Chapter 2: SEOULmate

204 6 3
                                    

A/N: Guys, mukha lang siyang mahaba. Pero maikli ikli lang talaga. Dahil lang talaga sa spacing. HAHA!

*Le me and my mom currently at Incheon Airport*

"Omaaa! Kelan ba tayo susunduin ng daddy? I'm tireeed. Gusto ko na magspazz. Pampawala sila ng pagod eh. :">"

"Ang tagal ng daddy mo eh. Sabi ko exactly 4pm makakarating tayo. Anong petsa na!!"

Highblood din tong nanay ko eh.

Mas malala pa sakin.

Meron ba 'to?

Ayoko munang dumikit sakanya

Baka sakin ibuhos yung inis. Haha.

Kakain muna ako. 

Mukhang magtatagal kami eh.

"Ma. Kain po muna ako. Gutom na po ako eh."

"O'sige. Eto, pangkain mo. Call nalang kita pag andito na yang leshe mong tatay"

Highblooood talaga. Yikessss.

"Sige po."

So ayun

Pumunta muna ako dun sa isang food store dito

"Yes Ma'am?"

"Ah, yeee.. Grilled Marinated Beef Bulgogi and matching banana milk please"

"Yes Ma'am. That would be 20,000 won."

*le me giving the payment*

"Kanshamnida" *bows*

*drooools*

OMG!

Tagal ko ng di nakakain neto.

Uwaaaah

:"">

Hay

Namiss ko na talaga to.

jalmeokkketsseumnida. (Bon Appetit) 

Grabe! Ang saraaaap!

 It's more fun in Korea 8-D

sikssareul jal meogeottta. (I enjoyed my meal)

Punta muna akong CR

Aayusin ko muna sarili ko.

Antagal kasi ni Dadddd ehhhhhhhh

Aishhhh.

*booogsh*

"Awww!"

Aish. Ang sakit!

May nakabangga sakin. Tss!

Dineath glare ko siya

"Ya! Ahjusshi! Pwede bang tignan mo muna yang dinadaanan mo? Ha? At alam mo naman pag mabilis kang maglakad marami kang makakabangga diba?"

Sorry

This is my nature

Masungit na kung masungit

At least totoo

Ang weird nung nakabangga sakin

Nakashades

Naka hoodie

Yung akala mo stalker.

Tinanggal niya yung shades niya

In a relationship with my biasTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon