//Hij trekt mijn shirt omhoog en geeft kleine kusjes op mijn borst//
We merken geen van beide dat de deur open is gegaan dus we 'spelen' rustig verder.
"Ahum!" Zegt een stem achter ons. Ik schrik op en zie mijn vader in de deuropening. Mijn vader is een lange strenge man, met blond stekeltjes haar en groene ogen. Hij is zwaar Christelijk en is dus mega homofoob. Hij loopt rustig op ons af en kijkt me boos aan, dan kijkt hij Luke aan, hij pakt hem bij zijn schouders en tilt hem op. "BLIJF VAN M AF!!" Schreeuw ik hard en duw mijn vader op de grond. Ik duw Luke naar buiten en hij rent met twijfel naar beneden. "Maar jij..?" "Ik los dit wel op" Bart, mijn vader, is ondertussen opgekrabbeld en probeert me te slaan, ik duik net op tijd weg want ik zag hem in het spiegelbeeld van het raam. Snel ren ik mijn kamer uit en beneden tref ik een huilende Luke aan, getroost door Kim. Ik ren naar hem toe en geef hem een knuffel en een kus op zijn neus. Ik hoor iemand de trap afkomen, ik ren naar de keuken, ik pak een groot vleesmes uit het keukenblok. Ik wil hem niks aandoen, maar puur voor bescherming. Ik ren terug en zie Luke en Kim angstig naar mij kijken. Plots begint Luke te schreeuwen en wijst achter me. Ik draai me om en voel een klap op mijn hoofd. Alles word zwart en ik hoor allemaal stemmen. Het zijn er een stuk of acht. Ik herken er ongeveer 5 denk ik. Eentje roept "Weg met die vuile flikkers! Je verdiende loon!" Mijn vader dus. Ik hoor mijn moeder hysterisch gillen maar verder geen woord. Ik hoor ook de stem van Luke, Kim en mijn oma, maar ik kan het niet verstaan.
Ik word wakker en grijp meteen naar mijn hoofd, maar mijn lichaam reageert niet. Ik probeer mijn armen te bewegen, het lukt niet, ik probeer op te staan, het lukt niet, ik probeer mijn ogen open te doen, Het lukt!! Ik sta in de woonkamer.. Ik zie Luke en Kim, ik probeer ze te roepen, maar er komt geen geluid uit mijn keel. Ze kijken ergens naar. Ik kijk ook naar de richting en ik zie mezelf staan... Ik heb een groot mes in mijn hand. Mijn vader staat achter me en komt op mijn tweede ik af. Ik ren naar hem toe, ik weet niet waarom, maar iets in me zegt dat ik hem moet stoppen. Ik ga voor hem staan, maar het lijkt wel of hij me niet ziet, hij loopt gewoon door me heen! Wacht wat?! Hij loopt gewoon door me heen? Wat is dit? Hoe kan dit?
Het word weer zwart om me heen.
Ik open mijn ogen opnieuw en ik zie mezelf op de grond liggen, mijn vader staat naast me en roept nare dingen. Ik zie ook Kim en Luke, die zitten huilend naast me. Mijn moeder schreeuwt samen met mijn oma de hele boel bij elkaar. Verder zie ik twee politieagenten die op mijn vader afkomen. Ik zie ook een van de ambulance die voor het huis staat. Waarom lig ik daar? Waarom scheld mijn vader mij uit? Waarom word hij opgepakt? Waarom is die zuster hier? Wie is die jongen? Het word weer zwart en het blijft zwart.
{P.S Dit is een hele tijd later}
Ik open mijn ogen en zie een grote saaie witte kamer. Naast me zit een knappe jongen rond mijn leeftijd. Wacht.. Waarom denk ik daaraan? Oke hij is knap, maar..?! Wie is dat? Waarom zit hij naast mijn bed? Waar ben ik eigenlijk? Het lijkt wel een ziekenhuis, waarom lig ik hier? Waarom zitten die slangetjes in mijn arm? Ik voel een traan over mijn wang glijden. Ik wil hem wegvegen maar mijn lichaam reageert nog niet. De jongen naast me word wakker, snel doe ik mijn ogen weer dicht maar het was te laat, hij had me al gezien. Hij staat op en komt naar me toe. "Heey schatje" zegt de vreemde jongen en hij probeert me te kussen. Ik probeer of mijn lichaam reageert en net op tijd deins ik weg. Hij kijkt me verbaasd aan. "Schatje? Wat is er?"
"Wie ben jij?" Vraag ik en bedenk me dat dat nogal bot klonk.
Hij kijkt me verdrietig aan en vraagt met een gebroken stem "ken je me niet meer?"
"Nee? Moet dat dan..?" Ik kijk hem spijtig aan en hij moet even slikken.
"I-ik.. Ik ben je vriendje.. Luke? Luke hemmingen..?" Ik zie een traan over zijn wang lopen.
