo", sabi ko at tumalikod na.

Paalis na sana ako nang bigla niya akong yakapin mula sa likuran ko.

"Wag, hindi ko kaya, Marie", yung way ng pagsasalita niya, alam kong umiiyak siya.

Tinanggal ko yung pagkakayakap niya sakin.

"Tama na Paolo", sabi ko at tumakbo na paalis.

Alam kong nasaktan ko siya. Ako rin naman eh. Nasasaktan ako na malaman na may nasasaktan akong iba tao.

I'm really sorry for him.

Alam kong selfish ako. Dahil pinili ko yung mahal ko.

At hinayaan ko lang siya.

Umupo muna ako sa waiting shed dahil nawawalan ako ng lakas.

Natigilan ako ng biglang may yumakap sa akin.

Si Grey...

"Sssshhh I'm sorry", sabi niya.

Pinunasan ko ang luha ko.

"Ako dapat ang magsorry sayo diba?", sabi ko.

"Sorry for judging you, I love you", bulong niya sakin.

Ang sarap sa pakiramdam. He makes me comfort.

"I love you too", I replied.

Alam kong may nagawa akong mali. Nagmahal ako ng iba habang may boyfriend ako.

Pero ngayon, magiging selfish muna ako. Kung saan ako masaya dun ako. Masaya ako kay Grey.

I love him so much.

Noon hanggang ngayon...

And I chose him.

--------------
AN: aray. Ang sakit!
Minsan talaga, nagkakamali ka. Minsan, nakakasakit ka.
Hays.

Kapit lang mga beshies! Walang forever! Duhhh! Hahahaha.

Vote, comment and share^_^

Lablab,
Cheychey;)