Bir Kızın Günlüğü

Acı

Acı çekiyorum. Farklı bir acı bu. Hiçbir nedeni yok gibi dururken o kadar çok nedeni bir arada tutan bir acı ki. Anlatamıyorum. Anlatsam ağlarım, ağlarsam gülerler. Kırıldığım her saniye büyüyor içimdeki o boşluk.

Siz hiç elinizde olmadan üzülmeye mahkum ettiniz mi kendinizi? Gökyüzüne bakarken takıldığınız taşı önemsediniz mi? Uzun uzun konuşmak isterken içinizdekileri sessizce haykırmak geçerken aklınızdan, sesinizin çıkmadığı oldu mu hiç? Benim oldu işte. Hiç geçmedi ki üstümden. Bildiklerim, işittiklerim öyle çok yük oldu omuzlarıma. Taşıyamıyorum sanki artık onları. Her geçen dakika gülümsemek salak salak mutluymuş rolüne bürünmek öyle zor geliyor ki bazen. Unutuyorum kim olduğumu. Hiç bilemedim ki zaten. Sessizce fısıldıyorum rüzgara içimdekileri sessizce çığlıklar atıyorum, ne duyulduğum oluyor ne görüldüğüm. İçimdeki o sessizlik bitiriyor beni. Beni tanımadan daha ne hissettiğimi bilmeden o gerizekalı tavırları olan insanlar, hepsini öldürüyorum kafamda binlerce kere. Yabancılaşıyorum onlara. Elimde olmadan beslediğim bir nefret var insanlığa. Birey olarak sevdiğim her insan bir toplumu oluşturunca nefret ediyorum işte o toplumdan. S

Söyleyemediğim öyle çok şey hıçkırarak ağlayamadığım öyle çok acı var ki içimde. Tek bildiğim bir gün kendi boşluğumda öleceğim, öldüreceğim kendimi.