Daha henüz lise yıllarında olan 16 yaşında bir genç kız vardı. Adı Ayşe idi. Sevdalanmıştı Ayşe. Bu sevda onu yerle bir ediyordu. Yaşıtları gibi ergen değildi olgundu onun bu sevdasıda çocukça değildi. O gerçekten sevenlerdendi kalbine yazmıştı bir kere... Aklından çıkarmak istiyordu ama aklı kalbine hükmedemiyordu... Ayşe Murat'a sevdalanmıştı. Ama bir türlü Murat onu farketmiyordu. Çünkü Murat'ın sevgilisi vardı, her ay birisi...
Ayşe hastaydı. Bir gece vakti hastaneye kaldırıldı, kanserdi. Ama bunu ailesinden başka kimse bilmiyordu sadece aklında birşey vardı Murat'a onu sevdiğini söylemek. Belki hayatının son günlerini yaşıyordu ayşe. Bu sebeple kaybedeceği hiçbir şeyi olmadığını düşünerek söylemeye karar verdi. Ama Murat bu isteğini red etti, ondan hoşlanmadığını dile getirdi.
Ayşe günden güne eriyordu onu hastalığı değil bu sevda eritiyordu. Aradan 7-8 ay geçmişti Ayşe tekrar şansını deneme kararı aldı en azından denemek istedi. Eğer birgün ölürse bunu yaşamadan ölmek istemiyordu. Tekrar gidip Murat'a en azından deneyelim olmazsa ayrılırız die bir teklif sundu. Murat'ta ona bir şans vermeyi kabul etti. Murat Ayşe'nin hasta olduğunu bilmiyordu.
Ayşe ile Murat deneme süreci olan bir ilişkiye başladılar. Ayşe ile Murat hergün lunaparklara alışverişe sinemaya giderdi kısacası hergünlerini dolu dolu geçirirlerdi birlikte o kadar eğlenirlerdiki.. Ama Ayşe günden güne halsizleşiyor,zayıflıyordu. Eski enerjisi yoktu. Murat bunu farkediyordu ama önemli birşey olmadığını düşünüyordu. Öyle böyle bir ayları bitmişti. Murat istemsizce her gece kafasını yastığa koyduğunda aklına Ayşe geliyordu hep onu düşünüyordu ve belkide onu sevmeye başlıyordu...
Aradan bir hafta geçti. Murat bir sabah uyandığında kendini oyuncakçı dükkanına attı. Koca bir ayıcık kalpli bir kutu o kutunun içerisinde binlerce seni seviyorum yazıları... belki çocukçaydı ama Ayşe bu tür şeylere bayılırdı. Hediyleri vermek için Ayşenin evine doğru yürümeye başladı. Eve vardığında kapıyı heyecanla tıklattı. Kapıyı Ayşe'nin gözü yaşlı annesi açtı. Murat ne olduğuna anlam veremeden Ayşe'yi sordu. Annesi ağlıyarak Murat'a bir mektup verip "uzaklara gitti,çoook uzaklara" diyip ağlıyarak kapıyı kapattı. Murat elindeki hediyeleri bir kenara atıp evin önündeki basamağa oturarak mektubu okumaya başladı.
Ayşe'den
"Seven gider mi diye hep sorarlardı.
Ben gitmez derdim seven
gitmez derdim seven insan nasıl giderki? gidemez derdim. Seven gidermiş sevgili, seven çok sevdiği için gidermiş. Seven sevgi bulamadığı için gidermiş sevgili. Bende gittim. Sevgi bulamadığım için değil, benim sevgim ikimize yetmediği için gittim. Benim sevgim ikimize yetecek sandım yetmedi sevgili. Ben seni çok sevdim seni ölmeden önce tatmak istedim yaşmak istedim yaşadımda... sen bunu okurken ben mezarda olacağım o mezara gidip sarıl sevgili. Beni yalnız bırakma yarım bırakma sevgili...."
Murat neye uğradığını şaşırmıştı olayın etkisinden çıkamamıştı... Halbuki oda ayşeyi sevmişti... Ağlıyarak Ayşe'nin mezarına koştu ve mezarına sarıldı ve şunları söyledi;" Sen değil ben yarım kaldım.."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yarım Kaldık
Romanceyoruldum eskisi gibi değilim.. Bazı şeyler ağır geliyor artık... Sahte sevdalar sahte gülüşler... Eskiden olduğu gibi kafamı yastığa koyduğumda uyuyamıyorum...rahat vermiyor bu acılar... Gözlerimi yumduğumda yorgun bir yürekten başka birşey hisset...
