Multi: Nisyan, Ela ve Aras..
"Of Nisyan! Kızım valla sen iflah olmazsın ya. Ne diye engel attın çocuğa?" diyen Ela'ya dönüp "Sus kanka. Hoca bakıyor. Anlatırım tenefüste." "KIZLAAAR!! KONUŞMANIZ BİTTİ İSE DERSE DÖNMEK İSTİYORUM UYGUN MUDUR SİZİN İÇİN?" diye bağıran Ayten Hoca'dan özür diledik. Ama hoca hâlâ sinirliydi. "ÇIKIN DERSİMDEN KIZLAR!" dedi. Aras atladı hemen. "Ama hocam sadece konuştular. Hem sınıfta herkes konuşuyor." "Evet hocam onlara neden bir şey demediniz?" "SEN BİR DE BANA HESAP MI SORUYORSUN NİSYAN KAYA!?? ÇABUK DIŞARI. ELA OTUR SEN." hadi ama ya kabul günümdeyim sanırım. Tam ağzımı açıp bir şey diyecektim ki sınıfımızın en kendini beğenmiş erkeği Uğur atladı. "Aa! Ama Nisyan'cım sen hiç aile terbiyesi almadın mı? Hocaya karşı gelinmez. Ay canım çok pardon sen yetimhane gülüsün değil mi?" dedi alayla. Sınıftan bir kaç kişi gülünce ne zamandan beri dolu olduğunu bilmediğim gözlerimden gözyaşları firar etti. Ve çantamı kaptığım gibi ağlayarak sınıftan çıktım. Cidden, cidden böyle mi düşünüyorlardı benim için? Onların gözünde 'aile terbiyesi almayan bir yetimhane gülü müydüm yani? Kendimi iyi hissetmediğimde gittiğim yere yani okulun arka bahçesinin en kuytu köşesine gittim. Oradaki bankı seviyordum. Önünde ağaçlar vardı ve bankı kapatıyorlardı. Aras'a zorla taşıtmıştım bu bankı buraya. Arka bahçeye geldiğimde yavaş adımlarla banka adımladım. Oturduktan sonra telefonu elime aldım. Neden bilmiyorum ama sanki anonimle konuşursam kendimi iyi hissedeceğime dair bir his vardı içimde. Eğer benimle dalga geçiyorsa bile, bana kendimi biraz değerli hissettirmesi sorun olmazdı değil mi? Engeli kaldırıp yazdım.
Şey.. Selam.
Anonim: Vaay de javu he?
Mesajıma cevap vereceğini düşünmemiştim. Sonuçta ders saatindeyiz.
Anonim: Evet ders saatindeyiz. Sen nasıl yazıyorsun? Ha bir de neden engelleyip engeli kaldırıyorsun? Beni delirtme gibi bir hobin mi var?
Dersten atıldım. Diğer sorulara cevap vermek istemiyorum.
Anonim: Desene aynı kaderi paylaşıyoruz. Bende dersten atıldım. Çok sinir bozucu. Şu nemrut suratlı matematikçi Nazım Hoca'dan nefret ediyorum. Uyuz herif.
Hmm. Madem aynı kaderi paylaşıyoruz. Seninle de yetimhane gülü diye dalga geçtiler mi?
Anonim: Ne!?? Nasıl yani? Birisi sana yetimhane gülü mü dedi? Kim? Neden!??
GÖRÜLDÜ..
Anonim: NİSYAN CEVAP VER BANA!!! KİM YAPTI BUNU DEDİM??
Kızma bana. Sinirlenme. Soru sorma. Sadece sana ihtiyacım var gibi hissediyorum. Sanki sen bana beni iyi hissettiricekmişsin gibi. Sanki, sanki benim ilacım olacakmışsın gibi.. Ve yanlış anlama sana umut vermek için söylemiyorum. Sadece hissettiklerimi sana aktarmak istedim.
Anonim: Sen bana ne yapıyorsun be menekşe kokulum? Az önce sinirden kuduruyordum. Şimdi o kadar sakin ve mutluyum ki..
Yanlış anlamaman konusunda seni uyarmıştım. Eğer bu sözlerim seni umutlandırdıysa özür dilerim Anonim..
