DENİZ

-Deli(Kayra)-

Bahçeye çıkalı tam tamına 15 dakika olmasına rağmen bizim deliyi hiç bir yerde göremeyince, bende evin bahçesinde Kayra'yı aramaya başladım. İlk önce ön bahçeye baktığımda burada olmadığını görünce, arka bahçeye geçtim. Oh be oradaydı işte! Bahçedeki betona oturmuş şişesi ile konuşuyordu. Demiştim size deli bu işte!
Hemen Kayra'nın yanına doğru ilerledim. "Hey deli! Kızını getirdim sana " dedim yüzüne doğru bakarak.

Kayra hemen benim sesimi duyunca ayağa kalktı ve gülümseyerek"Kızımı? Hayret! Kızını dedin. Hayırdır ne oldu da kızım oldu bu bebek?"dedi kaşlarını şaşkınlıkla  havaya kaldırarak.

Of çattık arkadaş her gün aynı açıklamayı yapmaktan sıkılmıştım. Gözlerimi devirerek" Ya sabır! Her gün aynı şeyleri diyorum sana değil mi ? Elif seninde kızın tabiki kızını getirdim diyeceğim. Şimdi al bakalım kızını ben Batuhan'la işe gidiyorum. Sen de Batu'yla Elif'e bakarsın tamam mı? "dedim.

Kayra Elifi kucağına alıp sarıldı" Tamam Denizim ama ne olur dikkat et olur mu? Sonuçta çok tehlikeli bir işte çalışıyorsun başına bir şey gelsin istemeyiz "deyip, Elifi şişenin yanına oturttu ve şişeyi Elife tanıtmaya başladı. Of niye? Niye böyle yapıyor? Elifte babasının bu halleri yüzünden deli olacak yavrum.

Başımı hızlıca iki yana sallayıp ön bahçeye geçtim ama Batuhan ortalıklarda yoktu. Kesin yine hazırlanamadı densiz şey! "Batuhan! Hadi be! Seni mi bekleyecem?Eğer 1 dakika içinde burada olmazsan o yemediğin dayağı yersin bak!" dedim sinirle etrafıma bakınırken.

Batu önden arkadan Batuhan koştura koştura kapıdan çıktılar ve arkama saklandılar. Ne oluyor lan! Yine ne yaptılar acaba? "Batu Batuhan ne oldu lan! Ne bu telaş?" dedim meraklı bir ifade ile.

Batu "Anne ev sahibi geldi ev kirasını 2 aydır alamadığını söyledi ve bizi az daha dövecekti elinden zor kurtulduk. Seni arı..."sözünü tamamlayamayan bizim ev sahibi Mehmet amca çoktan bahçeye gelmişti.

Mehmet amca sinirle" Kiramı isterim! Eğer kiramı şimdi vermezseniz sizi kapı dışarı atarım! "dedi ellerini   havaya kaldırarak.

Ha demek öyle? Birde bize sesini yükseltiyor ha! Şimdi görürsün sen!" Mehmet amca durumumuz ortada görmüyor musun? Ne bu acele vereceğiz işte kiranı! Bir yere kaçmıyoruz değil mi? "dedim.

Mehmet amca havaya kaldırdığı ellerini sinirle sallayarak" Kızım bak kaç senedir sizi çekiyoruz kiraları hep geçiktiriyorsunuz! Bıktık sizden! Hepiniz tuhaf insanlarsınız zaten. Ne yaptığınız, nerelere gittiğiniz belli değil "dedi imalı imalı konuşarak.

Mehmet amcanın havadaki ellerini tutarak hızlıca yere doğru sertçe indirdim" Biz bir şey yapmıyoruz! Bizim durumumuzu bile bile bizi kabul ettiniz. Baştan böyle demiyordunuz. Acaba ne oldu da böyle demeye başladınız gerçekten çok merak ettim!? "dedim sinirle. Gerçekten fazlasıyla kaşınıyor bu adam! Eğer ev sahibimiz olmasaydı şuan görürdü o!

