My Fake Gay Best Friend/ Wattys2019BC

XVIII

My fake gay best friend ۵
𝙙𝙚𝙘𝙚𝙢 𝙚𝙩 𝙤𝙘𝙩𝙤

༄

Σε όλη τη διαδρομή μας ξέρω ότι την έχει φάει η αγωνία να μάθει που θα πάμε

Σε δυο ωρες φεύγει αυτή η μερα και έρχονται τα γενέθλια της

Φτάνουμε έξω από ένα εκκλησάκι

Τα μάτια της Στέλλα ανοίγουν διάπλατα

" εμείς γαιτι ήρθαμε εδώ " ρωτάει

" Για να παντρεύουμε ίσως ;"

" τέτοια ώρα χωρίς το νικο και τη μαρκελλα " μου λέει και επεξεργάζεται αυτο που της λέω

" πάμε " καο της πιάνω το χέρι πμως με κρατάει

" Γιώργος πέριμενε λίγο " και γυρνάω και τη κοιτάω

" Δεν θέλω να παντρεύουμε ετσι δεν ξέρω καν αν αξίζει να παντρεύουμε τωρα κοιτα με λίγο είμαι εδώ και είσαι εδώ δεν χρειάζεται να βιάσουμε ασε που θες να παντρεύουμε εδώ μεσάνυχτα εσυ με φόρμες και εγώ με τζιν " λέει και τη βκεπω μα έχει ενδοιασμούς

" Στέλλα θυμήσου τις αναμνήσεις μας. Διαβάζουμε βιβλια με τα ματια κλειστα, πηδάμε από το μπαλκονι, τρέχουμε ξυπόλητοι μεσα στην βροχη, φοράμε σκισμένα μπλουζάκια, βάζουμε μουσική στο τερμα, πηδιόμαστε πισω απο μπαράκια, μεθαμε στο παρκο της γειτονιάς, μαθαίνουμε να μαγειρεύουμε στις 4 το χαραμα, στέλνουμε πρόστυχα μηνυματα, κυνηγάμε τις σκιές μας, μαλώνουμε στη διαπασών, βριζομαστε ολη την ωρα,ζωγραφίζουμε σε τοίχους, βάφουμε κόκκινα τα ονειρα μας, κλαίμε στη μπανιέρα, πίνουμε αμέτρητους καφέδες, λεμε δε θα χαθούμε κ χανόμαστε, αγαπάμε κ αγαπιόμαστε. Αξίζει να πάμε εκεί μεσα και να γίνουμε ένα " της λέω χαμογελώντας της

"Ααα.. Το πρώτο μας φιλί.Αμφιβάλλω αν το θυμάσαι Εγώ πάντως θυμάμαι και την πιο μικρή λεπτομέρεια Ηταν βράδυ Η ωρα 22:00 Περπατουσαμε μαζί σε στενά.Δεν ξέραμε που πάμε Κανένας δεν μιλούσε Με κοιταξες.Και σχεδόν μου ψιθυρισες Οτι πρεπει να μιλήσουμε για εμας.Εριξα το βλέμμα μου κάτω.Και σου μουρμουρισα ενα άψυχο ναι.Αρχισες να μου λες για το αν σου αρεσω Αν το βλέπω για σχέση Αν σε θέλω όπως με θέλεις Είχαν κοπεί τα πόδια μου.Νόμιζα οτι το αίμα σταμάτησε να κυλάει στις φλέβες μου και στην θέση του μπηκε πάγος..  Ενα ρίγος με διαπέρασε Και σε κοίταξα.Είχες σταματήσει να μιλάς Μου ειπες αν σου είναι δύσκολο.Να μην το συνεχίσουμε.. Δεν Μίλησα.Ξανά κοίταξα κάτω.Σηκωσες το πηγούνι μου.Και καρφωσες τα ματια σου στα ματια μου.Η ανάσα μου κόπηκε.Τα χέρια μου αρχισαν να τρέμουν.Δεν ήξερα τι να σκεφτώ.. Με τραβηξες με δυναμη πάνω σου Και κολλήσεις τα χείλη σου στα δικά μου..Δεν ξέρω πόση ωρα ημασταν έτσι Θυμάμαι πάντως οτι μας διέκοψε ενα αμάξι.Που μας κορναρε να φύγουμε απο την μέση του δρόμου Ηταν απο εκείνα τα φιλία Που βλέπουμε στις ταινίες.Και που διαβαζουμε στα μυθιστορήματα Ισως και καλυτερο.Ελπίζω να μην το ξεχάσω ποτέ. Και μετα έστησε το κόλπο ότι είσαι γκει και το λάτρεψα Σε αγαπαω Γιώργο όπως είσαι και πιστευω ότι αν πάμε εκεί μεσα θα γίνεις κάποιος άλλος " μου παραδέχεται ενώ καθεται έξω από την εκκλησία