Sessizlik hüküm süren bu zamanda yalnızlar için sadece karanlık köşeler hatıralarını günyüzüne vuruyordu.
Canım yanıyor gitme,
Bu dünyada acılar mesken tutuyor kalbimde.
Sen ruhunu kaybederken benim kalbime ihtiyacın vardı.
İşte sen onu benden aldın.
Belkide kalbimi böyle çaldın.
Ben sana hissizim artık sevgilim,
Ben senden sonra kalbime kelepçeleri vurdum.
Ne senden öncesi ne de senden sonrası var senle mahkum kalbimde.
Yitirdiğim yıkımları kurmak için,
Yüreğimde seni inşa etdim.
Benim kalbim toprak gibi ezilsede, Ayak basan kişiler içinde sağlam.
Kurak çöllerde su arayışı gibi,
Kalbimde seni aradım ama kaç gündür savaşlarım sonuç vermedi.
-Ne olursun üzülme seni seven bir ben varım.
-Birde yıkımlarda hapsolmuş senin kadar güzel bir yürek...
Moon.light🌙
ŞİMDİ OKUDUĞUN
'Alesya
Poetryİliklerine kadar kırgınsın ama saçlarına da asla dokunamazsın. Sensizliğine ne kadar ağladığımı ben öldükten sonra elbet anlayacaksın.
