Hüzün~Neftah

1.Bölüm~Çocukluğumu mu kaybettim?

O sabah Zorlu ailesinin evinin aşağı katından ağlama sesleri yükseliyordu. Üst katta olan Nefes herşeyden habersiz uyuyordu. Son mutlu uykusunu uyuduğunu bilmeden.
Bir süre sonra sesler Nefes'i uyandırmayı başarmıştı. Nefes uyanır uyanmaz seslerin nereden geldiğini anlamaya çalıştı, sesler evin aşağı katından geliyordu. Yüzünü buruşturdu. Bir müddet sesleri dinledi. Bu annesinin sesiydi.

Nereye gittin ay yüzlüm diye ağlıyordu. Nefesin annesi ay yüzlüm kelimesini sadece Nefesin babası için kullanırdı.
Bir şeylerin ters gittiğini anlayan Nefes, terliğini ayağına geçirdi, Sabahlığını giydi ve bir hışımla odasından çıkıp merdivenlerden indi.

Neredeyse bütün Sürmene Zorlu ailesinin evine toplanmıştı. Nefes hâla hiç bir şey anlamamıştı. Ne oluyordu? Niye Sürmene'nin bütün kadınları buradaydı? Neden kadınlar Nefes'e acır gibi bakıyordu? O anda kendisine ağlayarak yaklaşan Asiye Ablasını gördü. Çok severdi Asiye'yi Nefes, onu diğer yarısı gibi görürdü hep. Her şeyini Asiye'ye anlatırdı. Ama niye ağlıyordu ki Asiye Ablası?

Hiç bir şeye anlam veremeyen Nefes korkuyla Asiye Ablasına Ne olayi burada diye sorabildi çok kısık bir ses tonuyla. Asiye'nin ağlaması çok hiddetlenmişti. Hıçkırıklar içinde Nefes diyebildi sadece.

Nefes Asiye Ablasının gözyaşlarını sildi gözünden bir damla yaş akarak. Bu belirsizlikten çok bunalmıştı Nefes. Ne oldi diye bağırdı herkes ona baktı. Acıdan yüreği parçalanan annesi bile. Kızına bu durumu söyleyemezdi. Asiye dedi Halime Hanım (Nefesin annesi) Ve Asiye'ye başına sallayabildi sadece. Konuşamıyordu yüreğinin yangısından. Asiye Nefes'e baktı. Hıçkırığını biraz dindirerek ;

-Ablam Babanu kaybettuk çok üzgünum dedi. Nefes anlayamamıştı boş boş baktı Asiye'ye. Babanu kaybettuk ne demekti? Ne demek kaybettuk? diyebildi, sakin bir ses tonuyla. Halime Hanım buna dayanamayarak konuştu;

Baban öldi nefes öldi. Nefes annesinin ağzından çıkan kelimelerle beyninden vurulmuşa döndü, gözünden yaşlar akarak; Ana sen ne diysın? Babamla dün gonuştum, Baa bugün geleceğunu dedu sonra şakalar yaptu, gülduk biz! yarın görüşuruk meleğum dedu, kapatti. Benum babam ölmez bugün geleceğune söz verdu, dedi. Nefesin sesi evi inletmişti Asiye Üzgünüm Ablam kaybettuk, Ünal Abiyi dedi. Nefes yere yığıldı. Asiye de Nefese sarıldı. Nefes sessiz bir ses tonuyla;

Ben çocukluğumu mu kaybettum şimdu? dedi.

Bölüm sonu. Kısa bi bölüm oldu ama seversiniz diye umut ediyorum.