~2. Bölüm
İrem Ulaş'ı görünce kalbi hızlı hızlı atmaya başlar tabii Ulaş 'ta aynı durumdadır ilk görüşte aşk bu olsa gerek ❤️
Arkadan Ece seslenir: Ulaş kızı içeri alacak mısın ?
Ulaş: Pardon. İçeri geçelim mi?
İrem: Tabii olur
Ece ayağa kalkar ve İrem'e sarılır ve Ulaş ile İrem'i tanıştırır
İrem: Ben irem.
Ulaş: Be de Ulaş memnun oldum.
Ece: İşte Ulaş abi sana bahsettiğim arkadaşım İrem bu kız.
Ulaş içinden: bu kadar güzel olduğunu söyleseydin kendimi hazırlardım.
Ece: Ve İrem sana bahsettiğim kuzenim Ulaş bu çocuk
İrem içinden: Bu kadar yakışıklı olduğunu söyleseydin sevgilimden ayrılırdım.
Ece: Ayakta kaldık oturalım.
İrem Ulaş'ın yanına oturur ve Ulaş heyecanlanır fakat heyecanını bastırır.
Uzun uzun sohbet edip televizyon izlediler o sırada İrem Ulaş'ın omzunda uyuya kalmıştır.
İrem'in telefonu çalar Ulaş, İrem uyanmasın diye hemen sessize alıp telefonu Ece'ye verdi
arayan İrem'in annesiydi. Ece telefonu açıp konuştu telefonu kapattıktan sonra Ulaş'a dönüp: Şanslısın İrem tam iki hafta boyunca bizde kalacak.
Ulaş: Ne şanslısı kızım ya. Benle ne alakası var?
Ece: Hadi Hadi İrem omzunda uyudu diye tam iki saattir kıpırdamıyorsun.
Ulaş: Ne alakası var kızım ben belki uykusunu alamamıştır diye uyusun diye kıpırdamadım.
Ece: Tamam tamam hadi kızı benim odama çıkar.
Ulaş: Tamam
Ertesi sabah Ece kalkıp İrem'i kaldırır ve birlikte mutfağa inerler.
Ulaş: Oo günaydın uykucular iyi uyudunuz mu bari?
İrem: Evet ya çok güzel uyudum ama ben ne ara Ece'nin odasına çıkıp uyudum?
Ece gülerek: Yok canım sen çıkıp uyumadın sen Ulaş'ın omzunda uyudun Ulaş seni kucağına alıp benim odama çıkardı haaa bu arada sen tam iki saat boyunca Ulaş'ın omzunda uyudun.
İrem yüzü kızararak Ulaş'a döndü ve : umarım size fazla yük olmamışımdır dedi
Ulaş gülümseyerek: Yok canım benim içinde güzel bir anı oldu Ece fazla abarttı.
Birlikte kahvaltı etyiler ve İrem'in telefonu çaldı arayn kişi İrem'in babasıydı Ecelerle birlilte çıkacakları tatile onların elemeyeceğini Eceyle birlikte bu gün tatile çıkabileceklerini söyledi
İrem çok mutlu oldu ve hazırlanmaya başladılar. O sırada Ece'nin telefonu çaldı ve ve arayan Ece'yi arayan kişi Ece'nin hoşlandığı kişiydi gerçi çocuk da Ece'den hoşlanıyordu adı Burak tı. Burak'da onlarla birlikte tatile geleceğini söyledi. Hep birlikte hazırlanıp yola çıktılar bir değişiklik yapıp arabayla gittiler arbayı Ulaş kullanıyordu ön tarafta da İrem oturuyordu yol uzundu arabadaki herkes uyumuştu İrem ve Ulaş hariç İrem'in uykusu vardı ama Ulaş'ın uykusunun gelmemesi için uyumadı.Ulaş'a bir şey olursa yaşayamazdı.
Sonunda otele vardılar ve herkes odalarına çıktı. Ulaş ile Burak aynı odada İrem ile Ece de yan odada kalıyordu. İrem gece çok kabus görüp ağlamıştı Ece ne kadar uyandırmaya çalışsada uyandıramamıştı en son Ulaş'a haber verdi Ulaş geldi İrem'in yanına oturdu İrem'i ağlarken görmek içini yakıyordu saçını okşadı elini tuttu ve İrem uyandı
İrem: Ulaş ?
Ulaş: Efendim İrem
İrem: Sen burada ne yapıyorsun?
Ulaş: Kabus görmüşsün Ece seni uyandıramayınca çok ağlamaya başlamışsın beni çağırdı.
İrem: Çok teşekkür ederim kusura bakma gece gece benim yüzümden uyandın sende.
Ulaş: Sorun değil bu arada özel değilse bu kadar kötü ne gördün
İrem: Sevgilimden ayrılmayı düşünüyorum ama her zaman kabus olarak görüyorum ve aşık olduğum adamı öldürüyor
Ulaş'ın yüzü asıldı ama bilmiyordu ki o aşık olduğu adam kendisiydi
O sırada Ece onları yalnız bırakmak için odadan çıkmıştı Ulaş kalktı ve üzgün üzgün kapıya doğru ilerliyordu İrem Ulaş'ın kolundan tuttu ve onu kendine çekmeye çalıştı ama yanlışlıkla ikisi birden yere düşmüştü...
~2. Bölüm sonu~
