1.BÖLÜM

168 9 27
                                    

Alarmın sesiyle yine yeni bir güne uyanmıştım.Bügün içimde bir huzursuzluk vardı.Kalkıp hemen elimi yüzümü yıkadım.Böylece biraz kendime gelmiştim. Yatağın üzerindeki kıyafetlerimi alarak okul için hazırlanmaya başladım.Artık okul benim için bir anlam ifade etmiyordu."o gün!"diye geçirdim içimden...O gün çok kötü şeyler olmuştu.Sırf okula geç kalmamak için acele davranmıştım."Sahiden değer miydi?"diye geçirdim içimden cevabını çok iyi biliyordum "değmezdi" çok çok bir gün okuldan kalmış olacaktım ama şimdi ise tüm hayatımdan...
Düşüncelerimin arasındayken bir ses duydum.İrkildim hemen.Etrafıma bakınca tokamı yere düşürmüş olduğumu gördüm.Artık bu sakarlıklarım canımı sıkmaya başlamıştı.Tokayı alarak saçımı at kuyruğu yapıp bağladım. Odamdan çıktığımda daha herkesin uyumuş olduğunu anladım. Sessizce ayakkabılarımı giyerek merdivenlerden aşağıya inmeye başladım.
Yolda ilerlerken içimdeki huzursuzlukta artmaya başlamıştı.İçimdeki sıkıntının bir nebze de olsun azalması için sahil kenarına doğru yürümeye başladım.Bir banka oturup denizi, kuşları, kedileri dinledim.Yoldan geçen insanlara baktım."Kim bilir hangisinin ne derdi ne sıkıntısı vardır"diye düşünmeden edemedim.Tekrar denize döndüm yüzümü Mavilik...en sevdiğim renktir.İçim biraz biraz hafiflemeye başlamıştı.Aa o da ne!? martı sesleri geliyordu uzaktan. İnsana huzur veriyordu.Biraz daha içim huzurla dolduktan sonra ayağa kalkıp okula doğru tekrardan yürümeye başladım.

  MARTIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin