Bay Yıldıza Notlar

2. bölüm ★

Selam canlarım :) Şuan hikayeyi pek okuyan yok ama artacağına inanıyorum. Lütfen eleştirilerinizi benimle paylaşın. Eğer bölümü beğendiyseniz votelamayı unutmayın. Hepinizi öptüm. Umarım beğenirsiniz. Alarmımın en terbiyeli insana bile

küfür ettirebilecek sesiyle yatağımdan doğruldum. Karşımdaki aynadan gördüğüm yansımamla gece yatakta ne kadar döndüğümü anlayabiliyordum. Hiç bir zaman yattığı gibi kalkan insanlardan olmamıştım. Yataktan kalkarak zombi yürüyüşümle banyoya girdim. Pijamalarımı üstümden çıkarıp suyu açtım. Ilık su kendime gelmemi sağlamıştı. Saçıma şampuanımı dökerken en son aklımda kalan şarkıyı mırıldandım. Saçımı ve vücudumu iyice duruladıktan sonra banyodan çıktım. Kırmızı havlumla kurulandım. Duvardaki saatime bakım saat 7.45 di. Hızlıca iç çamaşırlarımı giydim. Dolabımdan lacivert bir etek ve beyaz kazağımı aldım. Tekrar banyoya girip saç kurutma makinesini fişe taktım. Odamda bir banyo olması bu evdeki en sevdiğim şeydi. Saçlarımı yarım yamalak kuruttuktan sonra yanımdan ördüm. Tam bir cici kız portresi yaratıyordum bugün. Geceden beri şarjda olan telefonumu şarjdan çıkarıp çantama attım. Aynadan son bir kez yansımama bakıp aşağı indim. Son bir kaç aydır okula giderken ilk kez bu kadar görünüşüme önem vermiştim. Hayır sebebi tabikide Kuzey değil. Başka birşey ama Kuzey değil. Hıı öyle evet diyen iç sesimi bastırarak mutfağa girdim.  " Günaydın Ada'cım" diyerek bana gülümseyen halamın yanağına bir öpücük kondurdum.

"pek neşelisin bakıyorum"

" Yok niye neşeli olacakmışım ki?" dedim.

" bilmem artık" halam bana göz kırparak mutfaktan çıktı. Bu kadında yaşlandıkça kendini işine kaptırdı. Halam psikolog bu yüzden ondan duygularını saklamak çok zordur.

Çantamdaki telefonumu alıp saate baktım. Hâlâ biraz zamanım vardı ama canım pek kahvaltı etmek istemiyordu. Evde de kahvaltılık çok şey yoktu zaten. "ben çıkıyorum" diye bağırarak demir kapıyı arkamdan kapattım. Okula hemen gitmek istemiyordum ama yapacak pek işim yoktu. Allahım lütfen sarhoş , deli falan çıkmasın yine diye içimden dua ederken arkamda Kuzey'in sesini duydum.  " Ada "

Arkamı döndüm. Bendeki de çirkin şansı herhalde diye düşünmeden edemedim. " aa Kuzey nasılsın ?"

Allahtan sesim dünküne göre daha özgüvenli çıkıyordu.

" iyiyim sen nasılsın?" bana herkesi etkileyebilecek gülüşüyle gülümsedi.

" iyiyim saol. Buralarda mı oturuyorsun?" 

" Bir alt sokakta oturuyorum"

Gözlerinin içine bakamadan gülümsedim. " şey kahvaltı etmişmiydin ?"  biraz utangaç bir ses tonuyla sordu bunu. Acaba ağzım falan mı kokuyor niye bunu sordu ki?

" Ada " dedi.  " ah dalmışım özür dilerim. Yok etmedim" dedim.

Bana dönerek gülümsedi " bak şurada benim çoğu sabah simit aldığım bir simitçi vardır.  Eğer istersen sana bir simit ısmarlayabilirim" 

"olur tabii" dedim gülümseyerek.

Simit ısmarlıyor buda bir başlangıç sonuçta. Of hayır Ada salak mısın kızım sen o manken gibi Beste'nin yanında seni napıcak ya. İç sesim bugün kendini aşmıştı.

Kuzey'in bana uzattığı simiti aldım ve teşekkür ederek yürümüye başladım.

Simitten bir ısırık alarak "mmm gerçekten nefismiş " dedim.

Bu halimi komik buldu sanırım ki güldü. " evet öyledir."

Sanırım ikimizde simitlerimize gömülmüştük. Yolun geri kalanında çok fazla konuşmadık. Bana biraz Beste'den bahsetti. Buna alınmamaya çalışarak onunla sohbet ettim.