Anonim: Hayır, hayır umutlandırmadın. Üzgün olma. Sanırım bana biraz güvenmeye başladın?
Hayır! Ve karşıma çıkmadıkça da güvenmeyeceğim. Tüm söylediklerimi unut. Eski 'ruhsuz' Nisyan'a geri döndüm. Sonra görüşürüz. Belki..
Anonim: Hâlâ ağlıyor musun?
O kadar şey yazdım bunu mu düşünüyorsun şu an?
Anonim: Evet. Hâlâ bunu düşünüyorum. Hepte düşüneceğim. Ben senin 'ruhsuz' hallerine alıştım menekşe kokulum.. Senin bana yaşattığın bu 2-3 dakika bile bana yeter. O kadar mutlu oldum ki anlatamam. Fenerbahçe şampiyon olsa ancak bu kadar sevinirdim.
GÖRÜLDÜ...
Anonim: Peki.. Sonra görüşürüz.. İstersen yani..
Anonim: Seni seviyorum menekşe kokulum..
GÖRÜLDÜ...
*****
"Kanka daha iyi misin?" Bu sorusuna göz devirdim. "Ela. Bu soruyu, aynı soruyu, "kanka daha iyi misin?" sorusunu en az 100 kere sordun. Yeter iyiyim! Sorma artık!" "Aman be ne kızıyorsun. Seni düşünmeyeceğim bundan sonra." "Aynen Ela. Aynen." "Kanka bu arada çocuğa ümit vermişsin bayağı. Ama mesajlara bakılırsaaa.. Nazım Hoca demiş. Nazım Hoca sadece son sınıflara girdiğine göre çocuk son sınıf yani bizimle yaşıt. Bir de "Fenerbahçe şampiyon olsa.." demiş. Yani Fenerbahçeli. Yarın gidip tüm son sınıfları -yani Fenerbahçeli olanları araştırıyoruz." Ayağa kalktım ve alkışlamaya başladım. Kızın içinden adeta bir Sherlock Holmes çıktı iyi mi? "Kızım valla helal. Alkışlıyorum." O sırada Elif ışıkları söndürdü. "Kızlar yarın sözlü olacağım uyumam lazım. Karanlıkta oturun. Bir de ses yapmayım." Elimle asker selamı verdim. "Tamam Elif başkan sen yeter ki iste. Emrin olur." Gülümseyip yatağına girdi.
#mesaj sesi#
Ela ile ikimize aynı anda mesaj gelmişti. Sınıf grubundandı. Nazlı yazmış sınıfımızın 'gıybet görl'ü' olur kendisi.
12/C SINIF GRUBU
Nazlı: Hey! Millet!! Bomba dedikodar var. Bakın çabuk.
Ela: Ne var Nazlı? Özet geç.
Nazlı: Aman iyi be! Bugünki olayla alakalı anlatacağım şeyler.
Nisyan: Bugünki olay?
Nazlı: Ya işte kızım sen ile Uğur arasındaki olay.
Ela: ÖZET GEÇ NAZLI!!
Nazlı: Biri Uğur'u çok fena dövmüş. Ama öyle böyle değil. Bayağı hastanelik olmuş çocuk. 12'lerdenmiş dövende.
Ela ile aynı anda birbirimize baktık. Olamazdı değil mi? Bunu Uğur' yapan anonim olamazdı.
Evveet! Ben geldim. Bu bölümdeki olaylar tamamen doğaçlama oldu. Kafama göre. Umarım beğenirsiniz. Nisyan'ın itirafı, Uğur'un dövülmesi, Anonim hakkındaki ipuçları olsun dolu dolu bir bölüm oldu. Oy ve yorum bekliyorum. Bir sonraki bölümde görüşmek üzre.. Sizi seviyorum..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Menekşe Kokusunda Sen/ [anonim texting]
Novela Juvenil"Yetimhanede büyüdüm kızım ben. Ailem -ki onlara aile bile denmez- beni bebekken bırakmışlar. Bana bu acılar koymaz." " Ah be Nisyan. Kızım ben güçlüyüm havalarını bana yapma bari ya. Ben ben çocukluk arkadaşın Ela. İçinde minik bir yavru kedi olduğ...