c2 // Texting (Tamamlandı..)

c2-13

Anon-efa: Nasılsın?

İlaydamsı: Sanane.

İlaydamsı: Annemi bırakabilirsin.

İlaydamsı: Evde görmek istiyorum artık onu.

Anon-efa: Benimle konuşmayı kesiyorsun yavaşça.

İlaydamsı: 😂😂

İlaydamsı: Tuhaf bir şey gibi.

İlaydamsı: Doğal değil mi?

İlaydamsı: Canımı yakıyorsun, ancak geçen ben seni yanımda istedim. Devrelerimi yaktın.

İlaydamsı: Senden nefret ediyorum.

İlaydamsı: Nisa'dan da, babamdan da. Hayatımın içine ettiniz.

İlaydamsı: Şimdi annemi AyCafe ye getir, bırak.

Uygulamadan çıkıp telefonu ters çevirerek masaya koydum. "Bakar mısın?" diye garson çocuğa seslendim. Çocuk bana dönüp "Buyurun?" diye sordu. "Kahve alabilir miyim?" diye sordum. Çocuk "Tabii." deyip masanın yanında ayrıldı. 2 gündür uyumuyordum. O gün uçurumun orada uyumuş ve yağmur taneleri ile uyanmıştım. Cenk oradayken benim orada yatmama izin vermişti. O gün vazgeçtim planımdan. Bu kadar benden nefret edecek ne yapmıştım ona? Anlamıyordum.. Hiç kimseyi anlamıyordum. Telefonumun titremesi ve kahvenin gelmesi ile kendime geldim. Garsona sahte bir gülümseme yollayıp telefona baktım.

Anon-efa: Benden nefret etmen benim gururumu okşar.

Anon-efa: Anneni getirdim. Ancak benden kurtuluşun yok, bunu unutma. Engel attığın an başka bir acıyla karşılaşırsın. (Görüldü-14:48)

Cafenin çıkışına ilerleyip anneme baktım. Kenarda bavulu ile duruyordu. "Anne?" demem ile gözlerini gözlerime kenetlendi. "Kızım.." demesi ile yanına koşup ona sımsıkı sarıldım. "Annem.." deyip kokusunu içime çektim. "Seni çok özledim.." deyip daha çok sarıldım. Ayrılmam ile burnunu çektim. "İyisin değil mi?" "İyiyim kızım, arkadaşın iyi baktı bana." demesi ile gülümsedim. "Karnın aç mı?" dedim onunla cafeye girerken. "Tokum kızım. Bana neler olduğunu anlatır mısın? O çocuğu senin yanında hiç görmedim. Benimle hep sohbet etti ancak olaylar ile ilgili soru sorunca hep konuyu değiştirdi. Kimdi o çocuk?" Karşısına oturup boğazımı temizledim. "Babam hapiste ancak 3 gün sonra duruşması var. Ona gideceğiz. Kerem şikayette bulunmuş. Ondan kurtulmamıza az kaldı anne." derken vurunca gülümsedim. "Ve o arkadaş güvenebileceğimiz biri merak etme." demem ile kaşlarını çattı. "İlayda, yoksa senin erkek arkadaşın mı?" kaşlarım havalanırken "Ne! Hayır anne." deyip gülümsedim. "Evime götür beni." demesi ile ayaklandım. "Gidelim annecim." dedim ve bavulunu alıp cafenin dışına yürüdük.

🌸

İlaydamsı: Teşekkür ederim.

İlaydamsı: Onunla ilgilendiğin için, onun biraz olsun kafasını dağıttığını için..

Anon-efa: Her zaman yanındayım güzelim, ancak neden bana bu bir veda konuşması gibi geldi?

Anon-efa: Umarım aptallık yapmıyorsundur?

Anon-efa: Bundan sonra canını acıtmak için çabalamayacağım.

Anon-efa: Neden böyle bir karar verdim bilmiyorum, ancak içimde ki bazı şeyler yapmamamı söylüyor.

İlaydamsı: Sevindim.

Anon-efa: Sevinmene sevindim.

🌸

Anon-efa aşık mı oldu aq?

Sanmıyorum.. 😭

İlayda neler düşünüyor? 🤔

Peki Nisa ile ne yapacak? 🤨

Her şey sizce yoluna mi giriyor?

Yoksa bu sessizlik bir şeye mi işaret? 

Diğer bölümde görüşmek üzere 😍😘