Hate And Love (Justin Bieber Fan Fiction)

| BÖLÜM 1 | Justin Bieber

Hatırlatma;

-Selaaaaam diyerek zıpladım.

N-ne y-yapıyor dedim ve sözüm yarıda kaldı.Çünkü karşımda biri oturmuş ve bana sinsice gülüyordu.

•

Bu kişiyi daha önceden tanıyordum ama pek kestirmedim kim olduğunu.Kafamı zorladım.Ve hatırladım.Hatırlamamış olmayı dilerim ama iş işten geçmişti.Justin;Babası büyük bir iş adamı olduğu için (Hani şu koca göbekli,müdürlerden) ünlü sayılan.Tüm sosyal ağlarda popüler olan.Çoğu genç kızın gözünde yakışıklı,biraz şımartılmış ve kendini beğenmiş.Popisi kalkık bir çocuk.İçimde ne kadar ona karşı şiddetli duygular hissetsemde ondan nefret ediyordum,ama sebepsiz yere.Ayrıca ben çeteden de bahsettim.Çetemiz 4 kişiden oluşuyordu.Martina,Emily,Tyler ve Ben.Dördümüz liseden bu yana arkadaştık.Hep çete gibi gezerdik.Okuduğumuz her okulda hep popüler olmuşuzdur.

•

Ben düşüncelere dalıp gitmişken Martina elini yüzümün önünde sallıyor,'Destiny nerdesin,Dünya'dan Destiny'e' gibi saçma şeyler söylüyordu."Evet burdayım" diye kısık bir sesle söyledim.Emily ise Justin'in burada olmasından rahatsız olduğumu anlamış ve özür dilermiş gibi bakıyordu.Göz ucuyla baktığımda aynı bu şekilde hissettiğini anladım.

-"Hey,Emily.Lavaboya gelirmisinn benle hava çok sıcak yüzümü yıkayacağım." Aslında onunla konuşmak için uydurduğum bir yalandı bu.

-"Tabi gelirim.Bende bunaldım zaten." Dedi.Çok rahatsız olmuşa benziyordu.Sandalyeden kalkmasıyla onu tuvaletin olduğu yere sürükledim.Artık bana herşeyi anlatabilir ve sonunda benden özür dilemeliydi.Çok kızmıştım.

•

EMILY,DESTINY ILE LAVABOYO GİTTİĞİNDE JUSTİN'İN AĞZINDAN:

Biliyordum,Destiny ile tekrar karşılaşacağımı.Bana karşı olan nefreti yüzünden beni bir canavara ve psikopata çevirdi,kalbimi taş gibi sert yaptı.Artık kalpsiz bir adamım ben.Ondan bir gün hesabını soracağım.

Bunları düşünürken Ice Tea'mı yudumluyordum.Telefonumun titreştiğini duyduğumda hemen cebime uzandım,normalde ceketimde olurdu ama pantolonuma koymuşum.Sağ cebimde bulamayınca iyice derine baktım ve elime eski bir kağıt parçası geldi.Destiny'nin fotoğrafçıyı bu.Sinirlendim ve yırtıp çöpe attım.Ona hala aşığım ama nefret etmiyorum değil.Annem Pattie mesaj atmıştı.Ve atmaya devam ediyordu.Bende hepsine sırasıyla yanıt vermeye başladım.Of anne ben 23 yaşında bir erkeğimçhala bebekimizin gibi davranıyorsun.Bu sırada Tyler telefonuma bakıyordu.'Yapma!' Diyen bir bakış attım.Oda yüzünü geri çekti.

•

DESTINY VE EMILY;

Şu an Emily'i dövmemek için kendimi zor tutyordum.Bana bakışından sonra herşeyim onun yaptığını anladım.O yüzden onunla konuşmaya karar vermiştim.

E:Des kanka bana çok kızgınsın,biliyorum.Ama neler olduğunu bilmiyorsun.

D:Ne olursa olsun bana bir özür borçlusun Em!

E:Evet,farkındayım.Herşeyi anlatacağım:

Justin'in ailesi bizim apartmanımızın dubleks dairesine taşındı bizde onların alt katındayız,çekiç istemeye gelmişler.Annem onlara çekici vermiş ve eve müsait olduklazaman çay içmeye davet etmiş.

Pazar günü geldiler,bende Justin ile takılmak zorunda kaldım.Mesajlaşıyordu ve bana birşey sormadı.Senin hakkında yani.Annem gelip:

-Çocuklar sufle yaptım yemek istermisiniz? Diye sordu.

Biliyorsun Des ben sufleye 'Hayır!' diyemem.

D:Hahahaha,evet biliyorum.Devam et ve acele et.Teneffüs bitecek.

E:Biz oturma şasına geçtik.Ben tatlımı yedikten sonra 'Biraz sohbet' edelim dediler.Annem konuşmazsam çok kızacağını eğilip kaşla göz arası kulağıma fısıldadı.

Justin'in annesi Yeni okula başladığını seninle aynı sınıfta olduğunu--

D: NE!?! BENLE AYNI SINIF MI ? BU OKULDA MI OKUYOR?!?

E: Evet.Üzgünüm ama bilerek yaptırdığına eminim.

D: Piçin önde gideni,nefret ediyorum senden!

E: Devam ediyorum,

Aynı sınıfta olduğunu,okula yeni geldiği için Pazartesi benimle takılması gerektiğini ve böyle bebekçe şeyler söyledi.Tamam sorun olmaz dedim.Çünkü annem kızacaktı.Geldiğimizde yanlız bırakmayı denedim ama çok şeydi yani ımm

D: Tatlıydı.Dayanamdın ve bizim grupla biraz takılmasına izin verdin.

E: Evet özür dilerim.

D:Tamam,kabul ama onu başka bir gruba sok!

E: Deneyeceğim,ama seni çok seviyor.Asla buradan ayrılmayacaktır.

D:EMILY!!!

E:Akşam bizim eve gel.

D:Neden?

E:Boşver,konuşuruz biraz sana anlatmam gerekenler var.Dedi demediyse zilin çalması bir oldu.Herkes itişip sınıflarına giriyordu.Ben ise Justin'i arıyordum.

Ve evet orada! Yanına doğru yürümeye çalıştım ama merdivene koşan öğrenciler nedeniyle bu çok zordu.Sonunda yanına ulaştım.Birden iç sesimi dinlemeye karar verdim.Ondan özür dileyecektim.Hafifçe sırtına dokundum.Arkasını döndüğünde bal rengi gözleriyle karşılaştım ve gözlerimi yumdum.Bu beni çok ezik gibi göstersede yapamıyordum.Gözlerinden adeta alev fışkırıyordu.Sonunda açabildim gözlerimi.

-"Selam" dedi.Biraz önceki gülümsemesiyle aynı şekilde bana sırıtıyordu.

-"Selam" dedim,sesim sanki titriyordu.

-"Görüşmeyeli kimleri üzdün ha?" Dedi.Benden intikam alıyordu.Ve iç sesimi dinlememeye ve aklıma ne eserse söylemeye karar verdim.Bir süreliğine sustım.

-"Sayamıyormusun, o kadar çok mu yani? Senden bunu beklerim" dedi.O anda gözlerimin dolduğunu fark ettim.Ne kadar çabalasamda,gözlerimden aşağı süzüldü gözyaşlarım.