Ruh yangınım senden uzak olmam değil, sensiz olamayaşımdı.
Rüzgar uğuldadıkça,sesinin tınısına hasret kaldım.
Ruhum yangın yeri sevgilim,ruhum adeta harabe,yıkık bir ev gibi.
İşte ruhum sensiz sağlam gözüken yangın yeri.
Sensiz olamayaşım sessizliğin bir bedeli.
Kendimce seni hatıralarını, hatıralarıma katarak yaşattım.
Hatamı yaptım bilinmez sadece kalbim eskisi gibi sevemez.
Ben seni gülüşüne hasret kalmış yalnız birisiyim.
Ama senin gibi sevmeyi de bilirim.
Sadece kalbim yaşamak istemeyen bir insan gibi güçsüz ama buna mecbur...
Moon.light🌙
ŞİMDİ OKUDUĞUN
'Alesya
Poesíaİliklerine kadar kırgınsın ama saçlarına da asla dokunamazsın. Sensizliğine ne kadar ağladığımı ben öldükten sonra elbet anlayacaksın.
