Vampire Girls (1D & 5sos fanfic)

Hoofdstuk 20.

pov. Lis

Ik ren achter Joyce en Kimberly aan. We zijn bij de bosrand aangekomen. Ik ben aan het twijfelen als ik nu in vampiersnelheid zal rennen of gewoon in mensentempo. Kimbery en Joyce veranderen in een weeerwolf. Jupe ik moet ze nu wel bijhouden in vamppiersnelheid. Mijn teelefoon trilt en ik haal die uit mijn zak. Ik kijk op het beeldscherm en zie Harry's naam op mijn beeldscherm. Ik open Whatsapp en lees alle berichten die hij stuurde.

Harry:

Lis waar ben je?

Waarom duurt het zo lang?

 LIS KIJK GODVERDOMME OP DIE TELEFOON VAN JE!!

Ik keek geconcentreerd naar het scherm om terug te typen. Typisch mij om dan echt vol tegen een boom aan te rennen. Door de kracht ging de boom uit de grond en rool ik samen met de boom van de berg af. En dan moet er echt een rivier zijn waar ik in val.Ik klim boos uit uit de rivier en raap mijn telefoon op. 'NEEHHEEE MIJN TELEFOON IS DOOD,' gil ik hysterisch. 'Jaja ik kom er al aan hoor,' zeg ik tegen de twee grote weerwolven voor mijn neus. Ik lees hun gedachte altijd. Dadelijk vallen ze me ineens aan en lig ik daar morsdood op de grond. Ik ben op alles voorbereid. Behalve dat ik dan tegen die boom aan rende maar dat doet er niet toe. Kimberly en Joyce rennen weer doodleuk weg. Ik huppel in een snelle snelheid achter hun aan. In de verte zie ik een knus huisje. Dat ziet er echt schattig uit. Joyce en Kimberly veranderen weer in mensen. Ze maken de deur open en ik zie Mara daar staan. 'Lis,' schreeuwt ze vrolijk. 'Mara,' schreeuw ik vrolijk terug. We rennen naar elkaar toe en geven elkaar een knuffel. 'Lis wat heb ik jou lang niet meer gezien,' zegt ze huilent terwijl we knuffelen. 'Mara waarom zei je niet dat wij zussen zijn?' vraag iik aan haar. 'Ik wist het ook pas net,' zei ze. Ze veegde haar tranen weg. 'Wij blijven zussen voor altijd,' schreeuw ik blij. 'Eej ik ben ook nog jullie zus hoor,' zei Kimbery. 'Ja maar jij bent een bitch en wij zijn lief,' zegt Mara vrolijk. 'Jea girl,' schreeuw ik blij en we geven elkaar high five. Ik loop het huis binnen en zie een jonge man van 30 jaar. 'Euhh hallo?' zeg ik dus maar. De man kijkt op en krijgt tranen in zijn ogen. 'Lis ben jij dat?' vraagt hij. 'Nee de kerstman nu goed,' zeg ik met zwaar veel sarcasme. 'Lis doe eens normaal tegen je vader,' zegt Kimberly streng. 'Ja mama is goed,' zeg ik weer ongeïntereseert. 'Maar jij bent dus echt mij vader?' vraag ik. Hij knikte. 'Maar jij bent zo jong en ja euhm anders als dat ik ben,' zeg ik. 'Als ik in een weerwolf blijf veranderen word ik ook niet oud,' zegt hij. Ik word ineens boos. 'Maar waarom heb je ons verlaten?!'  schreeuw ik boos. Hij wordt ook boos. 'Ja ik wou jullie in veiligheid brengen dus ging ik weg! Ik nam Mara en Kimberly mee. Ik wist dat een van hun volledig een weerwolf zou worden en de andere misschien een vampier. Toen Mara ouder werd en niet meer verder groeide liep ze weg van huis om jullie te zoeken. Moet je eens voorstellen hoe verdrietig ik was om nog een dochter niet bij me te hebben.  Alleen Kimberly bleef bij me!' schreeuwt hij terug. Mara wordt nu ook boos. 'Maar JIJ nam MIJ mee. Ik wist helemaal niet dat een van mijn goeie vriendinnen gewoon mijn zus is!!' scheeuwt Mara nu tegen onze vader Henk. 'Ja ik wist ook niet waar ze was. Weetje ik dacht dat ik blij was om mijn dochters weer te zien maar nee. Ik wil dat ze weer uit mijn leven verdwijnen!!' schreeuwt hij nu boos. We keken hem aan en onze monden vielen open. 'Is goed maar blijf dan uit onze buurt,' fluister ik. 'Lis en mara sorry ik bedoelde het niet zo,' zegt hij met rode ogen. 'Te laat je hebt het gezegt en je kunt het niet terug draaien,' schreeuwt Mara terug. Ze pakte mijn arm vast en ineens zijn we in de woonkamer waar Harry en de rest zitten. Ik zak op de grond en begin zacht te huilen. Iedereen keek ons ongelovig aan. Ik voel twee sterke armen om me heen en ik kijk op. Harry troost mij en ik begraaf mijn gezicht in zijn shirt. 'Wat was er gebeurd?' vraagt Luke die Mara ook in een knuffel trekt. Ze schut haar hoofd en probeert haar emoties onder controle te houden. 'Kimberly... Henk,' snikte ik. 'WAT HEEFT DAT WIJF GEDAAN?' schreeuwt Harry. 'Ze heeft niks gedaan. Alleen dingen gezegd die ons leven compleet veranderd,' zei Mara met een kraakstem. Ik knikte zacht en probeerde mijn ademhaling onder controle te houden. 'Oke we vragen dadelijk verder maar hoe komen jullie hier ineens?' vraagt Zayn. 'I dont know,' zeg ik. Ik kijk Mara aan die een beetje bloost. 'Ik kan mensen teleporteren alleen daar heb ik veel kracht voor nodig,' zegt ze blozend. 'En waarom wist ik dat niet?' vraagt Luke pagerig. 'Je vraagt er nooit om dus zeg ik het ook niet,' zegt ze simpel. Ik kijk haar grijnzend aan. 'Maar wat was er nu met Kimberly en een of andere Henk?' vroeg Calum voorzichtig. Ik haal diep adem en begon te vertellen over dat Kimberly, Mara en ik zussen zijn, Henk onze vader is en wij deels weerwolf zijn. 'Mara waarom vertel je me dat niet dat je deels een weerwolf bent,' vraagt Luke. 'Ik weet dat je weerwolven haat en ik wou je niet kwijt,' zei ze. 'Gelukkig zijn jullie weer terug heel terug,' zei Liam. Mara en ik knikte allebij en de jongens gaven ons een groepsknuffel. 'Maar laten we alle poblemen vergeten. Wij gaan jullie beschermen dus er is helemaal niks aan de hand,' schreeuwt Niall vrolijk. Ik begon te grinniken. 'Trouwens mijn mobiel is kapot dus niemand kan mij berijken,' zeg ik. 'Ahaa dat verklaart een hele hoop,' zegt Harry. Hij tilt mij op en rent naa het zwembad. 'HARRY ZET ME NEER,' gil ik. Net te laat want ik voel dat ik al nat word. Mara wordt ook in het zwembad gegooit en de jongens spingen er vrolijk in. 

----

Heej mensen ik hoop dat jullie het een leuk hoofdstuk vinden. Smurfingirl heeft dit geschreven en ik heb een hoofdstuk in haar boek genaamd Big choice geschreven. Hopelijk vinden jullie dit hoofdstuk leuk. XXXX