Until my Last breathe

Chapter 1

Its been two months simula ng maka sagutan ko si Zeke. Wala naman nangyari sakin, baka naawa sakin kaya di nalang ako binanatan. Kawawa naman ako pag nagkataon, ang payat ko pa man din.

"Miss Deville!" Napaigtad ako sa sigaw ni Miss klaire. Dumeretso ako ng upo,

"Yes ma'am?" Kinakabahan nako ng slight.

"Your spacing out again. Do you even understand what am I saying?" Nakataas na kilay na sabi niya sakin.

Makataas ng kilay drawing lang naman! Hmp.

Tumingin muna ako sa board saka sa kanya, "yes ma'am,"

Mukhang nachallenge yung mukha ni Miss klaire.

Sana nga tama pagkakaintindi ko, naidasal ko ng wala sa oras.

"Okay then, come in front." Naglakad na siya paglikod at ako naman paunahan,

Humugot ako ng malalim na hininga saka nagsimula, "To get the the value of—" The Bell's ring cut my word. Napangiti ako ng palihim.

"You're lucky," Sabi ni miss klaire sakin habang nag aayos ng gamit niya. "Class dismissed."

Bumalik na ako sa upuan ko, "Save by the bell ka ha?" Sabi ni kyle. Napailing lang ako sa sinabi niya. Lagi naman akong tulala pag magbbreak time na eh.

Sinalpak ko lang yung earphone ko at nagpatugtog, at tumingin na naman sa labas ng bintana.

Bigla nalang hinatak ni kyle yung isa kong earphone, "Alam mo dapat di ka tinatabi sa bintana, tignan mo pati kaibigan mo di mo pinapansin." Natawa lang ako sa sinabi niya.

"Tara sa canteen," Aya niya sakin. "Bilhan mo nalang ako ng kahit na ano." Sabay abot ng pera sa kanya.

Napasimangot naman siya, alam niyang di niya ko mapipilit lumabas ng classroom. Kaya naghanap siya ng ibang makakasama.

Tumingala ako sa 4th floor ng senior high building. Nakadungaw na naman siya, she always do that.

Sumandal ako sa railing saka namulsa, hindi ko alam kung ano meron sa kanya pero gustong gusto ko siya tinititigan.

Biglang may tumapik sa balikat ko, napalingon ako. "Nick," Bati ko. "What brings you here?" Tanong ko.

Apat na building ang layo ng dept nila samin, since engineering ang kinuha niya.

"Napadaan lang pre," Natawa naman ako sa sinabi niya. "Syempre dinadalaw ko kayong mga kakosa ko," Sabay naman kaming natawa sa joke niya.

Nick is one of my bandmate, our drummer. At pinangalanan Clarity ang grupo namin. Madaming nagkakagusto sa kanya dahil may itsura at malakas ang sense of humor.

"Sila hero?" Tanong niya sa tropa pa namin. "Ayun naghahanap ng mabibiktima sa tourism," Saka ako tumingala ulit, wala na siya.

"Mahilig ka pala sa mga bata," Napalingon ako kay nick, nakatingin din pala siya kung saan ako nakatingin. "Siraulo! Tara na nga lang sa canteen." Pagaya ako bago pa niya ko kulitin tungkol dun.

Pagdating namin sa canteen medyo maraming tao, ah oo nga pala break time ng senior high.

Up and down ang canteen namin kaya kahit madaming estudyante hindi naman crowded at open area kaya hindi mainit at mabaho.

"Uy sila hero," Sinundan ko ng tingin yung tinuro ni nick, kumaway sila samin. "Pabili nalang ako ng iced coffee, puntahan mo nalang ako dun." Tumango nalang ako.

Wala palang inabot na pera sakin si nick, napailing nalang ako. Pabili daw pero palibre naman talaga.

Pumila nalang ako, nakatingin ako sa menu kung anong pipiliin ko. Magfrappe nalang kaya ako? Nasa seryosong pagiisip ako ng may maiingay na babaeng nasa likod ko nagtutulakan.