Mehmet amca" Evi çoktan sattım. Hadi size kolay gelsin.Hee! Bu arada paramı isterim söke söke alırım! "deyince, daha fazla sinirlerime engel olamayarak Mehmet amcanın iki omzuna ellerimi sertçe vurarak koydum" Öyle mi? Bak sen evi satmış! İyi eyvallah bilader. Dur ben sana paranı getireyim bari"dedim ve hızlıca içeriye doğru gittim. "Nasıl bize demez satacağını. Birde bize oyun oynuyor! Şimdi sokakta kaldık işte" deyip elimizde son kalan paralarıda  alıp, dışarı çıktım.

"Mehmet amca! Al sana para!" dedim bağırarak. Paraları sertçe yüzüne çarpmıştım. "Merak etme bugün bu kokuşuk evinden gideceğiz! Sana yalvarmam asla!" dedim ve ayağımı yere sertçe vurmaya başladım.

Mehmet amca böyle bir davranışı benden beklemediği için şaşırdı. Sonrada parayı sayıp defolup gitti.

Gözlerimi Batuhan'a çevirip "Hadi gidiyoruz. Lanet olsun bu adam yüzünden geç kaldık. Usta kızacak!" deyip kardeşimin elinden tuttuğum gibi inşaata doğru koşarak gitmeye başladım...
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ben Kayra...
Denizin deli dediği adam...
Bu hayatta sadece bir kişiyi sevdim oda Denizdi...
Ama ailemin onu istemeyip,beni  başkasıyla evlendirmeye  karar verdikleri an her şey değişti. Nasıl  mı? Denizle ben okulda tanışmış,birbirimizi çok seven iki  aşıktık. Evlenecektik, evet yaşımız küçüktü. Daha doğrusu Denizin ama bunun bir önemi yoktu. Aşık olunca insanın gözü hiçbir şeyi görmez, kör olur. İşte biz böyleydik...Her şey o kadar güzel gidiyordu ki...Ben bunun bir gün son bulacağını tahmin bile edemezdim. O 19, ben ise 23 yaşındaydım. Evlenmeye karar verdiğimizde, bunu gidip, annemlere söyledik. Ama ailem buna karşı çıktı. "Siz ayrı dünyaların insanlarısınız. Siz sadece aşık olduğunuzu sanıyorsunuz. Şu kıza bak bir şeyi bilemez, hem mahalle kızıyla mı evleneceksin? Asla! İtibarımız mahvolur olmaz!" dediklerinde Deniz'in beni bırakıp, gitmesi de bir olmuştu. Tabiki onu unutmak için ailemin söylediği kızla evlenmiştim ama unutamadığımı anlayınca bende deli taklidi yapmaya karar vermiştim , hatta yakın arkadaşımdan deli raporu aldım. Benimle evlenen kız deli olduğumu öğrenince beni bırakıp gitti. Evet! Aşkıda bu kadardı işte... "Aşk zenginlere göre paradır. Gönül işi değildir "sözünü giderken kanıtlamıştı. Ailem bu duruma tepki verseler de. Bir şey yapamamışlardı. Aradan 2 gün geçince bende evden kaçıp, Denizin yanına gittim evet gittim ama tabiki beni yanına almadı hatta bir sürü kırıcı söz söyledi. Hiçbirine kulak asmayıp, direndim. En sonunda Deniz beni kabul etmişti. "Hamileydi" yaşadığım 2.şok bu olmuştu. "Nasıl?" Dediğimde, "Oldu işte, hepsi senin suçun!" diye söylenince, deli rolüne devam ettim. Böylece beni yanından ayırmadı. Biliyordum hala bana aşıktı çünkü bebeği aldırmayıp, benim deli olduğumu zannettiği halde geri çevirmemişti. Halada öyle... İşte bizim aşk hikayemiz böyle saçma.
Bunları düşünürken, Batu'nun geldiğini gördüm "Hey Batu! Naber?" dedim.

Batu asık bir yüz ifadesi ile"Kayra abi biz bittik. "dedi yanıma oturarak.

