Meant to be

Κεφάλαιο ~3°

Ξύπνησα με μια βαριά διάθεση σήμερα. Όπως τότε. Δυσκολεύτηκα να ανοίξω τα μάτια μου αλλά πρέπει να σηκώθω γιατί είναι η πρώτη μέρα σήμερα. Η πρώτη μέρα στο σχολείο. Η πρώτη μέρα με τον Φίλιππο στο σχολείο.

"Εύα μωρό μου, κατέβα. Σε λίγο πρέπει να φύγεις. Ο Φίλιππος είπε να τον περιμένεις να πάτε μαζί" άκουσα την μητέρα μου από τον κάτω όροφο.

"Έρχομαι μαμά" απάντησα ξερά

Ντύθηκα γρήγορα. Φόρεσα ένα στενό τζιν και μια κοντή μπλούζα που άφηνε ακάλυπτη την κοιλιά μου, αποκαλύπτοντας το σκουλαρίκι στον αφαλό μου. Ναιπ. Να κάτι από την
"γκρίζα" περίοδο της ζωής μου που δεν έδιωξα από πάνω μου.

Καλά... Όχι ότι έδιωξα όλα τα άλλα, αλλά τέλος πάντων.

Βάφτηκα ελαφρά και τίναξα τα μαλλιά μου για να τους δώσω όγκο.

[...]

"Καλημέρα μαμά"

"Καλημέρα μωρό μου"

"Καλημέρα Εύα. Ευχαριστώ που μου έδωσες την απαραίτητη σημασία" άκουσα μια φωνή πίσω μου.

Γύρισα και είδα τον "θιγμένο" Φίλιππο να μου χαμογελάει. Δύο χαριτωμένα λακκάκια είχαν κάνει την εμφάνισή τους.

"Καλημέρα Φίλιππε. Δε σε είδα" του απάντησα δήθεν αδιάφορη πλησιάζοντας το ψυγείο.

" Huh? Μήπως είμαι αόρατος or something; Άκου κει δε σε είδα. Αααα τα έχουμε ισοπεδώσει όλα εδώ μέσα. Κυρία Χριστίνα γιατί την αφήνετε να μου μιλάει έτσι;"

Η μαμά μου προσπαθώντας να μη γελάσει σήκωσε τα χέρια ψηλά ως ένδειξη παραίτησης και έφυγε από την κουζίνα.

" Φιλιά μαμά. Θα τα πούμε το βράδυ" της φώναξα

" Έλα δω" άκουσα τον άλλον να λέει

Γύρισα και τον κοίταξα να έχει ανοίξει τα χέρια του για να με αγκαλιάσει. Χαμογέλασα και τον πλησίασα έτοιμη να χωθώ στην αγκαλιά του, αλλά αντί να κλείσει τα χέρια του γύρω μου, μου άρπαξε το κουτί με τα δημητριακά που κρατούσα.

"Δε σε πιστεύω ρε μαλάκα!" είπα γελώντας

"Πατσίσαμε Ευάκι! Άντε κούκλα μου... Κανένα μπολ δε θα φέρεις; Στη χούφτα μου θα τα φάω τα δημητριακά;"

Τον κοίταξα υποτιμητικά με σηκωμένο φρύδι και άφησα τα μπολ και το γάλα στο τραπέζι μπροστά του.