DESPERATELY DREAMS

Yolun Başında

                                                                                       1. BÖLÜM   

                                                                                 YOLUNA BAŞINDA

                   Bu sabah gözlerime yerleşen tefekkürle seni soyluyorum. Yüzlerce, binlerce kez soyluyorum. Sadece Seni Düşünüyorum. Ayrıntınla Seni Düşünüyorum. Art arda soyluyorum, yetmiyor ...

  Uyandığımda sanki Bir ​​tuhaftı. Tabi ya dün gece TS entertainmet'ın binasına bakıp uyumuştum. sanırsam ondan Olmalı. Bugün Kimbap Yapmak Istedi canım. '' Yengeciğim! Bugün Kimbap Yapabilir mıyız? lüften ..'' tabi bu kelimelere nasıl dayanılır. 
   sonunda bitti. Eyvah! Tuzu unuttum ... olsun Kimbap degil mi? Hemen yemeliyim.Pek güzel olmamıştı. Ama beğenmiş Gibi yapmakta üzerime yoktur. Balkona hava Almak için çıktığımda beynime vuruyorlar gibiydi,. Sanki gözlerim Bir odak Noktası belirlemiş Baska bir Seyi görmüyordu. O da fazla yorgunluktan Olmalı.
-Eveet .. Eylülcüğüm sonuçlara bakılırsa hafife Alınacak bir sey degil. neden daha once Gelmedin? daha önceden gelseydiniz kolay teşhis koyardık. Bunu soylemek istemezdim fakat hastaneye Yatman Gerekiyor. Değil bir Gün, Bir Saat bile Durumunu kötüleştirir.

      Anlamazdan mı gelmeliydim Yoksa unutmalı mıydım? Rüyaydı sanırsam. Yine internet Başında uyuyakalmıştım. Sonra annem beni uyandıracaktı. Gerçek değildi biliyorum. Lösemi? Daha 14 yaşındayım. Liseye başlayacaktım daha sonra Kore'de Bir Üniversiteye gidecektim. Hatta Tıp okuyacaktım. Hayır ... simdi Izin veremem. Bunu hayallerime yapamam ...

        Hızlı ve bir sekilde evden eşyalarımı alip hastaneye yatırdılar. İğneler, serumlar, testler Yüzünden Bir Saat yalnız kalamıyordum. Artık sık sık Burnum kanıyordu. Kemoterapi de başlamıştı. En kötüsü de Yıllardır uzattığım saçlarım avuçlarımda kalıyordu. Sürekli dinlediğim müzikleri Artık unutuyordum. hafızam Yavaşlamıştı daha da kötüsü ailem ve doktorlar kurtulacağıma inanmıyordu. Yalnızdım .. yapayalnız. Artık yaşadığımı hissetmiyordum .. Sonra Televizyonda Güney Kore'yi Gördüm. Yavaşça doğruldum. gözlerimi silip Tekrar baktım. Artık amacım tekrar kendini bulmuştu.Daha yolun başındaydım...