Şaşkınca bakarak" Nasıl bittik oğlum? Ablan yoksa deli olmadığımı felan mı  anladı? "dedim.

Batu" Hayır. Ben söylemediğim sürece nasıl anlasın abi? Bizim ev sahibi evi satmış. Üstüne üstlük parasını istedi. Annemde vermek zorunda kaldı tüm paramızı. Beş parasız bir şekilde, sokakta kaldık "dedi üzgünce.

" Olamaz. Tamam üzülmek yok bakıcaz bir çaresine elbet. Hem... Ablan güçlü kız eminim her şeyi yoluna sokacaktır "dedim elimle omzuna vurup,ona destek vermeye çalışarak.

Batu" Abi acaba diyorum sen gizlice gidip, babandan para alsan ablama borç aldık diye söyleriz "dedi bana bakarak.

Derin bir nefes alıp verdim" Üzgünüm Batu. Bunu yapamam. Çünkü babamlar beni kabul etmez. Onlar vicdansızlar biliyorsun durumları. Onlar yüzünden bu haldeyiz zaten"dedim kafamı Elif'e doğru çevirip. Elif o sırada ağlamaya başlayınca, kucağıma alıp susması için sallamaya başladım ama bir türlü susmuyordu"Elif Su! Sus artık babacım. Neyin var? Acıktın mı yoksa? Batu neyi var oğlum? "dedim çaresiz bir şekilde.

Batu" Bence gazı vardır.Yok yok bezini değiştirmek gerekiyordur yada "dedi gülerek.

" Bezini mi? Evet kesin o yüzden ağlıyor. Çabuk getir o zaman eşyaları. Ne duruyorsun? "dedim.

Batu" Abi yanlız burda mı değiştirceksin? Yani bahçede"dedi. Gülmemek için kendini zor tutuyordu.

Kafamı sallayarak" Hayır tabiki. Çekil yolumdan Batu hepsi senin yüzünden "dedim.

Batu arkamdan gelerek" He benim suçum! "deyip gözlerini devirdi.

5 dakika sonra kızımın altını temizlemiş, bahçede geziniyorduk ama hala susmamıştı. En sonunda bahçedeki masaya oturtup, maymunluklar yapmaya başladık. Demek maymunları seviyordu!

Batu" Abi sustu! Bırak saçımı ah! Elif Su saçımı bırak! "diye söyleniyordu çünkü Elif Su dayısının saçını tutmuş çekiyordu.

Batu gözlerini devirip" Buda annem gibi ya aynı ona çekmiş. Kesin ben dövemedim dayını sen döversin diye tembihlemiştir "deyip, yakınmaya başladı.

Kahkaha atarak gülmeye başladım" Batu çocuk ne anlasın. Bıraktı zaten "dedim.

Elif Su 2 gün sonra 12 aylık yani 1 yaşında olacaktı ama doğum gününü sokakta geçirmek zorunda kalacaktı. Canım kızım sana bunları çektirdiğimiz için özür dilerim.

O sırada Elif Su ilk defa konuşarak" Ba-b"diyerek baba demeye çalıştığında, bir garip gelmişti. Babaydım dimi ben Baba ama babalığımı bile doğru düzgün yapamıyordum. Ne annesine ne de kızıma rahat bir hayat yaşatabilmiştim.

Batu heyecanla "Lan baba dedi! Elif Su dayı de. Dur dur Batu de. Hadi Ba-tu" dedi heceleyerek.

Elif Su ise sadece elleriyle oynuyordu. "Bab-ba" dedi.

Batu gözlerini devirerek"Evet kesin bu kız beni sevmiyor abi baksana baba diyor ama dayı demiyor "dedi gülerek.

Elif Suyu kucağıma alıp" Efendim kızım "dedim gülümseyerek.

Elif Su kafasını başka bir yöne  çevirerek, bir şeyi gösterdi ama anlayamadım. Gösterdiği yöne gittiğimde gördüğüm şeyle öylece kala kaldım...

Not: Bazı yerlerde değişiklikler yapılmıştır! Yazım yanlışlıkları olursa kusura bakmayın! (1251 kelime)