Hogwarts ve Ay Işığı (askıda)

Hogwarts

    Adım Avianna Isha Riddle, evet doğru duydunuz Riddle ve ben Tom Marvolo Riddle'ın başka bir deyişle Karanlık Lord Voldemort'un kızıyım.

    Annem Isabella Isha Holan, safkan bir cadıydı. Slytherin'deydi ve babamla orda tanıştılar. Annem babamın bulanık ve kanı bozukların aramızda dolaşmaması gerektiği düşüncesini destekliyordu. Ve böylece ben doğdum. Ancak benim doğumumla Tom hiç çekilemez bir hâl aldı, bunun üzerine annem beni de alıp kaçtı. Fransa da kaldık uzun bir süre ama sonunda babam bizi buldu ve annemi ölümle cezalandırdı. Bunların tamamına şahit olan ben, babamın bedenini bir şekilde yok etmeyi başardım. Tabii siz şimdi 5 yaşındayken bunu nasıl yapabildin diye soruyorsunuzdur.

    Hayır, asasız büyü değildi.
    Hayır, mısır tılsımı da değildi.
    Hayır, bir lanet de değildi.

  Aramızda 'Efendiler' terimi ile alınan bazı kişiler var ve bu kişiler asasız bazı şeyleri yapabiliyorlar.

   Ben 4 Elementin Efendisiyim.

   Tom'a gelirsek, annemi o hâlde görünce bir çığlık attım ve çığlığımla onun bedeni buza dönüştü ve yakınımızda ki her cam patladı.

   Platinyum sarı olan saçlarım beyaza döndü.

  Aynı zamanda Holan ailesine ait olan çok nadir bir güce sahibim: kehanet.

   Şimdi hani dedim ya efendiler var falan diye, iste bu olay şöyle ilerliyor: Bu efendi gücüne sahip olan kişi ölünce ölen kişinin ruhu yeni birini bulmaya gidiyor, bulunca ona bağlanıyor ve bağlandığı kişinin ölülerle konuşmasını sağlıyor. Çünkü zaten ölmüş birinin ruhu sana bağlanınca otamatik olarak sen de insan dünyasıyla ruh dünyası arasındaki köprü oluyorsun.

  Kısaca her Efendi ölülerle konuşup anormal anormal şeyler yapabiliyor.

  Şimdi diyorsunuz annen gitmiş, baban gitmiş sen kimle kalıyorsun diye. Vaftiz ailemle. Eee tamam ama vaftiz ailem kim? Muggle doğumlu ve eskiden annemin en yakın arkadaşı olan Julia Rode ve ailesi. Kızı Emilia Lein Rode en yakın arkadaşım olur. Bizimle beraber Fransa'daydılar ve beni o hâlde annem cesedine sarılıp ağlarken görünce yanlarına aldılar. Beraber İngiltere'ye geldik.

    Şöyle bir şey var şimdi. Ben 13 yaşındayım ve Hogwarts'a bu yıl 3. sınıftan başlayacağım. Neden mi? Beni Dumbledore biliyor, yani babam falan filan işte onları. Bu yüzden iki yıl boyunca ev de eğitim gördüm Emilia'yla beraber. O da benle yaşıt. Şimdi neden gitme
kararı alıyoruz? Hiç bir fikrim yok, Dumbledore yani onun kafasından neler geçtiğini hiç bir zaman anlayamazsınız.

" Via geç kalıyoruz, Diagon Yolu'na gitmeliyiz biliyorsun haydi." diye bağırıyordu -anırıyordu- Emilia.

"Tamam Em geldim." diyerek merdivenlerden inmeye çalışırken yuvarlandım.  Benim bu hâlime gülüyordu Em.

"Varya eğer kolum bu kadar ağrımasaydı sana güzel bi lanet göndermiştim."  diyerek o 'sen öldün' bakışını atmaya çalışıyordum. Sonunda Em kahkahalarına ara verip benim yerden kalkmama yardım etti. Bu sırada Mrs. Rode da gelmişti.

"Hadi kızlar. Diagon Yolu'na anahtarla gideceğiz. Via annenin senin için bıraktığı paradan sana yeticeği kadarını aldım." diyerek siyah düz bir çantayı bana verdi.

" Teşekkürler, Julia Abla." dedim. Evet, ona abla diyorum çünkü kadın çok güzel, incecik ve aşırı tatlı biri.

"Önemli değil bitanem, haydi herkes şu makası tutsun." dedi.

  Of hayır ya, nefret ediyorum anahtarlardan. Şu dönme hissine hiç alışamayacağımdan eminim. Zaten her defasında baş dönmesi hissini atmak için gözümü iyice kapatıyorum ama hiç bi yardımı olmuyor.