Hogwarts ve Ay Işığı (askıda)

Görü

Uzun bir koridordaydım. Koridorun en sonunda bir kapı vardı. Kapıdan içeri girince önümde O vardı. Tom Riddle önümde duruyordu.

"Demek Hogwarts'a başlamış." dedi.

"Evet, efendim." diye cevap verdi yüzünü göremediğim ikinci ses.

"Gözün üstünde olsun, göründüğünden daha tehlikelidir. Gidebilirsin." diyerek ayağa kalktı babam

"Savaş yaklaşıyor Isha, hangi tarafta olacaksın?" dedi kendi kendine konuşur gibi. ama onu görebildiğimi biliyordu.

Bir anda gözlerimi açtım ve etrafımın öğrenci dolu olduğunu, Em'in korkuyla bana baktığını ve Profesör Dumbledore'un bana seslendiğini gördüm. Kulağımda ki uğultu gidince derin bir nefes aldım.

"İyi misiniz Miss Riddle?" diye bir ses geldi kulağıma, sonradan anladım McGonagall olduğunu.

"İyiyim." dedim fısıltı gibi çıkan sesimle.

"Bugün yeteri kadar yoruldunuz Miss Riddle ama yarın ilk iş sizi ve Miss Rode'u odamda göreceğim." diyen Profesör Dumbledore'a kafamı salladım.

Em'in bana uzattığı eli tuttum ve yardımıyla ayağa kalktım.

"Herkes yatakhaneye hâlâ ne yapıyorsunuz burda?!" diye bağırdı McGonagall.

Yavaş yavaş yürümeye çalışıyordum.Em elini belime koymuştu her ihtimale karşı. Başka bir el bana değdiğinde kim olduğuna bakmak için kafamı çevirdim.

Sirius Black endişe ve merak duygusuyla bana bakıyordu. Elimi omzuna koyup ağırlığımı ona verip yürümeye başladım. Zaten çok incecik tuhaf bir şeyim.

Yatakhaneye gelince şarkı söyleyen tuhaf bir kadının olduğu portre "Şifre?" dedi.
Sirius "Fortuna Major" diyince açıldı.
Bense şu tuhaf baş ağrısıyla savaşıyordum. Sirius'un yardımıyla şöminenin yanında ki koltuğa oturdum.

"Via ne gördün?" diye endişeli ve bir o kadar da sert bir şekilde sordu Em. Ortak Salon'da bir tek şu üçlü, o üçlünün bahsettiği Peter olduğunu tahmin ettiğim çocuk ve James durmadan baktığı Lily Evans olduğunu emin olduğum kızıl vardı.

"Savaşa hazırlanıyor ve benim burda olduğumu biliyor, aynı zamanda okulun içinden biri ona bazı bilgiler sağlıyor. Bana hangi tarafta olacağımı sordu Emilia. Onu görebildiğimi biliyordu." sözümü bitirdiğim gibi ağzımdan bir çığlık koptu. Ellerimi kulaklarımı götürdüm. Çok tiz bir tınlama vardı.

Bunu O yapıyordu.

"Çık kafamdan." diye biraz yüksek bir sesle bağırdım. Tınlama gittikçe artıyordu.

Bir çığlık daha attım. O sırada bir güç patlaması yaşadım. Sanki durdurulamazdım. Ateşin sıcaklığını hissediyordum, havanın yoğunluğunu, toprağın sesini duyuyordum ve en önemlisi suyu hissediyordum içimde etrafımda.

Ellerimi kulaklarımdan çektim ve etrafıma baktım. Yanımda ki masanın üstünde sürahinin içindeki su havaya kalkmıştı,şöminede ki ateş çok daha fazlaydı, hava da içerde olmaması gereken bir esinti vardı ve son olarak odanın içinde ki bütün kağıtlar havada uçuyordu.

O an tınlama gitti ve ellerimi yere indirdiğim gibi her şey durdu.

"Avianna" dedi Em. Biraz gözlerime baktı.

" Avianna Isha bana sen olduğunu kanıtla." diye devam etti Em.

"Bana Isha deme." dediğim gibi boynuma atladı.