Ang Maid kong Astig

Mission 2

Silver's POV

Kinabukasan

Pag ka gising na pag ka gising ko... parang wala lang!
Tinatamad akong bumangon at tinatamad din akong pumasok sa trabaho... dapat ay kanina pako sa opisina kung di lang talaga ako tinamad.

Kasalukuyan akong nanood sa sala.. wala pa kasi si manang at namalengke pa para sa tanghalian namin..bukod pa kasi kay manang ay wala nakong maid dito.. siya lng ang nag iisa..

Wala din akong personal driver.. dahil.. alam niyo naman ang hobby ko diba..

Im also a gambler... nahilig ako sa sugal dahil sa nakita ko ang ama ko nung bata pako kung pano mag sugal at di kalaunan ay natuto at na adik nadin ako..

Speaking of..

Wala na ang papa ko..
Ang sabi ni mama ay iniwan daw kami nito matapos akong ipanganak at kasalukuyan namn noon nasa grade 6 ang ate ko..

Ni hindi nga daw nag padala ng sulat e.. mabuti nalang nga daw sabi ni mama at may naiwan pa kahit kakaunti saamin at napalago ito ni mama hangang sa mag karoon kami ng sariling kumpanya at sakin na ipaubaya ito.

After 30 min.

"Iho.. nag almusal ka na ba?" Bungad sakin ni manang bago pa tuluyang dumeretso sa Kusina.. tumango naman ako at tinulungan siyang mag bitbit ng mga dalahin niya

"Manang?.. bat ang dami naman ata neto?" Tanong ko pa sakanyan...

"Ah.. di ba nasabi ng mama mo?.. ppnta dw tayo sa bahay ninyo sa Bulacan.. pinag luluto ako ng kaldereta at karekare na paborito ng mama mo" sabi pa neto

"Hindi niya po nabangit saakin kasi po di naman po siya tumawag?.. e ano nga po palang okasyon bat po tayo pupunta don?" Tanong ko sakanya at lumapit naman siya sakin para kunin ang mga dala pang plastic ng mga karne.

"Hay.. mukang sosorpresahin ka nga nila... o sya! Wag ka nalang maingay ah?.."

Tumango naman ako.

"Kadadating lang ng ate mo dito kaninang madaling araw at ang sabe e.. mag dahilan nalang daw ako sayo kumbat ganito kadami ang lulutuin ko"

"Ahh.. sige po.  Ma liligo lang po ako" sabi ko pa at nginitian lang ako ni manang bago umakyat at dumeretso sa banyo...

Mag Hahapon nadin kasi e.. baka natraffic si manang kaya mga 1:30 na siya naka uwe

Pag kalabas ko ng banyo ay nag bihis nako ng isang simpleng red checkered longsleeves at pantalon..

Pasalamat nalang talaga at  day off ko bukas. Yes!! ↖(^▽^)↗

*toktoktok*

Napalingon ako sa pinto.

"Iho?. Tapos ka na ba?.. halina't kumain muna tayo!. Mag aalastres na oh.."

~^O^~

"Sige po manang! Bababa nako hahaha"

"Saya mo ah.. o sya! Sige aantayin kita ah?.."

"Opo.. ill be there in 5 min."

Napailing nalang si manang nag isarado niya ang pinto.
Sobrang saya ko kasi dahil sa kumpleto nanaman kaming tatlo yehey!!..

Pag tapos mag muni muni! Ay bumaba nako at dumeretso sa kusina at kumain.

"Payo lang iho" baling sakin ni manang

"Po?"

"Sa oras na maharap mo ang Pagsubok, Harapin mo ng may tapang! Wag kang duduwag duwag kasi ikaw ang talo"

"Bat niyo naman pO sinasabe yan manang?"

"Hmm..wala naman.. hehe.. sige na. At tapusin mo na yan. Ng makaalis tayo ng maaga... ah.. nga pala"

"Po?"

"Pwede ba tayong dumaan sa grocery mamaya.. bibili lang ako ng wine hehee utos sakin e"

"S-sige po manang! Basta ikaw ^_^"

Matapos ang pag uusap ay natapos nadin ako sa pag kain ko. At dumeretso na sa garahe para makaalis na ng maaga..

At makalipas lang ang ilang oras.

"Manang sigurado po ba? Ayaw niyong mag pasama saloob?"

"Wag na iho! Alak lang naman ang bibilhin ko. Di naman mabigat yon.. antayin mo nalang ako"

Nag ngitian pa kami ni manang bago siya tuluyang makapasok sa loob.

Habang ako ay nag hihintay ay nag patugtog na muna ako ng stereo..
After 10 min. Lumabas na si manang

Kumaway pa muna ito bago ako makalabas.
At saka sana aaktong lalapit sakanya para makuha ko ang alak na bitbit nito
Ng biglang

*phew phew phew*

Σ( ° △ °|||)︴

May bumaril kay manang ng sunod sunod.. tad tad ng bala si manang at alam ko na ako talaga ang target at di lang natamaan dahil malapit nako kay manang at aasta na sana kukunin ang dala nito..

Napatingin ako sa pinang galingan ng bala.. pero di ko makita dahil   ala-sais na at medyo madilim na din at sa sobrang dami ng taong nag tatakbuhan dahil sa mga pangyayare. Ng biglang..

May humawak sa braso ko. At nang lingunin ko ay ang duguang si manang na nakahandusay habang nasa mga bisig ko.

"I-iho... pumunta ka na sa pamilya mo.. iwan mo na ko dito.."

"Ayaw ko manang.. dito lang ako.. dadalhin kita sa ospital kaila-"

"Sige na iho.. di nako mag tatagal pa sa mundong ito... sapat na saking makita kang lumaki at ako pa mismo ang nakagawa non."

"Manang naman!!"

"Sige na iho.. iwan mo na ko dito.. tumakas ka na bago pa-"

*phew*

naputol ang mga sasabihin ni manang ng tuluyan na itong mawalan ng buhay dahil binaril pa muli ito ng isapa sa kanyang ulo dahilan ng pag kamatay nito

Di ko maiwasang hindi mapaiyak dahil siya ang naging pangalawang ina ko sa loob ng 26 na taon ko dito sa mundo

Di ko maisip na ganun nalamang kabilis ang mga pangyayare  na halos hindi mag sync in sa utak ko lahat ng nakikita ko.

Di ko na namalayan na pumatak na pala ang mga luha ko ng di ko inaasahan.

Pinilit kong intindihin. Ngunit tama si manang.  Kailangan kong makaalis agad dito dahil..

Sayang ang buhay na binigay sakin ni manang makaligtas lang ako..

Salamat sa lahat manang..
Salamat nanay..