Tym razem wszyscy nie trafili do ciemnego, starego pokoju i nie przywitał ich pisk głośników, który prawdopodobnie na zawsze zostawi trwały ślad w ich psychice.
Znaleźli się w białym pomieszczeniu, w którym nie było nic. Żadnych okien, ani jednego krzesła, czy głupiego stolika.
- Jest za spokojnie, obawiam się, że ktoś robi sobie z nas głupie żarty - odezwał się jeden z uczestników tej psychicznej gry, podejrzanie złamanym głosem.
Reszta tylko przytaknęła.
Rozejrzeli się dookoła, chcąc sprawdzić, czy są jakiekolwiek drzwi.
Jednak nie znaleźli nic.
Pokój jakby końca nie miał.
... Czy można to nazwać końcem tej gry?
Miejsce na rpg;
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
stawiam, że kazdy zapomniał o tym af, wiec chce je zakończyć ;/.
