Prologue

6 0 0
                                    

Sa mundong ibabaw kung saan ang pinaka trabaho ng mga tao ay mang husga. Nagiintay ng pagkakataon na makagawa ka ng mali upang may maipintas sila. But me? Sabi nga naming nga millenials "Idgaf" Or I don't give a f—. I really find it stupid if you keep on thinking about what other people will say.

Sinara ko na ng notebook ko, tama na muna siguro pag susulat ng kung ano ano. Eksaktong pag tingin ko sa pabas ng bintana tumugtog ang paborito kong kanta.

♪ when I look at you by Miley Cyrus ♪

🎶Everybody needs inspiration
Everybody needs a soul
A beautiful melody
When the night so long.. 🎶

Napatingin ako sa mag kasintahan na mukhang nagaaway, halatang nagtatampo yung babae pero di rin nagtagal niyakap niya ang boyfriend nito.

Napangiti ako, then someone snap in front of my face.

Tinanggal ko yung isa kong earphone.

"What is it kyle?" Tanong ko agad,

"Tigil tigilan mo na nga yang pag eemo," Sabi niya saka umupo sa armchair ko.

I just roll my eyeballs, sabay salpak ulit ng earphone.

Hinatak naman niya yung nasa kabila, "Ano ba yun?" Iritadong tanong ko.

"Wala ka bang balak umuwi?" She asked.

Napatingin naman ako sa relo ko, "kyle it's only 11:47 am. Mamaya oang 3 pm uwi natin." Paalala ko sa kanya.

Siya naman ang umirap, "busy ka kasi masyado sa mga tao sa baba kaya di mo narinig yung announcement. May emergency eme sila." Sabi niya, napataas isa kong kilay.

"Emergency what?" She then shrugged her shoulders. "Ano bang malay ko basta maguuwian ng maaga." Tsaka siya umayos ng upo.

Nilibot ko paningin ko sa room, onti nalang yung mga estudyante halos mga nagliligpit ng mga gamit nila.

"Okay," Sabi ko at nagayos na ng bag.

"Tara na!" Pagmamadali ni kyle,

"Teka lang! Taeng tae ka ba?" Natatawa kong sabi,

"Oo. At lalabas na!" Nanlaki mata ko, "Seryoso—" She cut my words.

"Lalabas na ang mga fafables sa hrm dept! Kaya gora na!" Saka niya ko hinatak, nagpahatak naman ako.

Minsan naiisip kong bakla tong kaibigan ko eh, mga salitaan kasi.

Hatak hatak niya pa din ako habang tumatakbo kami pababa. Dahil ako yung nahuhuli, ako ang may nabangga.

"Ay hala sorry," Sabi ko tsaka yumuko ng bahagya. "Sorry!" Pahabol ni kyle.

Nakokonsensiya ako kay kuyang nabangga ko, parang natulala eh pero wala naman akong choice.

Pagkarating namin sa hrm dept iniwan niya ko sa may hagdan at lumapit na siya sa labasan ng department.

"Leche talaga to, kung di ko lang to kaibigan.." Bulong ko bago umupo sa gilid ng hagdan at nagsimulang magsulat.

Mahilig kasi ako gumawa ng tula, inspiration ko? Yung lalaking muntik ko nang maging first boyfriend.

Bakit ganito?
Bakit hindi ko maintindihan?
Gusto kita, gustong gusto kita.
Pero hindi pwede maging tayo.
Dahil ang labo.
Ang gulo gulo.
Sabihin mo nga,
Pano ko ba mauunawan na
Mahal kita, mahal mo ako
Nagmamahalan tayo
Pero meron nang kayo?

"That's deep," Salita ng nasa likod ko.

Mabilis kong isinara ang notebook ko. "Di mo ba alam yung salitang privacy?" Pagtataray ko. Inilagay ko agad sa bag yung notebook.

"Pinuri ko naman ah?" Sabi niya kasabay ng pag ngisi.

Inirapan ko lang siya at tumalikod na, "Akala mo naman hinihingi ko opinion niya," Naibulong ko.

"Excuse me?" He said, di ko siya nilingon. "Mga senior high talaga porket mga potential kung maka asta," Dagdag niya na may kasamang pagiling

"Pabibo ka ba? Ikaw nga tong nag invade ng privacy." Saka ako tumayo, nilapitan ko na si kyle.

"Tara na nga kyle," Nakatitig lang sakin si kyle na parang di makapaniwala. "Bahala ka nga!" Sabi ko at nauna nang maglakad.

Maya maya bigla nalang akong hinatak ni kyle hanggang sa makalabas kami ng university, "hoy," Sabi ko kay kyle.

"Alam mo ba kung sino yung inaway mo kanina?" She ask while whispering. I gave her 'pake-ko' look.

"It's Ezekiel Alexander Fuentez." Sabi niya ng may diin. Saka siya pumara ng jeep.

"And so?" Pangongotra ko pagkaupo palang. "Ano ka ba katherine. Did you forgot all about the Fuentez brothers?" Nanlalaki ang mga matang tanong niya.

Bigla akong napapitik, "oh shit!" Nasabi ko nalang.

Fuentez brothers ang pinaka sikat sa west university. Since their family has the biggest share sa uni. Aside from that, their father own 5 biggest companies dalawa sa pinas and the rest nasa ibang bansa na. At ang mother side naman nila politics. And yes they have the power and money.

Kilala din heartthrob ang magkakapatid, bunso si Ezekiel or also known as Zeke sa kanilang apat na magkakapatid. They rule the university, no one messes with them maliban nalang sa mga kalevel nila. May history nga na isa sa mga kapatid ni Zeke —si Cupid— may pinagtripan na babae sa university dahil sa natapunan lang ng tubig yung sapatos niya. Lakas maka 'goo jun pyo' ang dating, yung babae tuloy di na tinapos yung pag aaral.

"Dito na tayo," Napabaling ako kay kyle na biglang pumara. Kung di pa niya sinabi panigurado tulala pa din ako.

"Samahan mo ko sa 7eleven," Aya ko sa kanya. Bumili ako ng isang gallon ng ice cream, pang pawala ng kaunting kaba.

"Ayan, mag stress eating ka. Taray mo kasi sa mga lalaki eh." Pang aasar ni kyle, tinignan ko siya ng masama. "Salamat ha? Laking tulong." Sarcastic na sabi ko.

"Your welcome," Nakangiti pa ang bruha. Inirapan ko lang siya. "Hindi ko naman kasi kilala yung mukha nung magkakapatid eh." Bigla kong nasabi.

Ngumiti si kyle, "Don't worry, ako nalang bahala sa lamay mo gurl." Sinamahan pa ng tawa.

Bago ko pa siya mahampas tumakbo na siya papunta sa kanila. Limang bahay lang ang pagitan ng mga bahay namin kaya sobrang close na talaga kami

Pagkapasok ko ng dumeretso agad ako sa kwarto ko para kainin yung ice cream ko. Although wala namang nababalitaan na may ginawang kalokohan si zeke sa ibang estudyante, hindi pa rin ako pwedeng marelax. Fuentez are fuentez.

Bigla akong napatingin sa wallpaper ng cellphone ko. Napangiti ako ng mapait.

Napahiga ako sa kama ko,

Am I dead?  Naisip ko nang maalala ko yung itsura ni zeke nung sinabihan ko siyang pabibo. Napabuntong hininga ako, bakit ba kasi siya paki alamero?


Until my Last breatheTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon